گزارش ارداویراف

گزارشِ اَرداویراف (به انگلیسی Ardaviraf's Report) نمایشی است از بهرام بیضایی بر اساس ارداویراف‌نامه که نخستین بار سال ۱۳۷۸ نوشته شده و بهمن ماهِ ۱۳۹۳ بر صحنه خوانده شده‌است.

گزارش ارداویراف
نویسندهبهرام بیضایی
تاریخ نخستین نمایشبهمن ماهِ ۱۳۹۳
زبان اصلیپارسی
پوستر نمایشنامه‌خوانی گزارش ارداویراف

داستان

گزارش ارداویراف در هفت آمَد نوشته شده است، از زبان نویسنده از این قرار:

  1. آمَدِ یکم: باوَرِ مَردُمان سُستی گِرِفته است؛ موبَدان از اَرداویراف می‌خواهَند به جهان دیگر بِرَوَد و گُزارش بیاوَرَد که آیا اصلاً جهان دیگری هست!
  2. آمَدِ دوم: به راهنماییِ ایزَدْسروش و نَواخوانان اَرداویراف دَر بهشت نامدارانی را می‌بینَد چون تهمینه، آرَش، هُمای و بهْ‌آفرید، اسفندیار، جاماسب، فریدون، بهرامِ گور، زَنِ بهشتی، فَریوَر، زوتهماسب، شهرناز و اَرنواز، زَرْتُشت - که هیچ یِک از بارِ رَنج‌های آن جهانی خُود نَرسته‌اَند!
  3. آمَدِ سوم: هَفت خواهَرِ اَرداویراف که هَمسرانِ وِی نیز هَستَند بَر سَرِ پیکَرِ اَرداویراف چشم به راهِ بازگشتِ وِی‌اَند و دَر این دِلواپَسی به خواب‌های خُود می‌اَندیشند!
  4. آمَدِ چهارم: دَر بَرزَخ اَرداویراف نامداران اسطوره‌هایِ تاریخی یا تاریخ‌هایِ اسطوره‌ای را می‌بینَد چون گُردیه و بهرام چوبین، منیژه، شیرین و خُسرُو و فَرهاد، فَریْ‌گیس و پیران و کشتی‌بان، مُشکدانه، گُردآفَرید، مانی، سورآبه، رستَم و سُهراب، مَزدَک و ژندهْ‌پوش و موبَدِ خروشان؛ هیچ‌یک راهی جُز آنچه رَفته‌اند را نمی‌توانسته‌اَند رَفت!
  5. آمَدِ پنجم: خواهَرانِ اَرداویراف بَر پیکرِ وِی، و نیایِشْ‌خوان برای تَندُرُستی‌اَش، از خُود می‌پُرسَند چرا هیچ زَنی هرگز به چنین کاری بُزُرگ فَراخوانده نَشُده است!
  6. آمَدِ ششم: دَر دوزَخ اَرداویراف مَردُم هَفتُم پایه را می‌بینَند که به چهره‌ای که بِتْوان دید بَر وِی پدید می‌آیَند؛ کیفرِ هیچکُدامِ آن‌ها هَمسَنگِ گُناه آنان نیست!
  7. آمَدِ هفتم: اَرداویراف از گَشتِ آن جهان بَرمی‌خیزَد؛ موبَدان و خواهَرانَش گُزارِشِ وِی را می‌نویسَند![1]

نخستین نمایش

تالار کابرلی در دانشکده آموزش دانشگاه استنفورد که بیضایی گزارش ارداویراف را در آن نمایش داد

نسخهٔ کوتاه شده‌ای از گزارش ارداویراف، با کارگردانی بهرام بیضایی روزهای شنبه و یکشنبه ۲۴ و ۲۵ ژانویه ۲۰۱۵، در سالن کابرلی دانشگاه استنفورد بر صحنه برابرِ تماشاکنان خوانده شد.[2][3]

بازیگران این بازی عبارت بودند از: مژده شمسایی، صادق هاتفی، افشین هاشمی، آناهیتا بیات، حمید احیا، منصور تایید، سپیده خسروجاه، بهزاد گل محمدی، شیما خاکی، مریم مظفری، نرگس عطاران، دینا ظریف، متین نصیری‌ها، شیما بزرگی، ریانه کرمی، حسین میرزامحمدی، پیام مقدم، علی زندیه، کیانوش موسوی، هومن حافظی، لیلا سلطانی و آنیتا مقدوری. همچنین فراز مینویی آهنگساز و نوازنده سنتور بود و با اجرای موسیقی زنده در نمایش حاضر بود.[2]

عوامل

تهیه‌کننده: مرکز مطالعات ایرانشناسی دانشگاه استنفورد
مدیر تولید و دستیار کارگردان: مژده شمسایی
مدیر صحنه: منیر منفرد
طراحی و دوخت جامه‌ها: متین نصیری‌ها
ساخت سکّوها: بهزاد گل‌محمدی
ساخت نسخه‌ها: شیما خاکی
طراح اعلان و برنوشت: متین نصیری‌ها
دستیار نور: افشین زندی
عکاس: امیر نوژن
حروفچینی و نمونه‌خوانی متن‌ها: نرگس عطاران[1]

جستارهای وابسته

پانویس

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.