ژان گابن
ژان گابَن (به فرانسوی: Jean Gabin) (۱۷ مهٔ ۱۹۰۴ – ۱۵ نوامبر ۱۹۷۶) بازیگر تئاتر و سینما و خواننده فرانسوی بود. گابن از چهرههای اصلی و مهم تاریخ سینمای فرانسه در نظر گرفته میشود.[1][2]
ژان گابن | ||||
---|---|---|---|---|
ژان گابن در نقش ژول مگره در ۱۹۵۸ | ||||
نام اصلی | ژان-آلکس مونکورگه | |||
زمینه فعالیت | سینما | |||
تولد | ۱۷ مهٔ ۱۹۰۴ پاریس، فرانسه | |||
مرگ | ۱۵ نوامبر ۱۹۷۶ (۷۲ سال) نیویی-سور-سین، هوت دو سین، فرانسه | |||
ملیت | فرانسوی | |||
پیشه | بازیگر | |||
سالهای فعالیت | ۱۹۷۶–۱۹۲۸ | |||
همسر(ها) | گبی باسه (۱۹۳۰–۱۹۲۵) سوزان مارگریت ژان موشان (۱۹۳۹–۱۹۳۳) دومینیک فومیه (۱۹۷۶–۱۹۴۹) | |||
فرزندان | پنج فرزند | |||
صفحه در وبگاه IMDb | ||||
|
از مهمترین نقشهای او نقش ژان والژان در فیلم بینوایان است. آخرین فیلمهای او دو مرد در شهر ساخته ژوزه جووانی و حکم ساخته آندره کایات است.[3][4][5][6]
گابن و جنبش رئالیسم شاعرانه
ژان گابن شمایل آرمانی قهرمان بیسرانجام فیلمهای جنبش رئالیسم شاعرانه فرانسه بود. او در بسیاری از فیلمهای این جنبش از جمله پیپی لو موکو اثر ژولین دوویویه، بندر مه آلود و روز میدمد به کارگردانی مارسل کارنه و توهم بزرگ اثر ژان رنوار ایفای نقش کردهاست.[7]
آندره بازن منتقد سرشناس فرانسوی در مقالهای تحت عنوان سرنوشت ژان گابن، تصریح میکند که گابن در تمام فیلمهایش از جمله فیلمهای رئالیستی-شاعرانه، به سرانجامی خشونت بار گرفتار میآید. بازن معتقد است که گابن در فیلمهایش به تاویل یک داستان از میان داستانهای گوناگون نمیپردازد بلکه همیشه داستان خودش در کار است که باید پایانی غمانگیز داشته باشد.[8]
جوایز
ژان گابَن دو بار در سالهای ۱۹۵۹ و ۱۹۷۱ موفق به دریافت جایزهٔ خرس نقرهای از جشنواره بینالمللی فیلم برلین شدهاست.
گزیده فیلمشناسی
- تونل (۱۹۳۳)
- گلگتا (۱۹۳۵)
- آنها پنج نفر بودند (۱۹۳۶)
- پیپی لو موکو (۱۹۳۷)
- توهم بزرگ (۱۹۳۷)
- بندر مهآلود (فیلم ۱۹۳۸)
- آبسنگهای مرجانی (۱۹۳۸)
- روز برمیآید (۱۹۳۹)
- دیوارهای مالاپاگا (۱۹۴۹)
- کنکن فرانسوی ۱۹۵۴
- ناپلئون (فیلم ۱۹۵۵)
- بینوایان (۱۹۵۸)
- رئیسجمهور (۱۹۶۱)
- میمونی در زمستان (۱۹۶۲)
- هر شمارهای میتواند برنده باشد (۱۹۶۳)
- خالکوبی (۱۹۶۸)
- دسته سیسیلیها (۱۹۶۹)
- دو مرد در شهر (۱۹۷۳)
- حکم (۱۹۷۴)
نگارخانه
منابع
- André Brunelin: Gabin Herbig, München/Berlin 1989, ISBN 3-7766-1499-4; Ullstein TB 36650, Frankfurt am Main/Berlin 1996, ISBN 3-548-35650-8.
- Jean-Marc Loubier: Jean Gabin, Marlène Dietrich: un rêve brisê, Acropole, Paris 2002, ISBN 2-7357-0216-2.
- «دو مرد در شهر ساخته خوزه جیووانی؛ دیدار با ژان گابن و آلن دلون». همشهری آنلاین. ۲۰۱۱-۱۲-۱۲. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۲-۱۱.
- «Iran Newspaper». web.archive.org. ۲۰۰۷-۰۸-۲۸. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۲-۱۱.
- "Jean Gabin". Wikipedia. 2020-11-29.
- Joseph Harriss: "Jean Gabin: The Actor Who Was France." McFarland, Jefferson, NC 2018 ISBN 978-1-4766-7627-2.
- «آشنایی با رئالیسم شاعرانه سینمای فرانسه». همشهری آنلاین. ۲۰۱۵-۰۳-۲۱. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۲-۱۲.
- «جنایت زیبا». خبرآنلاین. ۲۰۰۹-۰۸-۱۸. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۲-۱۲.
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ژان گابن موجود است.