کانگورو

کانگوروها از معدود جانورانی هستند که با جهش حرکت می‌کنند. این جانوران سرعت حرکت بالایی دارند و همچنین شناگران خوبی هستند. این حیوانات گیاهخوار بوده و از بوته‌ها، علف‌ها و سایر یافت‌های گیاهی تغذیه می‌کنند. برخی از کانگوروها شب‌زی هستند و به خصوص در روزهای گرم استراحت کرده و شب‌ها به فعالیت و تغذیه می‌پردازند. کانگوروها معمولاً گروه‌های بیش از ده تایی تشکیل داده و ارتباطات اجتماعی زیادی با هم دارند و با تشکیل این دسته‌ها در مقابل شکارچیان از یکدیگر و از اعضای ضعیف تر یا کوچک‌تر گروه دفاع می‌کنند.[2]

کانگوروها همواره برای ساکنین استرالیا پراهمیت بوده‌اند. مردم بومی استرالیا در گذشته از گوشت، شیر، پوست، استخوان، تاندون، و حتی اسکروتوم کانگوروها جهت مصارف گوناگون استفاده می‌کردند. در حال حاضر گوشت کانگورو مصارف زیادی در استرالیا داشته و به بسیاری از کشورهای دنیا نیز صادر می‌شود.[3] این حیوانات در مقابله با انسان‌ها معمولاً بی خطر و بی‌آزار بوده و موارد بسیار معدودی از حملهٔ بدون دلیل کانگوروها به انسان گزارش شده‌است.

کانگوروها در بوته‌زارها زندگی کرده و از گیاهان مختلف تغذیه می‌کنند. کانگوروها به صورت دسته جمعی و با استفاده از پاهای عقبی و بلند و قوی خود، به جست و خیز مشغول هستند. دم بلند آن‌ها در حفظ تعادلشان بسیار مؤثر است.[4]

کانگورو اصطلاحی است که به‌طور کلی به انواع گونه‌های خانواده درازپایان اطلاق می‌شود. این خانواده به‌طور کلی به چهار دسته تقسیم شده‌اند که عبارت اند از:

والابی‌ها، کانگوروهای درختی، والاروها و کانگوروها

بزرگ‌ترین نوع آن‌ها کانگوروی قرمز و خاکستری هستند. وزن کانگوروی قرمز، ممکن است بیش از وزن انسان باشد. کانگوروی خاکستری، هنگام خطر با سرعت ۴۰ کیلومتر در ساعت می‌دود.[4]

برخی انواع کانگورو به شرح زیر است:

• کانگوروی قرمز
• کانگوروی خاکستری شرقی
• کانگوروی خاکستری غربی
• کانگوروی بزشکل

• گوشت کانگورو

• ویکی‌پدیای هلندی

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کانگورو موجود است.