مایکل کورتیز
مایکل کورتیز (به انگلیسی: Michael Curtiz) (۲۴ دسامبر ۱۸۸۶–۱۰ آوریل ۱۹۶۲) کارگردان مجاری-آمریکایی بود. او از سال ۱۹۱۲ در اروپا مشغول فیلم‌سازی بود و تا قبل از مهاجرت به آمریکا نزدیک به ۵۰ فیلم ساخته بود. در هالیوود نیز بیش از صد فیلم کارگردانی کرد که در فهرست آثارش شاهکار جاودان تاریخ سینما کازابلانکا و فیلم‌های موزیکال معروفی مثل «کریسمس سفید» و «یانکی دودل دنی» را دارد.
| مایکل کورتیز | |
 | |
| زاده | ۲۴ دسامبر ۱۸۸۶ بوداپست، مجارستان (اتریش-مجارستان) |
| درگذشته | ۱۰ آوریل ۱۹۶۲ (۷۵ سال) هالیوود، کالیفرنیا، آمریکا |
| نام دیگر | مانو کرتس کامینر |
| ملیت | مجاری-آمریکایی |
| زمینه فعالیت | کارگردان |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۱۲–۱۹۶۱ |
| صفحه در وب‌گاه IMDb | |
آثار
فیلم‌شناسی
- زن مطلوب (۱۹۲۷)
- کشتی نوح (۱۹۲۸)
- جاذبه‌های شهر بزرگ (۱۹۳۰)
- شهردار جهنم (۱۹۳۳) کارگردانی به همراه آرچی مایو
- ناخدا بلاد (۱۹۳۵) با بازی ارول فلین و اولیویا دی هاویلند
- فرشتگانی با چهره‌های زشت (۱۹۳۸) با بازی جیمز کاگنی و هامفری بوگارت
- چهار دختر (۱۹۳۸)
- ماجراهای رابین هود (۱۹۳۸) با کارگردانی مشترک ویلیام کیلی، با بازی ارول فلاین
- شهر داج (۱۹۳۹) با بازی ارول فلاین و بروس کابوت
- کازابلانکا (۱۹۴۲) با بازی هامفری بوگارت و اینگرید برگمن
- نقطه فروپاشی (۱۹۵۰)
- سینوهه (۱۹۵۴)
- پسری از اکلاهما (۱۹۵۴)
- ما فرشته نیستیم (۱۹۵۵) با بازی هامفری بوگارت و پیتر اوستینوف
- پادشاه خانه‌به‌دوش (۱۹۵۶)
منابع و پانویس
برترین فیلم‌نامه‌های سینمای جهان؛ کازابلانکا، ژولیوس. جی اپستاین، فیلیپ جی اپستاین، هاروارد کاچ. مترجم: سون‌یاز سلطانی، چاپ اول، ۱۳۹۴؛ نشر سفیدسار. صفحهٔ ۱۶۷
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.