مهر هفتم
مُهر هفتم (به سوئدی: Det sjunde inseglet) فیلمی سوئدی به کارگردانی اینگمار برگمان محصول سال ۱۹۵۷ است. این فیلم کمک قابل ملاحظه‌ای به تبدیل شدن برگمان به کارگردانی بین‌المللی کرد. به‌ویژه پس از آنکه فیلم در سال ۱۹۵۷ برنده جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره فیلم کن شد.[1]
| مُهر هفتم | |
|---|---|
 پوستر فیلم | |
| کارگردان | اینگمار برگمان |
| تهیه‌کننده | آلن ایکلوند |
| نویسنده | اینگمار برگمان |
| بازیگران | ماکس فون سیدو گونار بیورنستراند نیلز پاپه بنگت ایکروت بیبی آندرسون اینگا لاندگری اوکه فریدل اینیا ژیل مُد هانسون |
| موسیقی | اریک نوردگرن |
تاریخ‌های انتشار |
|
مدت زمان | ۹۶ دقیقه |
| کشور | سوئد |
| زبان | سوئدی لاتین |
| هزینهٔ فیلم | ۱۵۰،۰۰۰ دلار |
فیلم در مورد یک شوالیه قرون وسطایی است که سفری را از سرزمین طاعون‌زده آغاز کرده‌است و یک بازی شطرنج میان او و مظهر مرگ که برای ستاندن جان او آمده‌است.
دربارهٔ فیلم
مُهر هفتم فیلمی بود که اعتبار جهانی برگمان را در میانه دهه ۱۹۵۰ تضمین کرد و آوازه او را در محافل هنری و فرهنگی همه کشورها گسترانید. برای بسیاری که میانه چندانی با سینما نداشتند، مُهر هفتم مظهر فیلم‌های روشن‌فکرانه و «سنگین» شد. این ارزیابی‌ها بیشتر متکی بر تحسین مایه‌های فلسفی و تمثیل‌پردازی‌های فیلم بود. مُهر هفتم صریح‌ترین و بی‌واسطه‌ترین رویکرد به پرسش وجود خداوند است (پرسشی که در فیلم به گونه‌های مختلف پاسخ می‌گیرد) و در برابر پس‌زمینه‌ای قرون وسطائی، وهم و جادو، سرگشتگی و ویرانی و اضطراب‌های هستی شناختی خودنمائی می‌کنند. از لحاظ بصری نیز مُهر هفتم بسیار به یادماندنی است تصویر سلطه مرگبار طاعون، کوره‌راه‌ها و چشم‌اندازهای لخت و سرد، شطرنج‌بازی شوالیه با مرگ و رقص آئینی شخصیت‌ها تنها چند نمونه از جلوه‌های دراماتیک کار هستند. فون سیدو و بیورنستراند در کنار یکدیگر می‌درخشند و پوپ در نقش «یوف» بهترین بازی عمرش را ارائه می‌دهد. آندرسون و لیندبلوم که بعدها در فیلم‌های برگمان مکرر حضور یافتند، نیز دیدنی‌اند.
منابع
- "Festival de Cannes: The Seventh Seal". festival-cannes.com. Retrieved 8 February 2009.
پیوند به بیرون
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به مهر هفتم در ویکی‌گفتاورد موجود است. |