جیمز استوارت
جیمز میتلند «جیمی» استوارت (به انگلیسی: James "Jimmy" Mitland Stewart) (زادهٔ ۲۰ مهٔ ۱۹۰۸ – درگذشتهٔ ۲ ژوئیهٔ ۱۹۹۷) بازیگر آمریکایی و افسر ارشد ارتش بود.
| جیمز استوارت | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
_01.jpg.webp) جیمز استوارت، عکس تبلیغاتی استودیو،۱۹۴۰ | ||||||
| زمینه فعالیت | سینما و تئاتر، ارتش | |||||
| تولد | ۲۰ مهٔ ۱۹۰۸ ایندیانا، پنسیلوانیا | |||||
| مرگ | ۲ ژوئیهٔ ۱۹۹۷ (۸۹ سال) لس آنجلس، کالیفرنیا | |||||
| علت مرگ | آمبولی ریه | |||||
| مدفن | آرامگاه فارست لان مموریال پارک، گلندیل (کالیفرنیا) | |||||
| ملیت |  آمریکایی | |||||
| پیشه | هنرپیشه، افسر ارشد ارتش | |||||
| سالهای فعالیت | ۱۹۹۱–۱۹۳۲ | |||||
| همسر(ها) | گلوریا هتریک (۱۹۴۹–۱۹۹۴) | |||||
| فرزندان | ۴ فرزند (شامل ۲ فرزندخوانده) | |||||
| محل(های) تحصیل | دانشگاه پرینستون (بی‌ای) | |||||
| صفحه در وبگاه IMDb | ||||||
| ||||||
مؤسسهٔ فیلم آمریکا در سال ۱۹۹۹ او را در ردهٔ سوم برترین هنرپیشگان مرد تاریخ سینما قرار داد. از فیلم‌های این بازیگر به فیلم شناندوا در ایران به‌عنوان گلوله مرز نمی‌شناسد می‌توان نام برد.
زندگی‌نامه
جیمز متیلد استوارت در ۲۰ مهٔ ۱۹۰۸ در شهر ایندیانای ایالت پنسیلوانیا به دنیا آمد. خانوادهٔ اصالتاً اسکاتلندی-ایرلندی‌اش از آن آمریکایی‌های قدیمی و متعهد به وطن بودند و پدربزرگش هم ژنرال بود. این فرهنگ خانوادگی در جیمز استوارت تبلور خاصی پیدا کرد. پس از این‌که بدون هیچ آموزش بازیگری به سینما وارد شد، در فیلم‌های کارگردانان معروفی چون کاپرا، هیچکاک، آلدریچ، آنتونی مان و… بازی کرد و در دوران رکورد اقتصادی آمریکای پس از جنگ جهانی به قلب‌های مردم راه گشود و میان همه قشرها محبوبیت زیادی پیدا کرد. او در اکثر فیلم‌هایش نقش مردی خوب و ساده‌لوح را ایفا کرد و در وسترن هایش قوی و ثابت‌قدم نشان داد. بلندی قدش ۱۹۱ سانتی‌متر بود و او را از دوستان و همکارانش متمایز می‌کرد.
همکاری با هیچکاک و مان
استوارت با ورود به حوزهٔ همکاری با کارگردانی به نام آنتونی مان، وارد حوزهٔ قلمرو غربی سینمای جهان شد.اولین همکاری استوارت به عنوان بازیگر در فیلم‌های مان به سال ۱۹۵۰، برای بازی در فیلم وینچستر ۷۳ باز می‌گردد.
درگذشت
در فوریه ۱۹۹۴ که همسرش فوت کرد او نتوانست با این اتفاق کنار بیاید. بعد از مراسم خاکسپاری زیاد در مجامع عمومی ظاهر نشد و بیشتر وقت‌اش را در اتاق خواب همسرش می‌گذراند. به گفته روزنامه‌های آن زمان پس از مدتی بیماری آلزایمر گرفت. به هر حال آن قدر این اتفاق برای استوارت سنگین بود که دیگر نتوانست به زندگی عادی برگردد و در نهایت سه سال بعد در ۲ ژوئیهٔ ۱۹۹۷ درگذشت. بیش از ۳۰۰۰ نفر، که عمدتاً از آدم‌های مشهور هالیوود بودند، در مراسم خاکسپاری او شرکت داشتند.
افتخارات
او در فهرست صد ستارهٔ تمام دوران مجلهٔ امپایر در جای دهم ایستاد. در نظرسنجی سال ۱۹۹۹ اینترتینمنت ویکلی بهترین هنرپیشهٔ کلاسیک لقب گرفت. بنیاد فیلم آمریکا او را به‌عنوان سومین فرد در فهرست پنجاه بازیگر اسطوره‌ای قرار داد؛ ستاره‌ای که بی‌رنگ درخشید.
او برندهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم داستان فیلادلفیا (۱۹۴۰) شد. همچنین، نامزد بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم هاروی (۱۹۵۰) گلدن گلوب شد.
در لیست ۲۵۰ فیلم برتر دنیا ولی در حدود هفت فیلم در کارنامه دارد که اکثر آن ها به کارگردانی آلفرد هیچکاک و فرانک کاپرا بوده است.
فیلم‌شناسی
