احمد رسول‌زاده

احمد رسول‌زاده (زادهٔ ۱۳۰۹ در تبریز – درگذشتهٔ ۱۹ دی ۱۳۹۳ در تهران) مدیر دوبلاژ و صداپیشه اهل ایران بود.

احمد رسول‌زاده
زادهٔ۱۳۰۹
تبریز، آذربایجان شرقی
درگذشت۱۹ دی ۱۳۹۳ (۸۴ سال)
بیمارستان ایرانمهر، تهران
علت درگذشتبیماری پارکینسون
آرامگاهقطعه هنرمندان بهشت زهرا
محل زندگیتهران
ملیتایرانی
شهروندیایرانی
پیشهمدیر دوبلاژ و صداپیشه
سال‌های فعالیت۱۳۳۲–۱۳۹۳ (تئاتر و دوبله)
خویشاوندانخسرو خسروشاهی
جایزه(ها)چهره ماندگار

زندگی‌نامه

احمد رسول‌زاده در سال ۱۳۰۹ در تبریز به دنیا آمد، در مدرسه دارالفنون تحصیل کرد و از سال ۱۳۲۶ با بازی در تئاتر وارد دنیای هنر شد. در سال ۱۳۳۴ او از طریق عباس خسروانه به عرصه دوبله پا گذاشت و در استودیو سانترال با گفتن جمله‌ای در یک فیلم مصری کارش را به‌طور حرفه‌ای شروع کرد و ۲ سال بعد با دوبله فیلم «مردی که زیاد می‌دانست» (ساخته آلفرد هیچکاک، محصول سال ۱۹۵۶) به جمع مدیران دوبلاژ پیوست. او شوهر خواهر خسرو خسروشاهی دوبلور معروف بود. وی در سال ۱۳۵۹ در فیلم در محاصره ساخته اکبر صادقی ایفای نقش کرده‌است.

رسول‌زاده که به بیماری پارکینسون مبتلا بود، صبح ۱۹ دی ۱۳۹۳ در سن ۸۴ سالگی در بیمارستان ایرانمهر درگذشت.[1][2]

مدیریت دوبلاژ

احمد رسول‌زاده در کنار گویندگی، بسیاری از بهترین و شاخص‌ترین آثار سینما را دوبله کرد، از جمله فیلم «بن هور» (ویلیام وایلر، ۱۹۵۹) که در استودیو دماوند دوبله شد و از شاهکارهای تاریخ دوبله به فارسی به‌شمار می‌آید.

از دیگر فیلم‌هایی که توسط رسول‌زاده دوبله شده‌اند می‌توان به «بربادرفته» دوبله اول (ویکتور فلمینگ، ۱۹۳۹)، «جدال در آفتاب» (کینگ ویدور، ۱۹۴۶)، «سامسون و دلیله» دوبله دوم (سیسیل ب. دومیل، ۱۹۴۹)، «از اینجا تا ابدیت» (فرد زینه‌مان، ۱۹۵۳)، «نیزهٔ شکسته» (ادوارد دمیتریک، ۱۹۵۴)، «روز بد در بلک راک» (جان استورجس، ۱۹۵۴)، «سرزمین فراعنه» (هوارد هاکس، ۱۹۵۵)، «دست چپ خدا» (ادوارد دمیتریک، ۱۹۵۵)، «مرد عوضی» (آلفرد هیچکاک، ۱۹۵۶)، «درخت زندگی» (ادوارد دمیتریک، ۱۹۵۷)، «وداع با اسلحه» (چارلز ویدور، ۱۹۵۷)، «تابستان گرم و طولانی» (مارتین ریت، ۱۹۵۸)، «ضربهٔ شیطان» (اورسون ولز، ۱۹۵۸)، «خانهٔ ییلاقی» (جرج مارشال، ۱۹۵۹)، «گرگهای جوان» (مایکل اندرسون، ۱۹۶۰)، «شکوه علفزار» (الیا کازان، ۱۹۶۱)، «پروفسور کم‌حافظه» (رابرت استیونسون، ۱۹۶۱)، «کلئوپاترا» (جوزف ال. منکیه‌ویچ، ۱۹۶۳)، «دکتر استرنج‌لاو» (استنلی کوبریک، ۱۹۶۳)، «فرار بزرگ» (جان استرجس، ۱۹۶۳)، «رولز-رویس زرد» (آنتونی اسکوییت، ۱۹۶۴)، «کتاب آفرینش» (جان هیوستون، ۱۹۶۶)، «دانه‌های شن» (رابرت وایز، ۱۹۶۶)، «حدس بزن چه‌کسی برای شام می‌آید» (استنلی کریمر، ۱۹۶۷)، «ببوس ولی گازم نگیر» (رومن پولانسکی، ۱۹۶۷)، «پول را بردار و فرار کن» (وودی آلن، ۱۹۶۸)، «کابوی نیمه‌شب» (جان شلزینجر، ۱۹۶۹)، «پدر خوانده» دوبله اول (فرانسیس فورد کوپولا، ۱۹۷۲)، «جنون» (آلفرد هیچکاک، ۱۹۷۲)، و… اشاره کرد.

یکی از درخشان‌ترین و معروف‌ترین کارهای وی، دوبله دوم فیلم کارتونی «رابین هود» (والت دیزنی) است که از شاهکارهای دوبله کارتون در ایران به حساب می‌آید. در تلویزیون نیز سریال «خانم مارپل» از آثار شاخص وی است. معروف‌ترین اثر ایرانی که آن مرحوم مدیریت دوبلاژش را برعهده داشت سریال مشهور «دایی جان ناپلئون» (اثر ناصر تقوایی) است.[3][4]

خصوصیات صدا

صدای او را به عنوان راوی داستان در بسیاری از فیلم‌ها می‌توان شنید.(مانند رابین هود) علاوه بر دوبله فیلم‌های داستانی، او گویندگی برنامه‌های مستند متعددی را بر عهده داشته که از جمله آنها، سلسله برنامه مستند «حیات وحش ایران» و «مستند راه ابریشم» است. آهنگ صدای او بسیار گرم و دلنشین و به یاد ماندنی است.

گویندگی نقش‌ها

رسول‌زاده در عرصه گویندگی به‌جای بسیاری از بازیگران معروف صحبت کرد و به دلیل جنس خاص صدایش، بیشتر دوبلور مردان میان سال و پیرمردهای مهربان اما جدی و مصمم -به ویژه در آثار تاریخی- بود. یکی از درخشان‌ترین دوبله‌های نقش‌های تاریخی وی فیلم «عمر مختار» است که به‌جای آنتونی کوئین صحبت کرده‌است.

از دیگر گویندگی‌های ماندگار او، دوبله شخصیت‌های مذهبی از جمله شخصیت ابوطالب در فیلم «محمد رسول‌الله» است.

او به‌جای بازیگران بزرگی گویندگی کرده‌است که از بین آنها به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:

کارتون (انیمیشن)

وی در انیمیشن «کتاب جنگل» به‌جای کاراکتر باگیرا (پلنگ سیاه) حرف زده‌است و راوی کارتون رابین هود بوده است.

نمونه فعالیت به عنوان راوی فیلم و کارتون

سریر خون (۱۹۵۷)

رابین هود (فیلم کارتونی - ۱۹۷۳)

احمد رسول‌زاده در گفتگویی تلویزیونی، دوبله اسپنسر تریسی در فیلم «پیرمرد و دریا» (اقتباسی از اثر ارنست همینگوی) را از محبوب‌ترین کارهای خود دانسته بود.

گویندگی در فیلم ها و سریال های ایرانی

احمد رسول‌زاده در فیلم‌های فارسی دهه ۴۰ به‌جای رفیع حالتی صحبت کرده‌است. او گوینده نسبتاً ثابت محمدعلی کشاورز در عمده آثارش (مثل کفش های میرزا نوروز، کاروان ها، سریال پدر سالار) بوده‌است و از دوبله‌های معروف او به‌جای این بازیگر را می‌توان در مجموعه تلویزیونی «دائی جان ناپلئون» به نقش دائی جان سرهنگ نام برد. او همچنین به‌جای عطاء ا... زاهد، احمد قدکچیان، جمشید مشایخی، داوود رشیدی و هادی اسلامی در برخی از فیلم‌هایشان صحبت نموده‌است.

پیوند به بیرون

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.