تابوت عهد

بر اساس کتاب خروج یهوه به موسی در طور سینا در زمانی که موسی ۴۰ روز در آنجا بود به او دستور داد که بر اساس دستور او تابوت عهد و میشکان را بسازد. موسی به بزالل و اوهولیاب دستور داد تا تابوت را بسازند.

نمایش تابوت عهد و میشکان در نسخه کتاب خروج در سال ۱۷۲۸

در کتاب خروج مشخصات دقیق تابوت عهد ذکر شده‌است. بر اساس دستور خدا، طول آن باید ۲٫۵ کیوبیت، ۱٫۵ کیوبیت عرض و ۱٫۵ کیوبیت ارتفاع داشت (تقریباً ۱۳۱–۷۹–۷۹ سانتیمتر). سپس تابوت باید با طلا روکش می‌شد و یک لایه تاج طلا بر روی دور آن کشیده می‌شد. چهار حلقه طلا به پایه تابوت در دو طرف وصل می‌شد و به وسیله این حلقه‌ها چوب مخصوص حمل تابوت (شیتیم) به آن متصل می‌شد. یک درپوش طلا، کاپورت، که با شکل فرشته‌های چروبیم تزئین شده بود بر روی آن قرار می‌گرفت. در نهایت یک حجاب (پروشت) بر روی آن قرار می‌گرفت. (خروج ۲۵)

بعد از اینکه تابوت توسط موسی ساخته شد در ۴۰ سالگی که اسراییلیان در بیابان سرگردان بودند به وسیله آنان حمل می‌شد. وقتی اسراییلها در محلی مستقر می‌شدند تابوت در محل خاصی به نام میشکان قرار می‌گرفت. وقتی اسراییلها به فرماندهی یوشع بن نون به رود اردن رسیدند تابوت در جلوی آنها بود و توسط لاویان حمل می‌شد. وقتی لاویان به همراه تابوت به رود رسیدند آبها همانگونه که برای موسی خشک شده بود خشک شد. در نبرد اریحا تابوت در جلوی ارتش اسراییل حرکت می‌کرد. در روز هفتم تابوت هفت بار به دور شهر گردانده شد و هفت بار شیپور نواخته شد و سپس دیوارهای اریحه فروریخت. بعد از شکست در جنگ آی، یوشع بن نون در برابر تابوت به عزاداری پرداخت. وقتی یوشع بن نون قانون را در بین کوه گریزیم و ابال می‌خواند آنها در دو طرف تابوت ایستاده بودند. تابوت به وسیله یوشع در شیلوه قرار گرفت؛ ولی وقتی اسراییلیان به جنگ بنیامین در گیباه رفتند تابوت به همراه آنان بود.

موسی و یوشع در برابر تابوت پرستش می‌کنند، نقاشی توسط جک جوزف تیسوت

در قسمتهای بعدی تابوت عهد در شیلوه در زمان ساموئل در درون میشکان قرار گرفته‌است. بعد از اینکه اسراییلها در کنعان سکونت گزیدند تابوت در درون میشکان باقی ماند. در زمان الی تابوت عهد از میشکان خارج شد و به همراه ارتش اسراییل در جنگ حاضر بود. در این زمان تابوت به دست فلسطینیان افتاد که بعد از هفت ماه نگهداری آن را به اسراییل پس فرستادند. بعد از اولین شکست در ابن ازر تابوت عهد از شیلوه به میدان جنگ آورده شد که مورد استقبال زیادی قرار گرفت؛ ولیکن اسراییلیان بار دیگر شکست خوردند و تابوت به دست فلسطینیان افتاد. خبر از دست رفتن تابوت توسط یک خبررسان که خاک بر سر داشت و پیراهن خود را پاره کرده بود به شیلوه برده شد. وقتی الی این خبر را شنید از غصه مرد و عروس او که در این زمان باردار بود نام پسر خود را ایچابود (به معنی خوشبختی از اسراییل دور شده‌است) نام داد. فلسطینیان تابوت را در چندین محل در کشور خود مستقر کردند و در هر محل بلای شدیدی به آنان نازل شد. در اشداد تابوت در معبد داگون قرار گرفت. در صبح روز بعد مجسمه داگون در حالی که در برابر تابوت سجده کرده بود پیدا شد و بعد از اینکه به جای خود بازگردانده شد دوباره در روز بعد در همین وضعیت یافت شد. مردم اشداد توسط بلای بیماری هموروید عذاب شدند و بلای موش به آنان نازل شد. باران جوشان به مردم گت و اکران نازل شد تا زمانی که تابوت از آنجا خارج شد. بعد از هفت ماه به مشورت جادوگران خود تابوت را دوباره به اسراییل بازگرداندند. تابوت در بت شمیت قرار گرفت. مردان بت شمش از روی کنجکاوی به تابوت نگاه کردند و هفتاد نفر از آنان توسط خداوند کشته شدند. تابوت به فرزندان آبیناداب سپرده شد. در زمان طالوت تابوت در زمان جنگ با فلسطین در دست او بود؛ ولیکن بر اساس عهد عتیق مردم در زمان طالوت با تابوت مشورت نمی‌کردند.

نقاش از عهد عتیق مورگان در قرن سیزدهم، داوود تابوت را به اورشلیم بازمی‌گرداند.

در زمان سلطنت داوود او دستور داد که تابوت از کیجات جریم خارج شود. در راه به اورشلیم اوزاه که در ارابه حمل تابوت بود دست خود را برای دست زدن به تابوت دراز کرد و آنا توسط خدا کشته شد. داوود از ترس خود دستور داد که تابوت به جای اورشلیم به خانه اوبد ادوم در گیتیت برده شود. بعد از اینکه داوود فهمید که خانه ابود ادوم به دلیل حضور تابوت برکت یافته‌است دستور داد تا تابوت به اورشلیم برده شود. در این زمان داوود که افود را پوشیده بود تقریبا برهنه شد و در برابر تابوت و قدرت خداوند رقصید. این حرکت که در برابر مردم انجام شد باعث شد همسر اول او میشال که دختر طالوت بود او را سرزنش کند.[2] در اورشلیم داوود دستور داد که تابوت در میشکان قرار گیرد. لاویان به عنوان مسئول تابوت قرار گرفتند. داوود تصمیم داشت محلی دائمی برای تابوت بسازد که خدا به او دستور داد صبر کند. تابوت در زمان جنگ با رباه به همراه ارتش اسراییل بود. وقتی که داوود به دلیل توطئه از اورشلیم فرار کرد تابوت به همراه او بود تا زمانی که به زدیک کاهن دستور داد آن را دوباره به اورشلیم بازگرداند.

حمل کردن تابوت عهد توسط لاویان در زمان جنگ اریحه، نقاشی قرن هجدهم.

وقتی به دستور سلیمان ابیاتر از کاهن بودن به دلیل توطئه بر ضد داوود اخراج شد زندگی او به دلیل اینکه تابوت را حمل کرده بود مورد بخشش سلیمان قرار گرفت. سلیمان در برابر تابوت عهد به پرستش خداوند می‌پرداخت و در رؤیا خدا به او وعده حکمت بسیار داد. در زمان ساخت معبد سلیمان اتاق خاصی به نام قدس الاقداس تهیه شد که محل قرار گرفتن تابوت باشد. وقتی بنای معبد تکمیل شد تابوت به همراه ده فرمان در این اتاق قرار گرفت. وقتی کاهنان تابوت را در محل آن قرار دادند و از معبد خارج شدند ابری معبد را فراگرفت زیرا ابهت خداوند آن معبد را پر کرده بود. وقتی سلیمان با دختر فرعون ازدواج کرد او را در خانه‌ای بیرون از اورشلیم قرار داد تا معبد آلوده نشود.

در سال ۵۹۷ قبل از میلاد بابلیان معبد اورشلیم را نابود کردند. در کتاب عزرا ذکر شده‌است که بابلیان تابوت را به همراه خود بردند. در نوشته‌های ربیها در مورد سرنوشت تابوت اختلاف نظر وجود دارد. بعضی اعتقاد دارند که به بابل برده شد، و بعضی دیگر اعتقاد دارند که تابوت مخفی شده بود.