آینه‌های روبرو

بیضایی این متن را سالِ ۱۳۵۹ نوشت. امکان ساخت فیلمِ آن فراهم نشد و سرانجام در سالِ ۱۳۶۱ به وسیلهٔ انتشارات دماوند چاپ و منتشر شد.[1] از سالِ ۱۳۹۶ انتشارات روشنگران و مطالعات زنان ناشرِ این کتاب شد.

محمّد رحمانیان، با اجازه‌ای که بیضایی به اکراه داد، فیلم-تئاتری عشقی بر اساسِ این فیلمنامه در تابستانِ ۱۳۹۶ در تالار وحدت نمایش داد.

رسول ملّاقلی‌پور در جشن ۱۳۸۰ دنیای تصویر دربارهٔ آینه‌های روبرو گفت:[2]

وقتی که اولین بار می‌خواستم فیلمنامه بنویسم در جایی کار می‌کردم که اگر کسی اسم بھرام بیضایی را می‌برد بزرگ‌ترین جرم را صاحب می‌شد. من وقتی می‌خواستم اولین فیلمنامه‌ام یعنی سقّای تشنه‌لب را بنویسم . . . نمی‌دانستم فیلمنامه نوشتن چی است؟ سکانس یعنی چی؟ . . . پلان یعنی چی؟ . . . ھیچی نمی‌دونستم. در آنجایی که من کار می‌کردم یک فیلمنامه‌ای بود که متأسّفانه بعضی از دوستان دیالوگ اول صفحهٔ اول آن را پیراھن عثمان کرده بودند . . . ولی من ھر چه فکر می‌کردم می‌دیدم که آن دیالوگ (که کسانی که خوانده‌اند خودشان آن را می‌دانند و من دیگر آن را اینجا نمی‌گویم) خیلی درست است. من شب نشستم و تا صبح آینه‌ھای روبه‌رو را خواندم و فیلمنامه‌نویسی را از آنجا یاد گرفتم و از این رو سپاسگزارم از آقای بیضایی . . .

• جنایت و مکافات
• طلسم‌شده
• ترک لاس وگاس
• نیمفومانیاک
• آینه‌های روبرو (فیلم)
• گیلدا (فیلم)

• «صفحه در وبسایت کتابخانه ملّی ایران». وبسایت کتابخانه ملّی ایران. ۱۳۶۱. دریافت‌شده در ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۷.
• ملّاقلی‌پور، رسول (۱۳۸۰). «شب عاشقان بیدل . .». دنیای تصویر (۹۹): ۶۷.