صحف ابراهیم

صحف ابراهیم (عربی: صحف إبراهيم‎) نامی است که در دو سوره از سوره‌های دوره اول مکی قرآن به کتاب نازل شده بر ابراهیم داده شده‌است. ژنو گوبیلو اعتقاد دارد منظور از «صحف ابراهیم»، در واقع همان عهد ابراهیم، یکی از متون متاخر یهودی که به ابراهیم نسبت داده شده، است.[1] در سمت دیگر، دوو گوتاین می‌گوید محمد دچار اشتباه شده و احتمالاً در سال‌های بعدی تبلیغ خود، پی برده که کتابی به ابراهیم منسوب نیست.[2]

اعتقاد مسلمانان

در مطالب سنتی مسلمانان روایات فراوانی دربارهٔ نزول این کتاب در ماه رمضان وجود دارد. از واثله بن اسقع روایت شده‌است که محمد گفت: صحف ابراهیم در نخستین شب ماه رمضان نازل گردید.[3] در قرآن دوبار به صحف ابراهیم اشاره شده‌است. (اعلی: ۱۹ و نجم: ۳۶–۳۷) از بین منابع تاریخی اسلام، مسعودی از تلاوت صحف ابراهیم در بین بنی اسرائیل در زمان حکومت «فرعون پنجم» سخن گفته‌است.[4]

پانویس
  1. Gobillot Geneviève, " Le Coran, guide de lecture de la Bible et des textes apocryphes ", Pardès, 2011/2 (50), p. 131-154. DOI: 10.3917/parde.050.0131. URL: https://www.cairn.info/revue-pardes-2011-2-page-131.htm
  2. Dov Goitein, “Abraham”, Encyclopaedia Judaica, 286.
  3. «نزول صحف بر ابراهیم خلیل‌الله علیه السلام». پورتال انهار.سلام خانم
  4. شفیعی، سعید (۱۳۹۱). ««صحف انبیاء» در منابع اسلامی و مجموعهٔ زدوپیگرافا». ادیان و عرفان. دریافت‌شده در ۱۱ مارس ۲۰۲۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.