سید جلال‌الدین آشتیانی
سید جلال‌الدین میری آشتیانی (زادهٔ ۱۳۰۴ خورشیدی، آشتیان – درگذشته ۳ فروردین ۱۳۸۴، مشهد)، معروف به سید جلال‌الدین آشتیانی، عارف و فیلسوف اصالت وجودی بود که دارای آثاری در فلسفه و عرفان اسلامی است و توانست در سال ۱۳۵۵ برنده جایزه بنیاد البرز به عنوان دانشمند برتر شود. او همچنین از برگزیدگان همایش چهره‌های ماندگار در فلسفه است.[1]
تحصیلات
او در حوزه تحصیلات دینی، در درس خارج فقه و اصول میرزا حسن موسوی بجنوردی شرکت جست و سال‌ها در محضر ابوالحسن رفیعی قزوینی و سید روح‌الله خمینی و سید محمدحسین طباطبایی به تحصیل علوم عقلی و نقلی پرداخت.
کارنامه
محمّد ملکی در دانشنامهٔ علّامه آشتیانی (۱۳۹۳) فهرستِ توصیفیِ مفصّلی از کارهای آشتیانی به دست داده‌است.[2]
تالیفات
از آثار او می‌توان: هستی از نظر فلسفه و عرفان، تفسیر سورهٔ فاتحة الکتاب را نام برد.[3]
ترجمه‌ها
ترجمه کتاب انوار جلیهٔ مدرس زنوزی از کارها دیگر او است که از طرف انتشارات امیرکبیر بارها تجدد چاپ شده‌است.
در حوزهٔ عرفان نظری نیز می‌توان تعلیق و تصحیح و مقدمه بر «رسائل قیصری» (با حواشی محمد رضا قمشه‌ای)، تصحیح و تعلیق شرح جندی بر فصوص الحکم ابن عربی را نام برد.[4]
جستارهای وابسته
منابع
- «از معاصران چهره‌های ماندگار: استاد سید جلال الدین آشتیانی؛ عارف واصل زمانهٔ ما». پرتال جامع علوم انسانی. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۶-۲۰.
- ملکی، محمد (۱۳۹۳). «دانشنامه علامه آشتیانی». انتشارات علمی و فرهنگی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۱۲۱-۴۳۵-۶. بایگانی‌شده از اصلی (شومیز/وزیری) در ۲۰ ژوئن ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۶-۲۰.
- «زندگینامه استاد علامه سید جلال الدین آشتیانی به قلم خود استاد». دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۶-۲۰.
- "رسائل قیصری" - مؤسسه حکمت و فلسفه ایران
پیوند به بیرون
