مجلس شبیه در ذکر مصایب استاد نوید ماکان و همسرش مهندس رخشید فرزین
مجلس شبیه؛ در ذکر مصایب استاد نوید ماکان و همسرش مهندس رُخشید فرزین نمایشی از گروه نمایش لیسار به نویسندگی و کارگردانی بهرام بیضایی است که تابستان ۱۳۸۴ در تالار اصلی تئاتر شهر در تهران به نمایش درآمد.[1]
| مجلس شبیه در ذکر مصایب استاد نوید ماکان و همسرش مهندس رخشید فرزین | |
|---|---|
| نویسنده | بهرام بیضایی |
| شخصیت‌ها |
|
| تاریخ نخستین نمایش | ۱۲ تیر ۱۳۸۴ |
| جای نخستین نمایش | تالار اصلی تئاتر شهرِ تهران |
| زبان اصلی | فارسی |
| از سلسله مقالات دربارهٔ |
 |
|---|
| فهرست‌های کارها |
| دیـگر |
|
|
متن
نمایشنامه نوشتهٔ بهرام بیضایی به سال ۱۳۸۳ است[2] که هنوز چاپ نشده است.
داستان
نمایش، زندگی نویدِ ماکان، استاد اخراجی دانشگاه، و همسرش رُخشیدِ فرزین را که مهندس معمار است نشان می‌دهد. استاد ماکان (با بازی علی عمرانی) نویسنده و شاعری است که از کابوس همیشگی سه مرد پالتوپوش و بی‌چهره که او را دنبال می‌کنند رنج می‌برد. او برای رهایی از این کابوس به کلانتری پناه می‌برد، اما آنجا کسی به سخنش توجه نمی‌کند و گفتار او را وهم و خیال می‌خوانند. در نتیجه او خود را به یک روانپزشک نشان می‌دهد و از او کمک می‌خواهد.
همسرش رُخشید (با بازی مژده شمسایی) نیز که مهندس معمار است و بازسازی ساختمان‌های قدیمی زیر نظر میراث فرهنگی با اوست، همانند شوهرش دچار این کابوس‌هاست. ایشان پرواها و نگرانی‌های همانندی دارند که بر زندگیشان سایه افکنده و آسایش خاطرشان را گرفته است.
در پایان نمایش، مردانِ پالتوپوش استاد ماکان را که دسته‌گلی برای همسرش خریده و به سوی خانه روان است از خیابان ربوده و می‌کُشند. هرچند تماشاکنان پیش از این نیز کشتنِ او را در کابوس‌های او و همسرش رخشید دیده‌اند. رخشید نیز ناگزیر می‌شود رضایت بدهد تا پرونده قتل بسته شده و تبدیل به یک مسئله بین‌المللی نشود.[1]
در وصف این نمایش گفته‌اند که به موضوع قتل‌های زنجیره‌ای پرداخته است.[3]
نمایش
بیضایی این نمایش را از دوازدهم تیر ماه ۱۳۸۴ در تالار اصلی تئاتر شهر در تهران با بازی سی بازیگر و صحنه‌یار از جمله مژده شمسایی، علی عمرانی، مهرداد ضیایی، مهدی میامی، حسین محب‌اهری، مریم بوبانی، فهیمه رحیم‌نیا، رضا افشار، علاء محسنی، صادق ملکی، علی یداللهی، ماهگل مهر، علی اولیایی و با صحنه‌آراییِ محسن شاه‌ابراهیمی و موسیقی محمدرضا درویشی در بیست صحنه در ۱۲۰ دقیقه به نمایش درآورد.[1][3] نمایش پس از ۲۴ شب بازی، با اطّلاع قبلی توقیف شد. اجرای پایانی شب جمعه هفتم مرداد ۱۳۸۴ بر صحنه رفت.[4]
جستارهای وابسته
پانویس
منابع
- جاهد، پرویز. «موقعیت تراژیک روشنفکران ایرانی به روایت بهرام بیضایی»|سایت BBC فارسی، چهارشنبه ۰۶ ژوئیه ۲۰۰۵
- کشمیری‌پور، بهزاد. «نمایش «مجلس شبیه در ذکر مصایب استاد نوید ماکان و همسرش مهندس رخشید فرزین» اثر تازه بیضایی»|سایت دویچه وله فارسی، تاریخ 06.07.2005
- «سالشمار زندگی و آثار بهرام بیضایی» مجلّه بخارا، آذر و دی ۱۳۸۵ شمارهٔ ۵۷.|سایت پرتال جامع علوم انسانی
- محسنی، علاء. «گزارش یک توقیف»|سایت ایران وایر
آثـارِ بهرام بیضایی | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
| فیــلمنـامهها (فهرست) |
| ||||||||||
| نمایشنـامهها (فهرست) | |||||||||||
| روایت و برخوانی |
| ||||||||||
| مقاله و پژوهش |
| ||||||||||
| گفتارها و گفتگوها (فهرست) |
| ||||||||||
| دیـگر |
| ||||||||||
| |||||||||||
