جک لمون
جان اولِر لِمونِ سوم (به انگلیسی: John Uhler "Jack" Lemmon III)، معروف به جک لِمون (زادهٔ ۸ فوریهٔ ۱۹۲۵ – درگذشتهٔ ۲۷ ژوئن ۲۰۰۱) هنرپیشهٔ نامدار آمریکایی هالیوود بود که در زمان خود از کامیاب‌ترین بازیگران سینما در کسب جایزه اسکار به‌شمار می‌رفت.
| جک لمون | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 جک لمون در سال ١٩٨٨ | ||||||
| نام اصلی | جان اولر لمون سوم | |||||
| تولد | ۸ فوریهٔ ۱۹۲۵ نیوتون، ماساچوست | |||||
| مرگ | ۲۷ ژوئن ۲۰۰۱ (۷۶ سال) لس‌آنجلس، کالیفرنیا | |||||
| مدفن | گورستان وست‌وود | |||||
| ملیت | آمریکایی | |||||
| پیشه | هنرپیشه | |||||
| سالهای فعالیت | ۱۹۴۹–۲۰۰۱ | |||||
| همسر(ها) | Cynthia Stone (ا. ۱۹۵۰–۱۹۵۶) فلیسیا فار (ا. ۱۹۶۲) | |||||
| فرزندان | ۲ ، از جمله کریس لمون | |||||
| صفحه در وبگاه IMDb | ||||||
| ||||||
زندگی‌نامه
جک لمون با نام کامل و حقیقی جان اولِر لمونِ سوم، در ۸ فوریهٔ ۱۹۲۵ در بوستون ماساچوست ایالات متحدهٔ آمریکا به دنیا آمد. او دانش‌آموختهٔ آکادمی فیلیپس دانشگاه هاوارد بود. لمون نزدِ عموم مردم محبوبیت داشت و در زندگی خصوصی‌اش نیز بسیار شرافتمند بود. او به هنگام جنگ جهانی دوم پس از پایان تحصیلاتش، به نیروی دریایی پیوست؛ اما برای همیشه آنجا نماند، به نیویورک رفت و در آنجا هنرپیشه شد.
لمون در سال ۱۹۶۲ در پاریس با فلیسیا فار ازدواج کرد.
دورهٔ حرفه‌ای
جک لمون در بیش از ۶۰ فیلم بازی کرد که کمدی‌های متنوع و حتی اسلپ استیک را شامل می‌شد. او در کارهای درام هم بازی کرد ولی اوج مهارتش در کمدی‌هایی بود که پیرامون آدم‌هایی عادی ساخته می‌شد. او از ۱۹۴۹ وارد سینما شد، اما به سال ۱۹۵۴ و با بازی در دو فیلم با جودی هالیدی به نام‌های ممکن است برای تو اتفاق بیفتد و پففت! نزد سینماروها شناخته شد. او به‌ویژه با بازی‌اش در کنار تونی کرتیس و مریلین مونرو در فیلم بعضی‌ها داغشو دوست دارن (۱۹۵۹) در عالم سینما شناخته شده‌است.
لمون نامزد ۸ جایزهٔ اسکار شد و دو بار جایزهٔ اسکار را دریافت کرد. اولین اسکار او اسکار نقش مکمل مرد برای بازی در فیلم آقای رابرتس (۱۹۵۵) و دومی اسکار نقش اول مرد بود که برای فیلم ببر را نجات بده (۱۹۷۳) به وی تعلق گرفت.
با این همه آنچه بیش از هرچیزی در ارتباط با جک لمون در یادها مانده، همکاری مستمر وی با بیلی وایلدر است. این دو در ۷ فیلم با یکدیگر همکاری کردند و طی این دوره بود که زوج هنریِ لمون و والتر ماتائو به تصمیم و با انتخاب بیلی وایلدر شکل گرفت. لمون و ماتائو مجموعاً در ۸ فیلم همبازی بودند.
معروف‌ترین فیلم‌های جک لمون با بیلی وایلدر شامل بعضی‌ها داغشو دوست دارن (۱۹۵۹)، آپارتمان (۱۹۶۰)، ایرما خوشگله (۱۹۶۳) و شیرینی ثروت (۱۹۶۶) می‌شد.
شیرینی ثروت (۱۹۶۶) نخستین همکاری لمون با ماتائو را شکل داد و ماتائو بخاطر نقشش در این فیلم یک اسکار نقش مکمل مرد را به دست آورد.
لمون و ماتائو درسالهای ۱۹۷۴ و ۱۹۸۱ در فیلم‌های صفحه اول و بادی بادی نیز زیر نظر بیلی وایلدر در کنار یکدیگر ظاهر شدند و حتی در پیری و در سالهای ۱۹۹۳ و ۱۹۹۵ در فیلم‌های پیرمردهای غرغرو یک و دو و در سال ۱۹۹۸ در زوج عجیب ۲ نیز این همکاری را تجدید کردند.
جک لمون آخرین بار برای بازی در فیلم گمشده ساخته سال ۱۹۸۲ کوستا گاوراس یونانی برای هشتمین بار کاندیدای اسکار شد که آن را نبرد اما جایزهٔ بهترین بازیگر مرد جشنواره کن را به خود اختصاص داد.
جک لمون حتی در سالهای پایانی عمرش از حجم کار بازیگریش نکاست و در فیلم‌های متعددی ظاهر شد. در این دوره در تلویزیون هم درخشید و در سال ۲۰۰۰ بخاطر بازی در فیلم تلویزیونی سه شنبه‌ها با موری جایزه امی را از آن خود کرد.
در میان بازیگران فقط جک نیکلسون، اسپنسر تریسی، لارنس اولیویه و پل نیومن توانسته‌اند بیشتر از لمون کاندیدای اسکار شوند. .»[1]
نقل قول‌ها
لمون درمصاحبه‌ای گفته بود: من خوش‌اقبال بوده‌ام، بشدت کار کرده‌ام و اوضاع مساعد از آب درآمده‌است.
درگذشت
جک لمون در در ۲۷ ژوئن ۲۰۰۱ بر اثر سرطان مثانه درگذشت و پیکرش در گورستان وست‌وود به خاک سپرده شد. در همین گورستان خوانندگان مشهور ایرانی هایده و مهستی نیز آرمیده اند
بخشی از فیلم‌شناسی
- آقای رابرتس - (۱۹۵۵)
- خواهر من آیلین - (۱۹۵۵)
- کابوی - (۱۹۵۸)
- بعضی‌ها داغشو دوست دارن - (۱۹۵۹)
- آپارتمان - (۱۹۶۰)
- روزگار شراب و گل‌های سرخ - (۱۹۶۲)
- ایرما خوشگله - (۱۹۶۳)
- زیر درخت یوم یوم - (۱۹۶۳)
- همسایه خوب، سم - (۱۹۶۴)
- مسابقه بزرگ - (۱۹۶۵)
- شیرینی ثروت - (۱۹۶۶)
- عشق - (۱۹۶۷)
- گول‌خوردگان - (۱۹۶۹)
- غریبه‌ها در شهر - (۱۹۷۰)
- کاچ - (۱۹۷۱)
- آوانتی! - (۱۹۷۲)
- ببر را نجات بده - (۱۹۷۳)
- صفحه اول - (۱۹۷۴)
- پلیس قاتل (راوی فیلم در نسخهٔ انگلیسی‌زبان)
- فرودگاه ۷۷ - (۱۹۷۷)
- سندروم چین - (۱۹۷۹)
- باج - (۱۹۸۰)
- گمشده - (۱۹۸۲)
- ماکارونی - (۱۹۸۵)
- سفر دراز روز در شب - (۱۹۸۷)
- پدر - (۱۹۸۹)
- ویژه روز زمین - (۱۹۹۰)
- جی‌اف‌کی - (۱۹۹۱)
- بازیگر - (۱۹۹۲)
- گلن‌گری گلن راس - (۱۹۹۲)
- برش‌های کوتاه - (۱۹۹۳)
- ساز چمن - (۱۹۹۵)
- هموطنان آمریکایی من - (۱۹۹۶)
- هملت - (۱۹۹۶)
- سیمپسون‌ها - (۱۹۹۷)
- ۱۲ مرد خشمگین - (۱۹۹۷)
- سه‌شنبه‌ها با موری - (۱۹۹۹)
- افسانه بگر ونس - (۲۰۰۰)
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جک لمون موجود است. |