اولیویا دی هاویلند

اولیویا مری دی هاویلند (به انگلیسی: Olivia Mary de Havilland) (زادهٔ ۱ ژوئیهٔ ۱۹۱۶ – درگذشته ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰)[1] هنرپیشه بریتانیایی-آمریکایی برنده جایزه اسکار بود. او از والدینی انگلیسی در توکیو زاده شد. دی هاویلند و خواهر کوچکترش جون فونتین در سال ۱۹۱۹ به کالیفرنیا کوچ کردند. او در نقش «ملانی همیلتون» در فیلم بر باد رفته (۱۹۳۹) و نقش مقابل ارول فلین در ماجراهای رابین‌هود (۱۹۳۸)، شهر داج (۱۹۳۹)، و ردپای سانتا فه (۱۹۴۰) حضور داشت.[2]

اولیویا دی هاویلند

پرتره استودیوی تبلیغاتی در سال ۱۹۴۵
نام اصلی اولیویا مری دی هاویلند
زمینه فعالیتسینما و تلویزیون
تولد ۱ ژوئیهٔ ۱۹۱۶
توکیو، امپراتوری ژاپن
والدین
  • والتر دی هاویلند (پدر)
  • لیلین فانتین (مادر)
مرگ ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰ (۱۰۴ سال)
پاریس، فرانسه
محل زندگی ساکن پاریس از سال ۱۹۶۰ (میلادی)
ملیت ایالات متحده آمریکا
بریتانیا
فرانسه
نام(های)
دیگر		 لیوی (به انگلیسی: Livvie)
پیشه هنرپیشه
سال‌های فعالیت ۱۹۳۴ تا ۲۰۰۹
همسر(ها)
  • مارکوس گودریچ (ا. ۱۹۴۶–۱۹۵۳)
  • پیتر گالانته (ا. ۱۹۵۵–۱۹۷۹)
فرزندان ۲
صفحه در وبگاه IMDb
امضا

اولیویا دی هاویلند یکی از آخرین بازماندگان سینمای کلاسیک هالیوود و پیرترین بازیگر در قید حیات برنده جایزه اسکار بود. وی همچنین آخرین بازیگر بازمانده از بین هنرپیشگان اصلی فیلم کلاسیک بر باد رفته بود.

دی هاویلند و خواهرش فونتین تنها دو خویشاوندی بودند که برنده جایزه اسکار نقش اول شده بودند. وی همچنین جایزه هیئت ملی بازبینی فیلم، جایزه حلقه منتقدان فیلم نیویورک، روبان نقره‌ای اتحادیه ملی روزنامه‌نگاران سینمایی ایتالیا و جایزه ولپی جشنواره فیلم بخاطر ایفای نقش در فیلم گودال مار (۱۹۴۸) دریافت نمود. جایزه گلدن گلوب بخاطر ایفای نقش در وارثه (۱۹۵۰) و آناستازیا (۱۹۸۷) به وی اعطا شد. او بخاطر فعالیت‌هایش در سینما، به دریافت یک ستاره در پیاده‌رو شهرت هالیوود، مفتخر شده بود.

در سن ۱۷ سالگی در ۱۹۳۳

آغاز زندگی و خانواده

اولیویا دی هاویلند در ۱ ژوئیه ۱۹۱۶ از والدینی بریتانیایی در توکیو، ژاپن به دنیا آمد. پدر وی، والتر دی هاویلند در دانشگاه کمبریج تحصیل کرده بود و به عنوان استاد زبان انگلیسی در کالج الیزابت در گروزنی تدریس می‌کرد. مادرش لیلیان فونتین در آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک لندن تحصیل کرده بود و هنرپیشه تئاتر بود که بعدها حرفهٔ خود را رها نمود. والدین اولیویا در سال ۱۹۱۴ ازدواج کردند. اما این ازدواج به واسطه خیانت‌های پدرش پایان خوشی نداشت. خواهر کوچکتر اولیویا به نام، جون فونتین در ۲۲ اکتبر ۱۹۱۷ به دنیا آمد.

مادر اولیویا به دخترانش هنر یاد می‌داد، برای فرزندانش شکسپیر می‌خواند و به آن‌ها موسیقی و سخنرانی آموزش می‌داد. در آوریل ۱۹۲۵ پس از اینکه طلاق والتر و لیلیان قطعی شد، لیلیان با فردی با یک صاحب فروشگاه نام جرج ام. فونتین ازدواج کرد.

زندگی حرفه‌ای

نخستین تجربه بازیگری تئاتر اولیویا دی هاویلند در سال ۱۹۳۳ بود. او در سال ۱۹۳۴ در نمایش رؤیای شب نیمه تابستان به کارگردانی ماکس راینر بازی کرد. در سال ۱۹۳۵ دی هاویلند نخستین حضور خود در سینما را با بازی در فیلم همان نمایشنامه رؤیای شب نیمه تابستان ساخته ماکس راینر تجربه کرد[2] که در اکتبر ۱۹۳۵ به نمایش درآمد.

به دنبال این فیلم استودیوی برادران وارنر قراردادی هفت ساله با او بست. اما یکی از اولین زنان تاریخ سینمای آمریکا بود که در برابر رفتار برده‌وار استودیو با بازیگران سرخم نکرد. این اختلاف به دعوای حقوق طولانی با استودیو کشید و باعث شد که او، دو سال از بهترین سال‌های اوج بازیگری را از دست بدهد. هاویلند در نهایت برندهٔ این دادگاه شد.[2]

اولیویا دی هاویلند با فیلم کاپیتان بلاد به یک ستاره تبدیل شد.[2]

زندگی شخصی

اولیویا دی هاویلند دو بار ازدواج نمود. در ۲۴ ژانویه ۱۹۴۶ با مارکوس گودریچ کهنه سرباز نیروی دریایی، نویسنده و فیلم‌نامه‌نویس ازدواج کرد. آن‌ها در ۱ دسامبر ۱۹۴۹ صاحب یک فرزند پسر به نام «بنجامین» شدند. این زوج در سال ۱۹۵۲ از همدیگر جدا شدند. فرزندشان نیز در ۱ اکتبر ۱۹۹۱ در سن ۴۱ سالگی در اثر لنفوم هاجکین درگذشت.

اولیویا دی هاویلند در ۲ آوریل ۱۹۵۵ با «پیر گالانته»، روزنامه‌نگار و ویراستار هفته‌نامه خبری پاری مچ ازدواج کرد. آن‌ها در روز ۱۸ ژوئیه ۱۹۵۶ صاحب یک فرزند دختر بنام «ژیزل» شدند.

بر پایه کتاب خاطراتش، از اواخر دهه ۱۹۵۰ (میلادی) در پاریس زندگی می‌کرد.[2]

اواخر زندگی و مرگ

اولیویا دی هاویلند در اواخر عمر به ندرت در اماکن عمومی ظاهر می‌شد.

وی در ۲۶ ژوئیه ۲۰۲۰ بر اثر کهولت سن در ۱۰۴ سالگی و در خواب درگذشت.[2]

افتخارات و جوایز
  • برنده دو جایزه اسکار در بخش بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم‌های هر کس سوی خودش (۱۹۴۶) و وارثه (۱۹۴۹) بود.[2]
  • برنده بهترین بازیگر نقش اول زن گلدن گلوب - وارثه ۱۹۴۹
  • در ۱۷ نوامبر ۲۰۰۸، در سن ۹۲ سالگی، مدال ملی هنر را دریافت کرد.
  • در ۹ سپتامبر ۲۰۱۰ نشان شوالیه لژیون دونور توسط نیکولا سارکوزی به وی داده شد.

نگارخانه
  • ماجراهای رابین‌هود
  • در نقش ملانی در فیلم بر باد رفته

فیلم‌شناسی

فیلم
سال عنوان نقش کارگردان بازیگر نقش اصلی مرد استودیو توضیحات منبع
۱۹۳۵ Alibi Ike دالی استیونز ری انرایت جو ای براون برادران وارنر [3]
The Irish in Us لوسیل جکسن لوید بیکن جیمز کاگنی برادران وارنر [4]
رؤیای شب نیمه تابستان Hermia مکس راینهاردت
ویلیام دیترله		 دیک پاول برادران وارنر فیلم نخست[5] [6]
کاپیتان بلاد آربلا بیشاب مایکل کورتیز ارول فلین برادران وارنر [7]
۱۹۳۶ آنتونی ادورس آنجلا جوزپه مروین لیروی فردریک مارچ برادران وارنر [8]
The Charge of the Light Brigade السا کمپبل مایکل کورتیز ارول فلین برادران وارنر [9]
۱۹۳۷ Call It a Day کاترین کت هیلتون آرچی مایو ایان هانتر برادران وارنر [10]
It's Love I'm After مارشا وست آرچی مایو لسلی هاوارد برادران وارنر [11]
گریک بزرگ جِرمانی دِ لا کُبرِ جیمز ویل برایان اهرن برادران وارنر [12]
۱۹۳۸ طلا جایی است که شما آن را پیدا می‌کنید سرنا اسپرات فریس مایکل کورتیز جرج برنت برادران وارنر [13]
ماجراهای رابین‌هود بانو ماریان فیتز والتر مایکل کورتیز
ویلیام کیلی		 ارول فلین برادران وارنر [14]
Four's a Crowd لوری دیلینگول مایکل کورتیز ارول فلین برادران وارنر [15]
Hard to Get مارگارت 'مگی' ریچاردز ری انرایت دیک پاول برادران وارنر [16]
۱۹۳۹ بال‌های نیروی دریایی آیرین دیل لوید بیکن جرج برنت برادران وارنر [17]
شهر داج اّبی اروینگ مایکل کورتیز ارول فلین برادران وارنر [18]
زندگی خصوصی الیزابت و اسکس بانو پنه لوپه گری مایکل کورتیز ارول فلین برادران وارنر [19]
رافلز گوئن ماندرز سم وود دیوید نیون یونایتد آرتیستس [20]
بربادرفته ملانی همیلتون ویلکس ویکتور فلمینگ کلارک گیبل ام‌جی‌ام نامزدی – جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن[21] [22]
۱۹۴۰ عشق من بازگشت آملیا کورنل کرتیس برنهارت جفری لین برادران وارنر [23]
مسیر سانتافه کیت کارسن هالیدی مایکل کورتیز ارول فلین برادران وارنر [24]
۱۹۴۱ زنی با موهای شرابی بلوند ایمی لیند گریمز رائول والش جیمز کاگنی برادران وارنر [25]
جلوی سحر را بگیرید امی براون میچل لایزن شارل بوآیه پارامونت پیکچرز نامزدی – جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن[21] [26]
They Died with Their Boots On الیزابت بیکن کاستر رائول والش ارول فلین برادران وارنر [27]
۱۹۴۲ حیوان نر الن ترنر الیوت نیوجنت هنری فوندا برادران وارنر [28]
در این زندگی ما روی تیمبرلیک جان هیوستون جرج برنت برادران وارنر [29]
۱۹۴۳ Thank Your Lucky Stars خودش دیوید باتلر ادی کانتور برادران وارنر Cameo [30]
پرنسس اوروک پرنسس ماریا – (مری ویلیامز) نورمن کراسنا رابرت کامینگز برادران وارنر [31]
دختر حکومتی الیزابت "اسموکی" آلارد دادلی نیکولز سانی تافتس آر.ک.ئو [32]
۱۹۴۶ هر کس سوی خودش دوشیزه جوزفین جودی نوریس میشل لیزن جان لوند پارامونت برنده – جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن[21] [33]
از خودگذشتگی شارلوت برونته کرتیس برنهارت پل هنرید برادران وارنر [34]
The Well Groomed Bride مارجی داوسون سیدنی لنفیلد ری میلند پارامونت [35]
آینه تاریک تری کالینز / روث کالینز روبرت زیودماک لو آیرس یونیورسال پیکچرز [36]
۱۹۴۸ گودال مار ویرجینیا استوارت کانینگهام آناتول لیتواک مارک استیونز استودیو قرن بیستم
[38]
۱۹۴۹ وارثه کاترین اسلوپر ویلیام وایلر مونتگومری کلیفت پارامونت
[40]
۱۹۵۲ دختر عموی من ریچل راشل سانگالتی اشلی هنری کاستر ریچارد برتون استودیو قرن بیستم نامزدی – جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن فیلم درام[39] [41]
۱۹۵۵ آن بانو آنا د مندوزا ترنس یانگ گیلبرت رولان استودیو قرن بیستم [42]
Not as a Stranger کریستینا هدویگسون استنلی کریمر رابرت میچام یونایتد آرتیستس [43]
۱۹۵۶ دختر سفیر جوان فیسک نورمن کراسنا جان فورسایث یونایتد آرتیستس [44]
۱۹۵۸ یاغی مغرور لینت مور مایکل کورتیز الن لاد استودیو سینمایی والت دیزنی [45]
۱۹۵۹ تهمت بانو مارگارت لودون آنتونی اسکویت درک بوگارد ام‌جی‌ام [46]
۱۹۶۲ Light in the Piazza مگ جانسون گای گرین روسانو براتزی ام‌جی‌ام [47]
۱۹۶۴ بانو در قفس خانم کورنلیا هیلارد والتر گراومن جیمز کان پارامونت [48]
هیس… هیس، شارلوت عزیز میریام دیرینگ رابرت آلدریچ جوزف کاتن استودیو قرن بیستم [49]
۱۹۷۰ ماجراجویان دبورا هادلی لوئیس گیلبرت شارل آزناوور پارامونت [50]
۱۹۷۲ پاپ ژوان مادر ارشد مایکل اندرسون فرانکو نرو کلمبیا پیکچرز [51]
۱۹۷۷ فرودگاه ۷۷ امیلی لیوینگستون جری جیمسون جک لمون یونیورسال پیکچرز [52]
۱۹۷۸ حمله زنبورها مائورین شوستر ایروین آلن مایکل کین برادران وارنر [53]
۱۹۷۹ تفنگ‌دار پنجم آن اتریش کن آناکین بو بریجز کلمبیا پیکچرز [54]
۲۰۰۹ I Remember Better When I Paint راوی Eric Ellena
Berna Huebner		 — French Connection Films صداپیشه [55]

فیلم کوتاه
سال عنوان نقش کارگردان Leading man استودیو توضیحات منبع
۱۹۳۵ A Dream Comes True خودش (در عنوان بندی نیامده) — — برادران وارنر About the making of A Midsummer Night's Dream [56]
۱۹۳۶ The Making of a Great Motion Picture خودش (در عنوان بندی نیامده) — — برادران وارنر About the making of Anthony Adverse [56]
۱۹۳۷ A Day at Santa Anita خودش (در عنوان بندی نیامده) Bobby Connolly — برادران وارنر Stars attended a horse race at the famed racetrack [56]
۱۹۳۷ Screen Snapshots Series 16, No. 10 خودش Ralph Staub — کلمبیا پیکچرز Stars and their pets attend a swim meet
۱۹۴۰ Cavalcade of the Academy Awards خودش — — برادران وارنر Highlights of acceptance speeches for films released in 1939
۱۹۴۲ Breakdowns of 1942 خودش (در عنوان بندی نیامده) — — برادران وارنر Annual dinner for the staff at Warner Bros.
۱۹۴۳ Show Business at War خودش Louis de Rochemont — استودیو قرن بیستم Newsreel about progress of the Hollywood war effort

کار تلویزیونی
سال عنوان نقش کارگردان Leading man شبکه پخش توضیحات منبع
۱۹۶۶ ABC Stage 67 اِلی تامپسون سام پکینپا جیسون روباردز شرکت پخش رسانه‌ای آمریکا قسمت: "Noon Wine" [57]
۱۹۷۲ The Screaming Woman لارا وِینات جک اسمایت اد نلسون شرکت پخش رسانه‌ای آمریکا فیلم [56]
۱۹۷۹ ریشه‌ها: نسل‌های بعدی خانم وارنر جان ارمن
Charles S. Dubin		 جیمز ارل جونز شرکت پخش رسانه‌ای آمریکا مینی‌سریال (۲ قسمت) [56]
۱۹۸۱ The Love Boat خاله هیلی Ray Austin گوین مکلئود شرکت پخش رسانه‌ای آمریکا قسمت: "Aunt Hilly"
۱۹۸۲ Murder Is Easy هُنُریا واینفلیت Claude Whatham بیل بیکسبی سی‌بی‌اس فیلم [56]
۱۹۸۲ The Royal Romance of Charles and Diana الیزابت، شهبانوی مادر Peter Levin کریستوفر بِینز سی‌بی‌اس فیلم [56]
۱۹۸۶ North and South: Book II خانم نیِل کوین کانر پاتریک سوویزی شرکت پخش رسانه‌ای آمریکا مینی‌سریال (۶ قسمت) [56]
۱۹۸۶ Anastasia: The Mystery of Anna ماریا فیودوروونا ماروین جی. چامسکی رکس هریسون ان‌بی‌سی
  • برنده – Golden Globe Award for Best Supporting Actress – Series, Miniseries or Television Film[39]
  • نامزد — Emmy Award for Outstanding Supporting Actress – Miniseries or a Movie[21]
 [56]
۱۹۸۸ The Woman He Loved خاله بِسی ماری‌مَن چارلز جروت آنتونی اندروز سی‌بی‌اس فیلم (آخرین فیلم) [56]

پانویس
  1. Staskiewicz, Keith (July 26, 2020). "'Gone With the Wind' star Olivia de Havilland dies at 104". Entertainment Weekly. Retrieved July 26, 2020.
  2. «زیبا و معصومانه؛ درگذشت اُلیویا دی‌هاویلند در ۱۰۴ سالگی». بی‌بی‌سی فارسی. ۵ مرداد ۱۳۹۹.
  3. Thomas 1983, p. ۵۹.
  4. Thomas 1983, p. ۶۳.
  5. Brown 1995, p. ۱۲۵.
  6. Thomas 1983, p. ۵۳.
  7. Thomas 1983, p. ۶۷.
  8. Thomas 1983, p. ۷۵.
  9. Thomas 1983, p. ۸۱.
  10. Thomas 1983, p. ۸۹.
  11. Thomas 1983, p. ۹۹.
  12. Thomas 1983, p. ۹۳.
  13. Thomas 1983, p. ۱۰۳.
  14. Thomas 1983, p. ۱۰۹.
  15. Thomas 1983, p. ۱۱۷.
  16. Thomas 1983, p. ۱۲۱.
  17. Thomas 1983, p. ۱۲۷.
  18. Thomas 1983, p. ۱۳۱.
  19. Thomas 1983, p. ۱۴۷.
  20. Thomas 1983, p. ۱۵۳.
  21. "Olivia de Havilland: Milestones". Turner Classic Movies. Retrieved January 23, 2016.
  22. Thomas 1983, p. ۱۳۷.
  23. Thomas 1983, p. ۱۵۷.
  24. Thomas 1983, p. ۱۶۱.
  25. Thomas 1983, p. ۱۶۷.
  26. Thomas 1983, p. ۱۷۳.
  27. Thomas 1983, p. ۱۸۱.
  28. Thomas 1983, p. ۱۸۹.
  29. Thomas 1983, p. ۱۹۳.
  30. Thomas 1983, p. ۱۹۷.
  31. Thomas 1983, p. ۱۹۹.
  32. Thomas 1983, p. ۲۰۲.
  33. Thomas 1983, p. ۲۰۹.
  34. Thomas 1983, p. ۲۰۶.
  35. Thomas 1983, p. ۲۰۴.
  36. Thomas 1983, p. ۲۱۲.
  37. "Olivia de Havilland: Awards". AllMovie. Retrieved January 23, 2016.
  38. Thomas 1983, p. ۲۱۴.
  39. "Olivia de Havilland". Golden Globes. Retrieved April 23, 2016.
  40. Thomas 1983, p. ۲۱۹.
  41. Thomas 1983, p. ۲۲۲.
  42. Thomas 1983, p. ۲۲۵.
  43. Thomas 1983, p. ۲۲۷.
  44. Thomas 1983, p. ۲۲۹.
  45. Thomas 1983, p. ۲۳۱.
  46. Thomas 1983, p. ۲۳۳.
  47. Thomas 1983, p. ۲۳۵.
  48. Thomas 1983, p. ۲۳۷.
  49. Thomas 1983, p. ۲۳۹.
  50. Thomas 1983, p. ۲۴۲.
  51. Thomas 1983, p. ۲۴۵.
  52. Thomas 1983, p. ۲۴۷.
  53. Thomas 1983, p. ۲۵۳.
  54. Thomas 1983, p. ۲۵۰.
  55. "Documentary Screening: 'I Remember Better When I Paint'". New York Daily News. October 28, 2009. Archived from the original on October 7, 2011. Retrieved January 21, 2016.
  56. "Olivia de Havilland: Filmography". Turner Classic Movies. Retrieved January 22, 2016.
  57. "Olivia de Havilland". British Film Institute. Archived from the original on July 15, 2012. Retrieved January 23, 2016.

منابع
فارسی
انگلیسی

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اولیویا دی هاویلند موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.