چریکه تارا

چریکه‌ی تارا فیلمی به کارگردانی و نویسندگی بهرام بیضایی و ساختهٔ سالِ ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸ است. این فیلم پس از انقلابِ ۱۳۵۷ توقیف شد و، جز سه بار در بخشِ «نوعی نگاه»ِ جشنوارهٔ فیلم کن ۱۹۸۰ و یکی دو بار در جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم سن سباستین، به نمایش عمومی درنیامد. این نخستین فیلمِ توقیفی در ایران پس از انقلابِ ۱۳۵۷ بود.

چریکه‌ی تارا
پوستر
کارگردانبهرام بیضایی
نویسندهبهرام بیضایی
فیلم‌بردارمهرداد فخیمی
تدوین‌گربهرام بیضایی
گورگن گریگوریانس
تاریخ‌های انتشار
مهِ ۱۹۸۰ میلادی
کشورایران
زبانفارسی

داستان

بیوه‌زنی به نام تارا (سوسن تسلیمی) همراه دو کودک کم‌سن و سالش (گلبهار اسلامی و قربانعلی فلاحی) از ییلاق به کومه اش بازمی‌گردد. در راه می‌شنود که پدربزرگش مرده، و در جادهٔ جنگلی به مردی غریب (منوچهر فرید) برمی‌خورد که جامهٔ تاریخی پوشیده و شتابان می‌گذرد. تارا میان میراث پدربزرگ شمشیری می‌یابد که نمی‌داند با آن چه کند؛ تارا می‌کوشد شمشیر را به جای داس درو به کار گیرد؛ اما شمشیر به این کارها نمی‌آید و تارا آن را به رودخانه می‌اندازد. تارا از نو مرد تاریخی را، که سرداری از تبار جنگجویان منقرض شده‌است، می‌بیند، که از آن‌ها جز شمشیر پدربزرگ هیچ نشانی نمانده‌است. مرد تاریخی ناپدید می‌شود و تارا در موقع جزر دریا شمشیر را می‌یابد و آن را به مرد تاریخی می‌دهد؛ اما او که عاشق تارا شده‌است قادر نیست به دنیای خود بازگردد. در این اثنا خواهر شوهرش (طاووس زارعی) او را برای برادرش آشوب (سیامک اطلسی) می‌خواهد که تارا نمی‌پذیرد. تارا از مرد تاریخی می‌خواهد که سد راهش نباشد. آشوب فرزندان تارا را می‌رباید، و تارا او را متهم می‌کند که برای رسیدن به وی برادرش را کشته‌است. آشوب دام‌گاه خود را ویران می‌کند و از آبادی می‌کوچد. تارا سراغ مرد تاریخی می‌رود و او را متهم می‌کند که همهٔ داستان‌هایش دروغ است و تبار و قبیله‌ای در کار نیست. در این موقع سپاهی عظیم از دریا، به شهادت، سربرمی آورد و مرد تاریخی از شرم به دل جنگل پناه می‌برد. تارا به او قول می‌دهد که فرزندانش را به قلیچ خواهد سپرد و همراه او خواهد آمد. مرد تاریخی با اسب زخمی‌اش به دریا می‌زند و تارا با شمشیر به موج‌های دریا حمله می‌کند تا مرد تاریخی را پس بگیرد؛ اما امواج دریا تارا را عقب می‌نشاند.

فیلمنامه

بیضایی فیلمنامهٔ چریکه‌ی تارا را سالِ ۱۳۵۴ با مشورتِ پروانه معصومی نوشت. این فیلمنامه به صورتِ مکتوب منتشر نشده است.

ساخت

فیلمبرداری در مردادِ ۱۳۵۷ در کنارهٔ دریای خزر آغاز شد. واروژ کریم‌مسیحی دستیارِ بیضایی بود.

بازیگران

. . . جا دارد که علاقمندان سینما، مورخان و جامعه‌شناسان، فیلم چریکه تارا را به کرات ببینند، با این امید که شاید این فیلم بر سرشت حقیقی یکی از معمایی‌ترین ملت‌ها پرتوی بیفکند.

هژیر داریوش، ۱۹۸۱ میلادی[1]

مشاوره و تصمیم‌گیری درباره فیلم‌نامه‌ها مسئولیتی بود که به من واگذار شده بود. . . . من «چریکه تارا» را که خواندم گفتم این فیلم‌نامه باید ساخته شود. خوشبختانه موافقت شد و «چریکه تارا» تولید شد. . . .

بازیگر نقش
سوسن تسلیمیتارا
منوچهر فریدمرد تاریخی
رضا بابکقلیچ
سیامک اطلسیآشوب
مهین دیهیمزن همسایه
محمّدقاسم پورستّارهمسایه
سامی تحصّنی
رضا فیّاضی
سیروس حسن‌پورپسرک ساده‌دل

جایزه‌ها

  • جایزه بهترین فیلم جشنواره بین‌المللی فیلم وایادولید
  • برندهٔ بهترین بازیگر زن از جشنواره سن سباستین

جستارهای وابسته

پانویس

منابع

  • ستّاری، جلال؛ حسینی، سهراب (دی ۱۳۹۳). «عمر جهان بر من گذشته است». کتاب هفته خبر (۶۶): ۴۲-۵۴.
  • قوکاسیان، زاون, ویراستار (۱۳۷۱). مجموعه مقالات در نقد و معرفی آثار بهرام بیضایی. تهران: انتشارات آگاه.
  • از «چریکه تارا» تا «خاک آشنا»، فیلم‌هایی که هرگز به نمایش درنیامدند، رادیو فردا
  • «حماسه‌ای نمادین و پر رمز و راز؛ نگاهی به فیلم چریکه‌ی تارا» نوشتهٔ سعید رضا خوش‌شانس[1]

پیوند به بیرون

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به چریکه تارا در ویکی‌گفتاورد موجود است.
  1. «پرده سینما | پایگاه خبری و تحلیلی سینمای ایران و جهان». www.cinscreen.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۱-۲۷.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.