عنکبوت

عنکبوت (از عربی) یا تارتَنَک یا تارباف (یا در فارسی افغانستان: جولا[1]) جانور بی مهرهٔ شکارگری است که دارای بدنی دوبخشی و هشت پاست. عنکبوت‌ها بخش‌های جوندهٔ دهان و بال‌ ندارند. آن‌ها در راستهٔ عنکبوت‌ها یا تارتنان رده بندی می‌شوند که خود یکی از چند راستهٔ ردهٔ بزرگتر عنکبوتیان (تاربافان) است.

عنکبوت
یک عنکبوت گردباف
آرایه‌شناسی
فرمانرو: جانوران
شاخه: بندپایان
زیرشاخه: قلاب‌داران
رده: عنکبوتیان
راسته: Araneae
diversity_link = Araneae families
زیرراسته‌ها

تارریس‌به‌سینگان
رتیل‌ریختان
تارتنک‌ریختان

See table of families
تنوع زیستی
families,. , species

ردهٔ تاربافان دربردارندهٔ گونه‌هایی چون کژدم و کنه است. توانایی تنیدن تار ارثی یا مرده ریگانه است و عنکبوت داده ها و دانسته های این توانایی را به ریخت ماتگ وراثتی یا مرده ریگی از نیاکان خود به یاد برده‌است. برخی گونه‌های عنکبوت بسیار زهرآگین و گزندناکند و زهرشان آن چنان نیرومند است که می‌تواند آدم را بکُشد. عنکبوت بیوه سیاه، عنکبوت تورقیفی سیدنی و… از گونه‌های گزندناک عنکبوت‌اند.

تنیدن تار

بیشتر عنکبوت‌ها یا جولاکه ها تار می‌تنند که کمابیش به گونه ی رشته‌ای پروتئینی از غده‌های تارتنِ بخش ته شکم آن‌ها تراوش می‌شود. بسیاری از گونه‌ها تار را برای شکار بکار میگیرند به این چنین که توری یا پرده‌ای می‌تنند که حشرات (خرفسترها) در آن به دام می‌افتند؛ ولی گونه‌های فراوانی هم هستند که آزاد شکار می‌کنند. از تار برای بالا رفتن از جایی، ساختن دیوارهای هموار در لانه‌های زیرزمینی، ساختن ساک تخم، درپیچیدن شکارشان ،و نگهداری چندگاهی اسپرم، و بسیاری کارهای دیگر بکاربرده می‌شود.

در بخش ته شکم بسیاری از عنکبوت‌ها سه جفت اندام تراوش کنندهٔ تار هستندگی دارد. هر کدام از این اندام‌ها از صدها لولهٔ باریک پدیدار شده‌است. مادهٔ تار از درون این لوله‌ها گذر می‌کند و تراوش می‌شود و پس از برون شدن از بدن در برابر هوا سخت شده و تار پدید می‌آید. از پروتئین برای ساختن دام، نگهبانی از تخم‌ها، پوشاندن بستر درونی لانه. برخی از عنکبوت‌ها نیز با ابزار تار از جایی به جای دیگر می‌روند.

تار عنکبوت از نخ‌های ابریشم‌مانند درست شده‌است. نخ‌هایی که خودش پدیدار کرده و خودش ریسیده‌است و از آن نخ‌ها تار را بافته‌است. کارتونک (عنکبوت) تار را به ریخت هندسی و سفت و استوار درمی‌آورد و برای شکار مگس دام می گستراند. این تارها در آغاز به ریخت ابکی (آوه)هستند و به ریخت نخ نازکی از تن عنکبوت برون می‌شوند و سپس در برابر هوا خشک شده و مانند نخ می‌شوند. قطر تار عنکبوت درخورد یک دهم تار موی آدمی است. این تارهای ساف و روشن، بسیار نرم و سبک و همچنین بسیار استوار هستند. حتی می‌توان گفت تار عنکبوت از پولاد هم سخت‌تر است. پروتئینی که عنکبوت را توانمند می‌سازد خود را آویزان کند و همچنین به شکار کردن کمک می‌کند، نگر دانشمندان را به سوی خود کشانده است. مولکول‌های این پروتئین بسیار کشسان و نیرومند هستند، کمابیشخ ۲۰ برابر از نایلون کشسان‌تر و ۹ برابر از پولاد در قطر همتراز نیرومندتر است.

کارتونک، پل‌هایی نیز می‌سازد که با آن از جوی‌ها گذر می‌کند و از گودال‌های ژرف می‌گذرد. پل کارتونک نخی است باریک که خودش آن را ریسیده‌است و با باد، دو سوی جوی یا گودال را به هم پیوسته می‌کند. آنگاه خود را با شتابی شگرف روی آن می‌لغزاند تا از آن گذر کند. عنکبوت گودالهای زمینی و پناهگاه‌های استوار می‌سازد و برای آن‌ها درهای استواری می نهد و ابزار گریز از گزند را در آن‌ها آماده می‌کند.[2]

کالبدشناسی

عنکبوت‌ها با حشرات و کرم‌ها متفاوتند، بدنشان دو قسمتی است: پیش‌تنه و پس‌تنه. تنها عنکبوت‌های قاتل از این قاعده مستثنی هستند که سینه‌شان ظاهراً به دو قسمت مجزا تقسیم شده‌است، خانواده بندشکمان که گونه‌ای کم و بسیار قدیمی هستند نیز استثنا می‌شوند، چون قسمت خارجی شکم ظاهر نیست. شکم و سینه توسط یک کمر باریک که به آن پایک یا حلقه پیش‌تناسلی گفته می‌شود به هم متصل است. این حلقه آخرین بخش سینه به‌شمار می‌آید که در برخی گونه‌های عنکبوت‌ها استحاله یافته‌است.

همه عنکبوت‌ها ۶ جفت پا دارند، اگر چه برخی گونه‌های شبه عنکبوت از پاهای جلویی برای تقلید استفاده می‌کنند که آن‌ها در واقع جز عنکبوت‌ها محسوب نمی‌شوند، چشم‌هایشان دارای عدسی‌های مستقل و سریع‌تر از چشمهای مرکب است که برای مسافت‌یابی در شب یا روز به ویژه برای عنکبوت‌های جهنده برای شکار مؤثر است. آن‌ها شاخک‌ها یا موهای جلوی دهانی دارند که در بلع غذا کمک می‌کند، در برخی گونه‌ها در انتهای شاخک‌ها اعضایی تکامل یافته که برای جفت‌گیری استفاده می‌شود، آن‌ها در پاهایشان موهای حساسی دارند که برای ردیابی شکار یا تعیین موقعیت، مانند حسگرهای فوق پیشرفته عمل می‌کنند.

عنکبوت‌ها معمولاً دارای ۸ چشم در چیدمان‌های مختلفند، حقیقت این است که این چیدمان در گونه‌های مختلف متفاوت است، بیشترین گونه از ساده‌مادینهها دارای ۶ چشم هستند، اگرچه برخی مانند عنکبوت‌های سیاه غرب هشت‌چشمی و برخی مانند عنکبوت زره‌پوش چهارچشمی (Tetrablemma) چهار چشمی هستند، گاهی یک زوج چشم از بقیه رشد یافته ترند، در برخی گونه‌های عنکبوت‌های غاری هیچ چشمی وجود ندارد، چندین خانواده عنکبوتهای شکارگر مثل جهنده‌ها یا عنکبوتهای گرگی بینایی بسیار عالی دارند، قدرت بینایی عنکبوتهای جهنده دیدن رنگ‌ها را برایش به ارمغان آورده‌است.

عنکبوت‌های تارافکن دارای عدسی‌های چشمی بزرگی هستند که به آن‌ها حتی شب هنگام و با جمع‌آوری نوری اندک دید با کیفیت و وسیع داده‌است. به هر حال بیشتر عنکبوت‌ها که لابلای گل‌ها، شبکه تارها یا دیگر موقعیتهای ثابت برای شکار کمین می‌کنند، بینایی بسیار کمی دارند. در عوض آن‌ها حساسیت فوق‌العاده‌ای در برابر ارتعاشات دارند که به آن‌ها درگرفتن شکار کمک می‌کند. حس کردن این ارتعاشات توسط حسگرهای قوی می‌تواند روی سطح آب یا خاک یا شبکه تاری آن‌ها باشد. همچنین تغییرات فشار هوا که آن نیز در شکار جانوران دیگر مؤثر است.

دستگاه گوارش

عنکبوت‌ها تنها در وضعیت یا نهش آوه ای یا آبکی می‌توانند خوراک خود را بخورند، برای همین آن‌ها از گونه ای ماده برای آبگون کردن بافتهای شکارشان بهره میبرند. پیامد افزودن این ماده به اندام جانور قربانی آبکی شدن بافتهای تن آن و درست شدن گونه ای سوپ است که عنکبوت آن را می‌مکد. موهای پیرامون دهان به عنوان سافی ضد یا پادگذر بخشهای سخت شکار کار می‌کنند، بخشهای گسار نشونده و پوشش تهی بیرونی دور انداخته می‌شوند. بسیاری از عنکبوت‌ها شکارشان را برای زمان کوتاهی نگه می‌دارند، آن‌ها پس از افزودن زهر به تن شکارشان آن را در نخ ابریشمی، داخی شبکه تارشان پیچیده و رها می‌کنند تا جانور واپسین تقلاها یا کوششهای بیهوده زندگی‌اش را بکند و پس از آنکه مرد، به سراغش می‌روند. عنکبوت‌ها توانایی گوارش کردن بافته‌های ابریشمی خویش را دارند، بنابراین برخی عنکبوت‌ها پس از کاربندی، آن‌ها را می‌خورند! هنگامیکه عنکبوت رشته‌ای را می‌سازد هنگام بازگشت آن را با شتاب گسارش می‌کند. اندازه: عنکبوت‌ها اندازه‌های گوناگونی دارند، کوچک‌ترین آن‌ها به خانواده عنکبوتهای کوتوله با اندازه‌ای کمتر از ۱ میلیم‌تر و بزرگ‌ترین و سنگین‌ترین آن‌ها به خانواده رتیل ها با اندازه‌ای میان ۹۰ الی ۲۵۰ میلی‌متر وابستگی دارد.

نگارخانه

عنکبوت‌های ایران

در شمارهٔ ۴۶۳ ژورنال ZooKeys، مقاله‌ای دربارهٔ توصیف و نام‌گذاری ۳ گونهٔ جدید از عنکبوت‌ها از ایران، توسط دکتر یوری ماروسیک (عنکبوت‌شناس روس)، علیرضا زمانی و دکتر امید میرشمسی (عنکبوت‌شناسان ایرانی) نگارش شده‌است:[3]

گونهٔ نخست از شهرستان قائن در استان خراسان جنوبی جمع‌آوری شده و به افتخار عنکبوت‌شناس نامی فنلاندی سپو کوپونن به نام علمی Anemesia koponeni نام‌گذاری شده‌است. گونهٔ دوم از استان مازندران و به افتخار محل جمع‌آوری نمونه به نام Raveniola mazandaranicaنام‌گذاری شده‌است؛ و گونهٔ سوم که نمونه‌های آن از بندرعباس و جزیرهٔ هرمز جمع‌آوری شده بودند به افتخار خلیج فارس Sahastata sinuspersica نام‌گذاری شدند. (تصاویر) این مقاله، اولین گزارش از حضور خانوادهٔ Cyrtaucheniidae و جنس‌های Anemesia و Sahastata از ایران است.

جستارهای وابسته

منابع

  1. انوشه، حسن؛ خدابنده‌لو، غلامرضا (۱۳۹۱). فارسی ناشنیده: فرهنگ واژه‌ها و اصطلاحات فارسی و فارسی‌شدهٔ کاربردی در افغانستان. تهران: قطره. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۱۱۹-۶۰۹-۶.
  2. صدر، رضا: نشانه‌هایی از او: هنرنمائی عنکبوت- ج ۱ صفحه ۸۶–۸۷
  3. ژورنال Zookeys شمارهٔ 463، دکتر یوری ماروسیک، علیرضا زمانی و دکتر امید میرشمسی
  • "منبع جعبه‌زیست". ویکی‌پدیای انگلیسی. Retrieved 7 December 2008.
  • Ruppert, E. E. , Fox, R. S. and Barnes, R. D. (2004). Invertebrate Zoology (7 ed.). Brooks / Cole. ISBN 0-03-025982-7.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ عنکبوت موجود است.
اطلاعات مرتبط در ویکی‌گونه: Spiders
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.