استهبان

استهبان یکی از شهرهای شرق استان فارس و مرکز شهرستان استهبان است. این شهر در سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵، جمعیتی برابر با ۳۶٬۴۱۰ تن داشت.[1] استهبان به شهر انجیر معروف است و با بیش از ۲۴ هزار هکتار سطح زیر کشت، بزرگترین انجیرستان دیم جهان را دارد.[2]

استهبان
صابونات
از بالا، راست به چپ:
آبشار استهبان، آرامگاه شیخ علی‌نقی اصطهباناتی، آرامگاه محمد شیرین مغربی، انجیرستانی در استهبان، خیابانی در شهر
کشور ایران
استانفارس
شهرستاناستهبان
بخشمرکزی
نام(های) پیشیناصطهبانات و سته‌بان
مردم
جمعیت۳۶٬۴۱۰ تن[1]
جغرافیای طبیعی
مساحت۲۶/۵۲ کیلومتر مربع
ارتفاع۱۷۶۷ متر
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه۱۶
میانگین بارش سالانه۱۴۵
روزهای یخبندان سالانه۵
اطلاعات شهری
ره‌آوردانجیر، زعفران، بادام،انگور
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۷۱۵۳۲
شناسهٔ ملی خودرو ایران ۷۳ و

پیشینه

در گذشته، نام این شهر اصطهبانات بوده‌است که در آبان ۱۳۵۳ خورشیدی به نام کنونی آن، یعنی استهبان تغییر کرده‌است.[3] استهبان به نام‌های دیگری مانند اصبهبذات؛ اصطبهان؛ استنبات، سَوُنات وصابونات خوانده شده‌است.

در واقع کمابیش در منابع متعدد تاریخی و جغرافیایی نامی از سرزمین استهبان آورده شده‌است، فارسنامه ناصری گوید که نام این شهر استهبانات بوده که پس از استیلای عرب به اصطهبانات تغییر یافته‌است.[4] حدودالعالم با استناد از المسالک و الممالک اصطخری شهر را اصطهبان و همچنین اصطهجان می‌نامد، ابن بلخی در فارسنامه خود به اصطهبان اشاره دارد ولی نزهةالقلوب آن را اصطهبانان ذکر می‌کند، ابن حوقل و مقدسی نیز در کتب خود اصطهبانات را آورده‌اند.

منابع فوق حاکی است که در طول ده سده شکل بیانی آن ثابت مانده و فقط از لحاظ نوشتن دچار تغییری جزئی گردیده‌است، این امر نشان می‌دهد در طول سال‌های بسیار اصالت این واژه حفظ شده و تغییر نکرده‌است.

مردم این شهر، استهبان را صابونات نیز می‌نامند.

وجه تسمیه

استهبان واژه‌ای پهلوی از عبارت سته + بان، به معنای نگهبان شهر است.[5]

جمعیت

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۳۶٬۴۱۰ نفر بوده‌است.[1]

جمعیت تاریخی
سالجمعیت±%
۱۳۳۵۱۶٬۳۰۸    
۱۳۴۵۱۸٬۱۸۷+۱۱٫۵٪
۱۳۵۵۱۹٬۴۶۱+۷٪
۱۳۶۵۲۸٬۳۸۶+۴۵٫۹٪
۱۳۷۰۳۰٬۷۴۴+۸٫۳٪
۱۳۷۵۳۱٬۱۹۲+۱٫۵٪
۱۳۸۵۳۴٬۵۶۴+۱۰٫۸٪
۱۳۹۰۳۴٬۶۳۹+۰٫۲٪
۱۳۹۵۳۶٬۴۱۰+۵٫۱٪

جاذبه‌ها

طبیعت استهبان

جای‌های دیدنی

از مهم‌ترین مناطق دیدنی شهرستان استهبان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:[5]

آبشار استهبان

  • آبشار لای تاریک
  • آبشار سلطان شهباز
  • آبشار درب آسیاب
  • منطقه ایج
  • شهر باستانی خیر
  • منطقه رونیز
  • غار اشکفت گبر
  • خانه مقدس
  • خانه معزی
  • آبشار درب آسیاب
  • چشمه قهری
  • آب چوک
  • باغ جوزا
  • سلخ بوخون
  • مرخنه
  • انجیرستان
  • دم تنگ
  • چنار هزارساله
  • سرو ننه و بچه
  • بن دره
  • غار زکریا
  • غار گبر
  • کت چله خانه
  • قلعه دختر استهبان
  • برکه صفی یل سفید - صفویه
  • کتیبه یولقلی بیگ
  • یخچال حاجی محریم
  • دریاچه بختگان
  • جزیره نرگس
  • نیایشگاه ساسانی ایج
  • گنبد بن دره ایج - ساسانی
  • تخت بهمن ایج - ساسانی
  • آتشکده قشنگ خوابی (قشم قاوی) خیر - ساسانی
  • قلعه دارالامان ایج - شبانکاره - محمود شبانکاره با ساخت این قلعه، ایج را پایتخت خود قرارداد
  • چهار طاقی خیر (آتشکده بهرام) - ساسانی
  • کاروانسرای شاه عباسی خانه کت خیر
  • قلعه کافرها (اسماعیلیان) رونیز
  • تفرجگاه مرغک رونیز
  • مسجد محقق
  • آرامگاه محمد شیرین مغربی
  • مسجد جامع استهبان

اماکن مذهبی

ره آورد

انجیر استهبان

محصولات کشاورزی

محصول اصلی کشاورزی این شهر انجیر و زعفران است. در منابع، به محصولات دیگری از جمله: گندم، حبوبات، پنبه، زیتون و میوه‌های دیگری همچون گردو، بادام و انار و انگور اشاره شده‌است. زعفران این شهر از نظر عطر و طعم زبانزد و دارای کیفیت منحصر به فردی است اما در بازار تجارت زعفران به علت نداشتن رنگ کافی، شناخته شده نمی‌باشد.

دانشگاه‌ها

فاصله تا شهرهای مهم

باغ‌های انجیر استهبان

نگارخانه

پانویس

  1. «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵». مرکز آمار ایران.
  2. «آغاز برداشت انجیر دیم در استهبان». باشگاه خبرنگاران جوان.
  3. سرزمین و مردم ایران، عبدالحسین سعیدیان، ص ۵۶۵
  4. فارسنامه ناصری، حسن حسینی فسایی، ص۱۲۵۵
  5. آبشارهای ایران، مجید اسکندرری، انتشارات ایرانشناسی، تهران: 1389، ص 145.

منابع

    • پایگاه اطلاع‌رسانی استهبان
    • امامزاده پیرمراد
    • آل ابراهیم، محمدرضا، آثار باستانی، اماکن مذهبی و گردشگاه‌ها در استهبان، استهبان: انتشارات سته بان، ۱۳۸۵.
    • کیانی، حسن، جغرافیای طبیعی استهبان، شیراز: انتشارات میرزای شیرازی، ۱۳۷۶

    پیوند به بیرون

    ویکی‌سفر یک راهنمای سفر برای استهبان دارد.
    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ استهبان موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.