کانگورو

کانگورو (انگلیسی: Kangaroo) جانوری از راسته کیسه‌داران علف‌خوار از خانواده درازپایان (Macropodidae) است که در استرالیا و گینه نو زندگی می‌کند. کانگورو می‌تواند به کمک پاهایش پرش‌های بلندی انجام دهد. طول این پرش‌ها به سه متر هم می‌رسد. دم کانگوروها بلند و عضلانی است. نوع مادهٔ آن ها دارای کیسه‌ای است که نوزاد نارس کانگورو پس از به دنیا آمدن به داخل آن رفته و در آنجا از شیر مادر تغذیه می‌کند تا به رشد کافی رسیده و قادر به زندگی در بیرون کیسه شود. نوزاد کانگورو در هنگام تولد جثّه‌ای بسیار کوچک دارد که قطر آن از دو سانتیمتر بیشتر نمی‌شود. بزرگ‌ترین نوع کانگورو، کانگوروی قرمز است. کانگوروی خاکستری نوع دیگری است که تقریباً به بزرگی کانگوروی قرمز می‌شود.

کانگورو
یک کانگوروی قرمز ماده
آرایه‌شناسی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
زیررده: کیسه‌داران
راسته: کیسه‌داران علف‌خوار
زیرراسته: درازپاشکلان
تیره: درازپایان
سرده: کانگوروها
گونه‌ها

کانگوروی قرمز (Macropus rufus)
کانگوروی خاکستری شرقی (Macropus giganteus)
کانگوروی خاکستری غربی (Macropus fuliginosus)

این حیوان نماد کشور استرالیا است و بر روی نشان ملی استرالیا و برخی از اسکناس‌های این کشور تصاویری از کانگوروها نقش بسته‌است. طبق اعلام دولت استرالیا در سال ۲۰۱۱ حدود ۳۴ میلیون کانگورو جهت استفاده‌های تجاری نگهداری می‌شوند. کانگوروهای وحشی برای استفاده از گوشت، پوست و چرم آن‌ها و جلوگیری از آسیب به محصولات کشاورزی شکار می‌شوند. برخی بر این عقیده هستند که مصرف گوشت کانگورو به دلیل میزان چربی پایین، در مقایسه با سایر گوشت‌های رایج برای بدن انسان مناسب تر است.[1]

ویژگی‌ها

کانگوروها از معدود جانورانی هستند که با جهش حرکت می‌کنند. این جانوران سرعت حرکت بالایی دارند و همچنین شناگران خوبی هستند. این حیوانات گیاهخوار بوده و از بوته‌ها، علف‌ها و سایر یافت‌های گیاهی تغذیه می‌کنند. برخی از کانگوروها شب‌زی هستند و به خصوص در روزهای گرم استراحت کرده و شب‌ها به فعالیت و تغذیه می‌پردازند. کانگوروها معمولاً گروه‌های بیش از ده تایی تشکیل داده و ارتباطات اجتماعی زیادی با هم دارند و با تشکیل این دسته‌ها در مقابل شکارچیان از یکدیگر و از اعضای ضعیف تر یا کوچک‌تر گروه دفاع می‌کنند.[2]

کانگوروها همواره برای ساکنین استرالیا پراهمیت بوده‌اند. مردم بومی استرالیا در گذشته از گوشت، شیر، پوست، استخوان، تاندون، و حتی اسکروتوم کانگوروها جهت مصارف گوناگون استفاده می‌کردند. در حال حاضر گوشت کانگورو مصارف زیادی در استرالیا داشته و به بسیاری از کشورهای دنیا نیز صادر می‌شود.[3] این حیوانات در مقابله با انسان‌ها معمولاً بی خطر و بی‌آزار بوده و موارد بسیار معدودی از حملهٔ بدون دلیل کانگوروها به انسان گزارش شده‌است.

زیستگاه

کانگوروها در بوته‌زارها زندگی کرده و از گیاهان مختلف تغذیه می‌کنند. کانگوروها به صورت دسته جمعی و با استفاده از پاهای عقبی و بلند و قوی خود، به جست و خیز مشغول هستند. دم بلند آن‌ها در حفظ تعادلشان بسیار مؤثر است.[4]

انواع کانگورو

کانگورو اصطلاحی است که به‌طور کلی به انواع گونه‌های خانواده درازپایان اطلاق می‌شود. این خانواده به‌طور کلی به چهار دسته تقسیم شده‌اند که عبارت اند از:

والابی‌ها، کانگوروهای درختی، والاروها و کانگوروها

بزرگ‌ترین نوع آن‌ها کانگوروی قرمز و خاکستری هستند. وزن کانگوروی قرمز، ممکن است بیش از وزن انسان باشد. کانگوروی خاکستری، هنگام خطر با سرعت ۴۰ کیلومتر در ساعت می‌دود.[4]

برخی انواع کانگورو به شرح زیر است:

جستارهای وابسته

منابع

  1. «Kangaroo Industry Assocn of Australia - Background Info». web.archive.org. ۲۰۰۹-۰۲-۰۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۴.
  2. «Re: Kangaroos». www.madsci.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۵.
  3. «Place Names Register». www.ntlis.nt.gov.au. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۵.
  4. قالیباف، قاسم؛ دائرةالمعارف کودکان و نوجوانان؛ جلد اول؛ 1377 ه‍. ش؛ نشر چشم‌انداز
  • ویکی‌پدیای هلندی
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کانگورو موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.