داوید بن گوریون
داوید بن گوریون (در عبری: דָּוִד בֶּן-גּוּרִיּוֹן، نام زمان تولد: داوید گرون، David Grün) (زاده ۱۶ اکتبر ۱۸۸۶ – درگذشته ۱ دسامبر ۱۹۷۳) بنیان‌گذار اصلی و اولین نخست وزیر اسرائیل بود. از سال ۱۹۳۵ تا ۱۹۶۳، او هم‌چنین رهبر برجسته جامعه یهودیان مقیم فلسطین تحت قیمومت انگلستان را بر عهده داشت.
داوید بن گوریون | |
|---|---|
.jpg.webp) داوید بن گوریون در سال ۱۹۶۰ میلادی | |
| فهرست نخست‌وزیران اسرائیل | |
| مشغول به کار ۳ نوامبر ۱۹۵۵ – ۲۱ ژوئن ۱۹۶۳ | |
| پس از | موشه شارت |
| پیش از | لوی اشکول |
| مشغول به کار ۱۴ مه ۱۹۴۸ – ۷ دسامبر ۱۹۵۳ | |
| پس از | تشکیل پست |
| پیش از | موشه شارت |
| وزارت دفاع اسرائیل | |
| مشغول به کار ۱۹۵۵ – ۱۹۵۳ | |
| پس از | تشکیل پست |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | داوید بن گوریون ۱۶ ژانویهٔ ۱۸۸۶ پوونگسک، لهستان کنگره، امپراتوری روسیه |
| درگذشته | ۱ دسامبر ۱۹۷۳ (۸۷ سال) کیبوتص، اسرائیل |
| ملیت |  لهستان کنگره.svg.png.webp){kind=small} امپراتوری عثمانی قیومیت بریتانیا بر فلسطین اسرائیل |
| حزب سیاسی | ماپای رافیلیست ملی |
| همسر(ان) | پائولا بن گوریون |
| فرزندان | سه فرزند |
| پیشه | نیروی نظامی، سیاستمدار |
| دین | بی‌دین، خداناباور[1] |
| امضا |  |
زندگی
داوید بن گوریون در ۱۶ اکتبر ۱۸۸۶ در منطقه پوونگسک لهستان که آن زمان قسمتی از خاک امپراتوری روسیه به‌شمار می‌رفت به دنیا آمد. پدرش وکیل بود. داوید وقتی که ۱۱ سال داشت مادرش را از دست داد. در سال ۱۹۰۵ وقتی که دانشجوی دانشگاه ورشو بود به حزب سوسیال دموکرات کارگران یهودی پیوست و در جریان انقلاب ۱۹۰۵ روسیه دو بار دستگیر شد. در سال ۱۹۰۶ به فلسطین مهاجرت کرد.
وی رئیس کمیته اجرایی آژانس یهود و رهبری اقدامات سیاسی نظامی صهیونیستها در فلسطین زیر قیمومت انگلستان را با هدف تشکیل کشور اسرائیل را به عهده گرفت و همین‌طور نیز با گروه‌های شبه نظامی اشترن و آرگون و با سازمان هاگانا همکاری می‌کرد. در سال ۱۹۵۳ از نخست وزیری استعفا داد و در سال ۱۹۵۵ به عنوان وزیر دفاع اسرائیل انتخاب شد. وی دوبار به عنوان نخست وزیر اسرائیل انتخاب شد. داوید بن گوریون نهایتاً در سال ۱۹۷۰ از فعالیت‌های سیاسی کناره‌گیری کرد. وی در دوران بازنشستگی، در کیبوتص سده بوکر به کشاورزی و دامداری می‌پرداخت.[2]
اندیشه‌ها
_-_The_foundation_ceremony_of_the_Hebrew_University_Medical_School_in_Jerusalem.jpg.webp)
داوید بن گوریون همواره عقیده داشت که باید بیابان نگب که قسمت اعظم خاک اسرائیل را تشکیل می‌دهد به تدریج آباد شود و بخشی از جمعیت کشور به آن نقطه انتقال یابد. داوید بن گوریون محل سکونت خویش در سال‌های آخر عمر را در صحرای نگب انتخاب کرد و طبق وصیتش در همان‌جا به خاک سپرده شد. از این رو، دانشگاهی که در شهر بئرشبع برپا شد، دانشگاه بن گوریون نام گرفت. نقل است که دایوید بن گوریون خانم گلدا مایر را «تنها مرد در کابینه اسرائیل» نام داده بود.[3]
تبحر در زبان‌دانی
گفته می‌شود وی عاشق زبان‌های خارجی و یادگیری آن‌ها بود و به این زبان‌ها گفتگو می‌کرد: عبری، روسی، ییدیش (عبری-آلمانی) فرانسوی، آلمانی، انگلیسی، و تا حدی ایتالیایی. ضمناً وی قادر به خواندن متون یونانی، اسپانیایی و تا اندازه‌ای عربی نیز بود.
سمت‌ها
- اولین نخست وزیر اسرائیل.
- پایه‌گذاری آژانس یهود به عنوان اولین سازمان صهیونیستی-سیاسی در جهان.
- عضویت و فعالیت در گروه سوسیالیستی «پوالی صهیون».
- رابط بین جنبش کارگران یهودی ساکن فلسطین تحت قیمومت انگلستان و آمریکا در خلال جنگ جهانی اول.
- مشارکت در سازماندهی «گردان یهودی» در ارتش متفقین و بعداً شرکت در جنگ جهانی اول و جنگ با آلمان نازی.
- مشارکت در تأسیس حزب «ادهوت‌ها عفوداه» (کارگر متحد) و «هیستادروت» (فدراسیون مشترک کارگری) در اسرائیل.
- دبیر کل سازمان هیستادروت.
- رئیس کمیته اجرایی آژانس یهود.
- تشکیل تیپ‌های نظامی یهودی در ارتش انگلستان در خلال جنگ جهانی دوم.
- رهبری عملیات مخفی نظامی سازمان هگانا.
- اولین نخست وزیر و رئیس دولت اسرائیل پس از اعلام تشکیل کشور یهودی.
- وزیر دفاع اسرائیل.
- وزیر دفاع و نخست وزیر اسراییل.
- تأسیس حزب «رافی».
- تشکیل حزب جدید (لعام) به سوی مردم.
منابع
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ داوید بن گوریون موجود است. |
- Wikipedia contributors, "David Ben-Gurion," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=David_Ben-Gurion&oldid=174993816 (accessed December 1, 2007).
- "Biography: David Ben-Gurion: For the Love of Zion". www.vision.org. 31 August 2018.
- داوید بن گوریون مرد سیاست و اندیشه (بخش دوم و پایانی)، وزارت امور خارجه اسرائیل
- BBCPersian.com
پیوند به بیرون
 |
|  | |
بن گوریون (۱۹۴۸–۵۴) • لاوون (۱۹۵۴–۵۵) • بن گوریون (۱۹۵۵–۶۳) • اشکول (۱۹۶۳–۶۷) • دایان (۱۹۶۷–۷۴) • پرز (۱۹۷۴–۷۷) • وایزمن (۱۹۷۷–۸۰) • بگین (۱۹۸۰–۸۱) • شارون (۱۹۸۱–۸۳) • آرنس (۱۹۸۳–۸۴) • رابین (۱۹۸۴–۹۰) • شامیر (۱۹۹۰) • آرنس (۱۹۹۰–۹۲) • رابین (۱۹۹۲–۹۵) • پرز (۱۹۹۵–۹۶) • مردخای (۱۹۹۶–۹۹) • آرنس (۱۹۹۹) • باراک (۱۹۹۹–۲۰۰۱) • بن الیعزر (۲۰۰۱–۰۲) • موفاز (۲۰۰۲–۰۶) • پرز (۲۰۰۶–۰۷) • باراک (۲۰۰۷–۱۳) • یعلون (۲۰۱۳–) | | |
 قوم یهود و یهودیت | |
|---|---|
| |
| تقسیم‌های قومی یهودی |
|
جنبش‌های مذهبی |
|
| فلسفه یهودی |
|
| متون یهودی | |
| مکان‌های مقدس یهودی |
|
| شخصیت‌های یهود در کتاب مقدس | |
| رهبری در یهودیت |
|
| نقش‌ها | |
| فرهنگ |
|
| مسائل |
|
| زبان‌های یهودی | |
| نیایش و ادعیه | |
رده:یهودیت و دین‌های دیگر |
|
| تاریخ یهود |
|
| جنبش سیاسی یهودیت |
|
| یهودستیزی | |
| |
