غاز

نام «غاز» از ریشهٔ ghans از زبان نیاهندواروپایی می‌آید. صورت تلفظ آن در انگلیسی باستان gōs، انگلیسی goose، آلمانی gans، دانمارکی gås، سوئدی gås و در زبان‌های سلتی مانند ایرلندی باستان géiss، ایرلندی gé، زبان برتون gwaz و در اسپانیایی ganso آلبانیایی gatë، رومانیایی gâskă و چک husa، و در هندی و اردو həns است. واژهٔ خربت نیز به معنی مرغابی بزرگ است.[1]

غازها در اکثر نقاط جهان دیده می‌شوند و جزء نخستین حیواناتی می‌باشند که اهلی شدند (بعضی از متون، اهلی شدن غازها را مربوط به ۳٬۰۰۰ سال پیش در مصر می‌دانند) غازهای اهلی را در رنگ‌ها و شکل‌های متفاوتی می‌توان یافت که از نظر جثه بسیار بزرگ‌تر از اجداد وحشی خود هستند. در بسیاری از کشورها، غازهای اهلی از نظر ژنتیکی بهبود یافته‌اند.از انواع غازهای اهلی می توان به غاز خاکستری و غاز قونما اشاره کرد.

• پرورش، نگهداری وبیماری‌های پرندگان آبزی، تألیف دکتر احسان مقدس، چاپ اول، سال ۱۳۸۶، تهران، انتشارات محمدی.