ارنست بورگناین
ارنست افرون بورگناینو (به انگلیسی: Ermes Effron Borgnino) (زاده ۲۴ ژانویه ۱۹۱۷ – درگذشته ۸ ژوئیه ۲۰۱۲) هنرپیشه کهنه کار سینما و تلویزیون آمریکا که بیش از شش دهه بهطور مستمر در سینما و تلویزیون فعالیت داشت.
ارنست بورگناین | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
ارنست بورگناین | ||||||
نام اصلی | ارنست افرون بورگناینو | |||||
زمینه فعالیت | سینما و تلویزیون | |||||
تولد | ۲۴ ژانویه ۱۹۱۷ هامدن، کنتیکت | |||||
مرگ | ۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۲ (۹۵ سال) لس آنجلس، کالیفرنیا نارسایی کلیوی | |||||
مدفن | آرامگاه فارست لان مموریال پارک, هالیوود هیلز | |||||
ملیت | آمریکایی | |||||
پیشه | هنرپیشه | |||||
سالهای فعالیت | ۱۹۴۷–۲۰۱۲ | |||||
همسر(ها) | Rhoda Kemins (ا. ۱۹۴۹–۱۹۵۸) کتی هورادو (ا. ۱۹۵۹–۱۹۶۳) اتل مرمن (ا. ۱۹۶۴–۱۹۶۴) Donna Rancourt (ا. ۱۹۶۵–۱۹۷۲) Tova Traesnaes (ا. ۱۹۷۳) | |||||
فرزندان | ۴ | |||||
صفحه در وبگاه IMDb | ||||||
امضا | ||||||
|
زندگینامه
ارنست بورگناین با نام اصلی ارنست افرون بورگناینو در ۲۴ ژانویه ۱۹۱۷ در کامدن ایالت کنتیکت از خانوادهای ایتالیایی تبار به دنیا آمد.
هنگامی که دو ساله بود، والدینش از یکدیگر جدا شدند؛ او نیز به همراه مادرش برای زندگی به ایتالیا سفر کرد. در سال ۱۹۲۳ نام فامیلی وی به بورگناین تغییر یافت.
در سال ۱۹۳۵ به نیروی دریایی آمریکا ملحق شد؛ و در جنگ جهانی دوم حضور یافت. بعد از پایان جنگ در حالی که هیچ شغل مشخصی نداشت با تشویق مادرش به تئاتر گرایش پیدا کرد و دههٔ ۴۰ را با ایفای نقش در تئاترهای مختلفی از جمله هاروی (۱۹۴۹، به نقش یک پرستار) به پایان برد.
او برای اولین بار در سال ۱۹۵۱ جلوی دوربین سینما رفت و در فیلمهای سوت در اتون فالز ساخته روبرت زیودماک و اوباش (نام دیگر: چهره بیادماندنی) ساخته رابرت پریش نقش کوتاهی ایفا نمود. بی شک اولین دستاورد مهم بورگناین در دنیای سینما حضور در فیلم از اینجا تا ابدیت (۱۹۵۳) ساخته تحسینبرانگیز فرد زینمان میباشد. او در این فیلم به نقش گروهبانی به نام فاتسو که موجبات مرگ ماجیو (با بازی فرانک سیناترا) را فراهم میآورد و خود نیز سرانجام توسط رابرت ای لی پرویت (با بازی مونتگومری کلیفت) از پای در میآید ایفای نقش میکند
پس از این فیلم حضور در فیلمهای جانی گیتار (نیکلاس ری)، ورا کروز (رابرت آلدریچ)، در جستجوی پناهگاه (نیکلاس ری) و روز بد در بلک راک (جان استرجس) او را به عنوان یکی از موفقترین بازیگران نقش مکمل دههٔ ۵۰ ثبت میکند.
اما بورگناین با وجود قیافه نافرم خود خواهان حضور پر رنگ تر و حتی نقش اول در فیلمها بود کاری که در نیمه دههٔ ۵۰ با وجود ستارگان نوظهوری چون مارلون براندو، مونتگومری کلیفت، جیمز دین و چارلتون هستون و ستارگان پا به سن گذاشتهای چون هامفری بوگارت، جیمز استوارت، گری کوپر، کری گرانت و جان وین که هنوز هم بازیگران محبوبی بودند کار بسیار دشواری بود. اما بورگناین با پشتکاری مثال زدنی توانست به این مهم دست یابد.
حضور در فیلم مارتی (۱۹۵۵ ساخته دلبرت من) براساس نمایشنامه از پدی چایفسکی که بی شک خاطره انگیزترین بازی بورگناین در عالم سینما میباشد.
بورگناین در این فیلم به نقش قصابی مهربان و صمیمی توانست با وجود رقبای سرسختی چون جیمز کاگنی، اسپنسر تریسی، جیمز دین و فرانک سیناترا اسکار نقش اول مرد را تصاحب کند، مارتی بی شک یکی از موفقترین فیلمهای عصر طلایی هالیوود میباشد؛ این فیلم توانست سه جایزه اسکار دیگر (بهترین فیلم، بهترین کارگردان، بهترین فیلمنامه) و نخل طلای جشنواره کن را نیز بدست آورد.
پس از فیلم مارتی، بورگناین در آثار متعددی ایفای نقش کرد که از جمله آنها میتوان به سه مرد شجاع (۱۹۵۶، به همراه ری میلند)، جوبال (۱۹۵۶، دلمر دیوز)، بهترین چیز در زندگی آزادیه (۱۹۵۶، مایکل کورتیز)، وایکینگها (۱۹۵۸، به همراه کرک داگلاس و تونی کرتیس)، باراباس (۱۹۶۱، ریچارد فلایشر)، پرواز ققنوس (۱۹۶۵، رابرت آلدریچ)، دوازده مرد خبیث (۱۹۶۷، رابرت آلدریچ) اشاره کرد.
اما مطمئناً دیگر افتخار مهم بورگناین حضور در شاهکار فراموش نشدنی این گروه خشن (۱۹۶۹) ساخته هنرمند برجسته سینما سام پکینپا میباشد او به نقش داتچ یکی از اعضای دسته وحشی در کنار ویلیام هولدن (به نقش پایک بیشاپ) حضور پر رنگی در این وسترن کلاسیک داشت.
ماجرای پوزیدون (۱۹۷۲، رونالد نیم)، معشوقه (۱۹۹۲، با بازی رابرت دنیرو)، رد (۲۰۱۰، با بازی بروس ویلیس)، سه سری نا موفق از فیلم دوازده مرد خبیث در سالهای (۱۹۸۵، ۱۹۸۷ و ۱۹۸۸) و سریال تلویزیونی گرگ آسمان و بخش فوریتهای پزشکی دیگر کارهای وی در دنیای سینما و تلویزیون میباشد.
زندگی خصوصی
وی ۵ بار ازدواج کرده و صاحب چهار فرزند میباشد.
در سال ۱۹۵۱ او به همراه همسر اولش «رودا کمینس» به لس آنجلس، کالیفرنیا نقل مکان کرد.
خانم کتی هورادو (۱۹۲۴–۲۰۰۲) بازیگر فیلمهای نیمروز و سربازهای یکچشم در بین سالهای (۱۹۵۹ تا ۱۹۶۳) همسر بورگناین بود.
جوایز
فیلمها
سال | نام سریال | نقش | کارگردان | همبازی |
---|---|---|---|---|
۱۹۷۴ | خانه کوچک | ویکتور فرنچ، مایکل لندون، لئو پن | ||
۱۹۷۷ | عیسی ناصری | فرانکو زفیرلی | ||
۱۹۸۴–۱۹۸۶ | گرگ آسمان | |||
۱۹۸۵ | دوازده مرد خبیث ۱ | اندرو وی. مکلاگلن | ||
۱۹۸۷ | دوازده مرد خبیث ۲ | |||
۱۹۸۸ | دوازده مرد خبیث ۳ | |||
۱۹۹۳ | سیمپسونها | |||
۱۹۹۸ | جاگ | |||
پینکی و برین | ||||
۱۹۹۹ | نسخه اولیه | |||
۱۹۹۹–۲۰۱۲ | باباسفنجی شلوارمکعبی | |||
۲۰۰۰ | واکر، رنجر تگزاس | |||
۲۰۰۹ | بخش فوریتهای پزشکی | جاناتان کاپلان | ||
۲۰۱۰ | پخش زنده شنبه شب |
بازی ویدئویی
سال | نام | نقش | توضیحات |
---|---|---|---|
۲۰۰۱ | باباسفنجی شلوارمکعبی:سوپر اسفنج | مرد پری دریایی | فقط صدا |