فلامینگو

فلامینگو یا مُرغ آتشی پرنده‌ای است از راستهٔ بال‌آتشی‌سانان.[6]

فلامینگو
محدودهٔ زمانی: ائوسن[1] - امروزه
یک فلامینگوی آمریکایی[2] (سمت چپ) به همراه یک فلامینگوی شیلیایی[3]
آرایه‌شناسی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
فرورده: نوآروارگان[4]
راسته: بال‌آتشی‌سانان[5]
Fürbringer, 1888
تیره: Phoenicopteridae
Bonaparte, 1831
سرده: Phoenicopterus
Linnaeus, 1758

فلامینگو پرنده‌ای است با پاهای دراز و منقاری منحنی و گردنی بلند خمیده، آبچر با بدنی بسیار کشیده و پر و بالی به رنگهای سفید و صورتی است.
در پروازها پاها و گردنش کشیده و قدری پائین‌تر از سطح بدن قرار می‌گیرد. بالهایش ترکیب زیبائی از رنگهای سرخ و سیاه است. پرنده نابالغ قهوه‌ای مایل به خاکستری چرک است. فلامینگو به آرامی راه می‌رود و در حالیکه سر و منقار خودرا در آب کم عمق فرو برده تغذیه می‌کند. فلامینگو از ۰/۹ تا ۱/۵ متر بلندی دارد. بیشتر فلامینگوها حلزون و گیاهان آبی را می‌خورند. این پرندگان به صورت دست جمعی و در دسته‌های چند هزارتایی زندگی می‌کنند.

راسته‌ای بال‌آتشی‌سانان که فلامینگو به آن تعلق دارد از پرندگان آبزی و بزرگ‌جثه هستند که غذا را از منقار خمیده و صافی‌مانند خود می‌گذرانند.[6] فلامینگو شاید شاخصترین پرنده آبچر در جهان هست. پر و بال بنفش-قرمز، خود به تنهایی این پرنده را از سایر پرنده‌ها مجزا می کند. فلامینگوها در هر قاره‌ای جز قطب جنوب زندگی می کنند.

بر خلاف فلامینگو های بالق جوجه های فلامینگو سفید می باشند بیشتر لفظ های فلامینگو چه خبر کاکو است!

گونه‌ها

گونهمنطقه جغرافیایی
فلامینگوی بزرگتر
(P. roseus)
دنیای قدیم بخش‌های از آفریقا، جنوب اروپا و جنوب و جنوب غرب آسیا
فلامینگوی کوچکتر
(P. minor)
آفریقا تا شمال غرب هند
فلامینگوی شیلیایی
(P. chilensis)
دنیای جدید جنوب آمریکایی جنوبی.
فلامینگوی جیمز
(P. jamesi)
ارتفاعات آند در پرو، شیلی، بولیوی و آرژانتین
فلامینگوی آندی
(P. andinus)
ارتفاعات آند در پرو، شیلی، بولیوی و آرژانتین
فلامینگوی آمریکایی
(P. ruber)
کارائیب و گالاپاگوس.

جفتگیری

سالی یکبار جفتگیری می‌کند؛ و لانه‌ای گلین برای تخمگذاری می‌سازد. بیشتر فلامینگوهای ماده یک تخم در سوراخ لانه می‌گذارند ونر و ماده هردو به نوبت روی تخم می‌خوابند. پس از سی روز جوجه از تخم بیرون می‌آید. جوجه فلامینگو بعد از ۵ روز لانه را ترک می‌گوید و به گروه فلامینگوهای جوجه می‌پیوندد. اما برای تغذیه به لانه‌ای که در آن تولد یافته و پدر و مادر برایش خوراک آماده کرده‌اند بازمی‌گردد. بعد از دوهفته خود به جستجوی خوراک می‌پردازد. فلامینگو در محیط طبیعی از ۱۵ تا ۲۰ سال زندگی می‌کند. بیشتر پرنده‌شناسان فلامینگوها را به چهار گونه تقسیم کرده فلامینگوهای بزرگ در آفریقا، جنوب آسیا و اروپا و جنوب آمریکای جنوبی و هند غربی زندگی می‌کنند. فلامینگوهای کوچک در دره بزرگ نشستی کنیا و تانزانیا در آفریقا به سر می‌برند. فلامینگوهای دیگر دو گونه هستند. گونه کمیاب فلامینگوهای آندی و جیمس می‌باشند که در کرانهٔ دریاچه‌های بلند کوه‌های آند در آمریکای جنوبی به سر می‌برند. فلامینگوهای وحشی روزگاری در فلوریدای جنوبی می‌زیستند، اما مردم آن‌ها را به خاطر برهای زیبایشان کشتند.

زیستگاه

مرداب‌های ساحلی کم عمق. مانداب‌های حاصل طغیان دریاچه‌ها، لجن‌زارها و غیره به سر می‌برند.

تغذیه

رژیم غذایی فلامینگو سخت پوستی به نام آرتمیا می‌باشد.فلا

پراکندگی در ایران

در دریاچهٔ ارومیه و در تابستان در فارس به سر می‌برند و ممکن است در خوزستان زاد و ولد کنند.

نگارخانه

پانویس

  1. Eocene
  2. Phoenicopterus ruber
  3. P. chilensis
  4. Neognathae
  5. Phoenicopteriformes
  6. برابرنهاده فرهنگستان زبان فارسی.

منابع

  • دکتر:، العلوی، هادی، «(عالم الطیور والحیوانات) »، دارالعودة، بیروت، لبنان، چاپ پنجم سال ۱۹۹۸ میلادی به (عربی).
  • الفاضل، عبدالله، فاضل. (طیور فی الکویت) . دارالکویت للطباعة والنشر، الفروانیة، کویت، چاپ اول، سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی به (عربی).
  • "منبع جعبه‌زیست". ویکی‌پدیای انگلیسی. Retrieved 17 November 2008.
  • «پرندگان ایران». وب سایت پرندگان ایران. دریافت‌شده در ۲ نوامبر ۲۰۰۹.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ فلامینگو موجود است.
اطلاعات مرتبط در ویکی‌گونه: Phoenicopteridae
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.