جوهر (فلسفه)
جوهر در دانش فلسفه، به معنی ذات است و در برخی از متون، با عنوان جوهره وجود، یاد شده‌است.
جوهر جنس موجودی است که در بودن خود نیاز به هستی موجود دیگری ندارد. مانند مقوله جسم. در مقابل آن عرض جنس موجودی است که در بودن خود نیازمند بودن موجود دیگری است مانند مقوله رنگ.[1]
فلاسفه قدیم اقسام جوهر را ۵ گونه عقل، نفس، ماده، هیولا و صورت می‌دانند. ارسطو این موارد را درکتاب خود بنام ارغنون آورده‌است.[2]
در فلسفه غرب و فلسفه اسلامی، جوهر به عنوان موجودی یاد می‌شود که قائم به خود است برخلاف عرض که به موجود دیگری نیازمند است. تفاوت مفهوم جوهر در فلسفه غرب و فلسفه اسلامی آن است که در غرب جوهر و عرض از مقولات وجودند و در فلسفه اسلامی از مقولات ماهیت.[3]
جستارهای وابسته
منابع
- شهابی، محمود، رهبر خرد، قم، انتشارت عصمت، چاپ دوم۱۳۸۲ ص۵۷.
- «ارغنون قاطیغوریاس». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ اکتبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۲ اکتبر ۲۰۱۵.
- ملکیان، مصطفی، تاریخ فلسفه غرب، پژوهشکده حوزه و دانشگاه
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.