شکینا

شکینا از واژهٔ عبریِ «شکن שכן» ریشه گرفته است. معنی لغوی آن به معنی حضور یافتن است و در تورات بسیار استفاده شده است. در اندیشهٔ یهودی شکینا به معنی حضورِ خداوند است و در جایی که این حضور وجود داشته باشد ارتباط با خداوند ساده‌تر است.

نقاشی مسیحی با عنوان شکینا به تبرنکل وارد می‌شود از کتاب مقدس و داستان آن با هزار و یک تصویر، ۱۹۰۸.

در یهودیت و به خصوص بر پایه تلمود شکینا به عنوان ویژگی مؤنث خدا در نظر گرفته می‌شود.

شکینا معمولاً در ارتباط با میشکان در هیکل سلیمان مورد اشاره قرار می‌گیرد.

شکینا معمولاً به عنوان روح خدا که می‌تواند تغییرات پیامبر گونه ایجاد کند در نظر گرفته می‌شود. "وقتی تو به کوه خدا نزدیک شدی، که در محدوده حصار فلسطین است، و آن خواهد گذشت و تو به شهر داخل خواهی شد و تو با گروهی از پیامبران ملاقات خواهی کرد که از مقام بالا با یک ساز، یک دف، یک نی، و یک چنگ به پایین می‌آیند؛ و آنها پیامبری خواهند کرد؛ و روح خدا قدرتمندانه بر تو نازل خواهد شد و تو با آنان پیامبری خواهی کرد و به مرد دیگری تبدیل خواهی شد. - اول ساموئل ۱۰:۵–۶."

پیامبران تورات اظهارات زیادی در مورد حضور متافیزیکی خدا به خصوص در هیکل سلیمان بیان کرده‌اند که این حضور معمولاً با شکینا مرتبط است. اشعیای نبی می‌نویسد: «من خدا را دیدم که بر روی عرش خود نشسته بود و در آسمانها بود، و قدرت او معبد را پر کرد» (اشعیا ۶:۱). حزقیال نوشته است که «ابهت خدای اسرائیل در آنجا (معبد سلیمان) بود بر پایه رویایی که من دیدم».

شکینا در کابالا به عنوان جنبه مؤنث خدا در نظر گرفته می‌شود و با سفیروتها در ارتباط است.[1]

علاوه بر چندین باری که در عهد عتیق به حضور شکینا اشاره شده است بسیاری مسیحیان چندین آیه عهد جدید را مرتبط با شکینا می‌دانند. معمولاً در عهد جدید شکینا با حضور روح خداوند در مکانی مرتبط دانسته می‌شود که مشابه حضور خداوند در معبد سلیمان است.

لغت سکینه در عربی معادل لغت عبری شکینا است. سکینه در قرآن ۶ بار تکرار شده است.

و پیامبرشان بدیشان گفت در حقیقت نشانه پادشاهی او این است که آن صندوق [عهد] که در آن سکینه از جانب پروردگارتان و بازمانده‌ای از آنچه خاندان موسی و خاندان هارون [در آن] بر جای نهاده‌اند در حالی که فرشتگان آن را حمل می‌کنند به سوی شما خواهد آمد مسلماً اگر مؤمن باشید برای شما در این [رویداد] نشانه‌ای است - قرآن، سوره بقره، آیه ۲۴۸

بر اساس روایتی از امام علی «سکینه مانند یک نسیم شیرین است و دارای صورتی نظیر صورت آدمیان است».

در حدیثی در صحیح بخاری نقل شده است که مردی در زمان محمد سوره کهف را می‌خواند. در همین هنگام ابری او را در بر گرفت که دایره وار بود و به پایین میامد. اسب او از ترس شروع به پریدن کرد. وقتی روز بعد او به نزد محمد رفت و از او پرسید محمد به او گفت که سکینه در زمان خواندن قرآن نزول کرده است.

بر اساس نظر مسلمانان سنی در زمانی که محمد به همراه ابوبکر از مکه گریخت و در غار ثور بود خداوند سکینه را بر آنان نازل کرد و آنان را از دشمنانشان حفظ نمود.

نتیجه محمد و فرزند حسین ابن علی سکینه نام داشت. او مظلومانه در زندان در سوریه از دنیا رفت بعد از اینکه به همراه بقیه زنان و کودکان از واقعه کربلا جان به در برد. او اولین کسی در تاریخ اسلام بود که دارای نام سکینه بود. نام سکینه امروزه در بین کشورهای اسلامی رایج است.

• میشکان
• هیکل سلیمان
• تابوت عهد

• مشارکت کنندیگان ویکی‌پدیای انگلیسی، Shekina، بازدید شده در آذر ۹۲.