پرویز دوامی

پرویز دوامی، مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ مهندسی متالورژی از دانشسرای عالی صنعتی تهران[3] (دانشگاه علم و صنعت فعلی) و در سال ۱۳۴۴ دریافت کرد. او مدرک دکتری را در سال ۱۹۷۳ از دانشگاه لیدز در انگلستان دریافت کرد.[4]

پرویز دوامی، ۹ کتاب، ۷۳ مقالهٔ انگلیسی و ۱۷۱ مقالهٔ فارسی نوشته‌است. او همچنین ۲ حق امتیاز (Patent) ثبت شده دارد.[4] وی از سال ۱۳۴۴ تاکنون در دانشکده مهندسی و علم مواد دانشگاه صنعتی شریف به تدریس و پژوهش اشتغال داشته و یکی از قدیمی‌ترین استادان این دانشگاه است.[3] او همچنین از سال ۱۳۶۳ مدیرعامل مرکز پژوهش متالورژی رازی بوده و از شهریور سال ۱۳۹۲ از این مرکز جدا شده و بنیاد علوم کاربردی رازی را تأسیس کرده‌است.[4]

• رئیس گروه علوم مهندسی فرهنگستان علوم، ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۳ و ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۲.[4]
• رئیس انجمن مهندسین متالورژی ایران، ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۱[1]
• رئیس هیئت اجرایی و شواری جامعه ریخته‌گران ایران، ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۴[1]
• مدیر عامل مرکز پژوهش متالورژی رازی، ۱۳۶۲ تا ۱۳۹۲
• مدیر عامل بنیاد علوم کاربردی رازی، ۱۳۹۳ تا کنون
• [1]
• عضو جامعه متالورژیست‌های آمریکا[1]
• عضو هیئت تحریریه مجله International Cast Metals Research (نشریه جامعه ریخته‌گران آمریکا)، ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۴[1]

از سخنان پرویز دوامی:

• نوآوری سازنده یعنی اقدام یا فرآیندی که بر اساس تجربیات و دست‌آوردهای گذشته بنا شده و چیزی بر آنچه که بوده افزوده شده؛ و نوآوری تخریبی، یعنی نفی دست‌آوردهای گذشتگان و انجام کاری نو بدون توجه به آنچه که در حقیقت میراث مشترک بشری است.[5]

جوایز و افتخارات پرویز دوامی:

• عضو پیوستهٔ فرهنگستان علوم ایران[6]
• چهره‌های ماندگار[2]
• نشان درجهٔ یک دانش[3]