شرک (دین)

در اسلام شرک در برابر توحید قرار دارد و مفهوم آن اعتقاد داشتن به چندخدایی (وجود چند خدا) یا فرض نمودن شریک برای خداست. شِرک واژه‌ای عربی است و به معنی شریک بودن است. شرک تنها گناه نابخشودنی در قرآن عنوان شده‌است:

«الله شرک به خود را نمی‌بخشد و گناهان دیگر جز آن را برای هرکه بخواهد می‌آمرزد. آنکه برای الله شریکی قرار می‌دهد گناه بسیار عظیمی مرتکب شده‌است.» (۴:۴۸)[1]

برای شناخت درست شرک و شرک ورزیدن، رجوع به قرآن و آیات موجود پیرامون آن راهگشا خواهد بود. در زیر آیاتی به عنوان نمونه درج می‌شوند:

شرک در قرآن

کسانیکه علاوه بر اللّه اشخاص یا اشیاء دیگری را نیز سهیم در خلقت می‌دانند یا برای خداوند همسر، فرزند یا شریک قائلند. مانند برخی از مسیحیان، یهودیان و زرتشتیان (مجوسان) که هر یک به ترتیب، مسیح یا عزیر را فرزند خدا دانسته یا شر و خیر را در مقابل هم، دو خالق جهان می‌دانند و همچنین مشرکان زمان محمد.[2]

شرک در جمهوری اسلامی

محمدتقی مصباح یزدی، مخالفت با ولایت فقیه و خامنه‌ای را شرک می‌پنداشت.[3]

منابع

  1. ترجمه آیات به فارسی http://www.bazkhani.com/archives/880/ بایگانی‌شده در ۶ ژانویه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine
  2. 105انبیاو 12لقمان و51و116نساء
  3. «مصباح یزدی، روحانی تندرو درگذشت». رادیو فردا.

پیوند به بیرون

جستارهای وابسته

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.