ابژه

بَراخت یا آویژه[1] یا اُبژه (به فرانسوی: objet) یک اصطلاح در فلسفه نوین است که معمولاً در برابر سوبژه به کار برده می‌شود. سوبژکتیویه مشاهده‌کننده و اُبژکتیویه آنچه که مشاهده می‌گردد. از دیدگاه فیلسوف‌های مدرن نظیر رنه دکارت، آگاهی حالتی از شناخت است که شامل سوبژه و چندین اُبژه می‌شود که ممکن است وجود مطلق نداشته باشند یا به سوژه‌ای که مشاهده‌شان می‌کند وابسته نباشند. در معنای ادبی و فلسفی، ابژکتیویته به معنای مفعول است که بر روی آن فعل انجام می گیرد. در معنای سینمایی، ابژکتیویه هر ان چیزی است که مشاهده می گردد. " ابژکتیویه در فرم حصول یافته و به نتیجه می رسد".

جستارهای وابسته

منابع

  1. یوسف کرم، ترجمه: محمد محمدرضایی (۱۳۹۰). فلسفه کانت (و نقد و بررسی آن) به ضمیمه مقایسه‌ای بین برهان صدیقین و انتولوژی. صص. ۱۵۶ صفحه.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.