سرزمین موعود

سرزمین موعود یا ارض موعود (به عبری: הארץ המובטחת) (به عربی: الارض المیعاد) ناحیه‌ای تاریخی در شرق دریای مدیترانه است. این سرزمین بنا به اعتقاد یهودیان و چنان‌که از کتب دینی آنان برمی‌آید، نقشی سرنوشت ساز در زندگی و اعتقاد قوم اسرائیل داشته‌است. ابراهیم به قصد رسیدن به این سرزمین که خداوند آن را موعود خویش قرار داده، زادگاه خود را ترک کرد. همچنین سرزمین اسرائیل بهشتی برای آنا‌ن‌که از بردگی مصریان نجات یافته و به قصد آن عزیمت نموده‌اند و امیدی برای تبعیدیان در بابل توصیف شده‌است.[1] از واژه سرزمین مقدس یا سرزمین موعود به غیر از عهد عتیق و عهد جدید، در قرآن[2] نیز به کرات استفاده شده‌است. مسیحیان نیز این سرزمین را مقدس می‌خوانند،[3][4][5] و گفته می‌شود منظور آنان یادآوری روزگاری است که عیسی در آنجا می‌زیسته‌است.[6][7]

با سرزمین مقدس یا سرزمین اسرائیل اشتباه نشود.
برای دیگر کاربردها، سرزمین موعود (ابهام‌زدایی) را ببینید.
سرزمین موعود که به ابراهیم وعده داده شد

حدود سرزمین موعود

در تورات حدود سرزمین موعود که در آن زمان به بنی اسرائیل بخشیده شده چنین ذکر شده‌است:

«و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: (۲) «بنی‌اسرائیل را امر فرموده، به ایشان بگو: چون شما به زمین کنعان داخل شوید، این است زمینی که به شما به ملکیت خواهد رسید، یعنی زمین کنعان با حدودش. (۳) آنگاه حد جنوبی شما از بیابان سین بر جانب ادوم خواهد بود، و سرحد جنوبی شما از آخر بحرالملح به طرف مشرق خواهد بود. (۴) و حد شما از جانب جنوب گردنه عَقْرَبیّم دور خواهد زد و به سوی سین خواهد گذشت، و انتهای آن به طرف جنوب قادش‌برنیع خواهد بود، و نزد حَصَراَدّار بیرون رفته، تا عَصمون خواهد گذشت. (۵) و این حد از عصمون تا وادی مصر دور زده، انتهایش نزد دریا خواهد بود.»[8]

این مرزها چیزی در حدود اسراییل فعلی بعلاوه لبنان، کرانه باختری، نوار غزه، قسمت اعظم سوریه و اردن و مصر تا رود نیل است.[9][10] ماجرای فتح کنعان به دست بنی اسرائیل و به رهبری یوشع بن نون که به پیروزی آنان بر ساکنان کنعان منجر شد در کتاب یوشع ذکر شده‌است

وعده نیل تا فرات و تفاوت آن با سرزمین موعود

در تورات، خدا وعده نیل تا فرات را (که گاهی از آن به اسرائیل بزرگ یاد شده‌است) به فرزندان ابراهیم، یعنی اسماعیلیان (شامل فرزندان اسماعیل (کلیه سادات امروزی) و شش برادرش، پسران قطوره)[11] که اعراب از نسل آنان هستند و بنی اسحاق (شامل فرزندان عیسو و فرزندان یعقوب یعنی بنی اسرائیل) داده‌است:

«در آن روز، خداوند با ابراهیم عهد بست و گفت: «این زمین را از نهر مصر (نیل) تا به نهر عظیم، یعنی نهر فرات، به نسل تو بخشیده‌ام»[12]

این سرزمین (نیل تا فرات) شامل، اسراییل، قسمت‌هایی از مصر، لبنان، سوریه، اردن می‌گردد.[13]

وعده نیل تا فرات به نسل ابراهیم داده شده‌است، که حداقل شامل ۸ برادر بوده‌اند و اسحاق یکی از آنان بوده‌است و بنی اسرائیل که سرزمین موعود به آنان داده شده تنها فرزندان یکی از پسران اسحاق، یعقوب بوده‌اند.

جستارهای وابسته

منابع
  1. Judaism (religion), Holy places: the land of Israel and Jerusalem. (2009). In Encyclopædia Britannica. Retrieved May 03, 2009, from Encyclopædia Britannica Online: http://www.britannica.com/EBchecked/topic/307197/Judaism/35270/Holy-places-the-land-of-Israel-and-Jerusalem
  2. قرآن ۵:۲۱
  3. «THE PRECARIOUS POSITION OF CHRISTIANS IN THE HOLY LAND». First Tings.
  4. «Why is Jerusalem important to Jews Christians and Muslims?».
  5. «Going on a pilgrimage». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ ژوئیه ۲۰۱۴.
  6. «Walk in the Footsteps of Jesus».
  7. «What is this Holy Land?». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ نوامبر ۲۰۱۴.
  8. اعداد ۳۴
  9. http://en.wikipedia.org/wiki/Image:Map_Land_of_Israel.jpg
  10. http://en.wikipedia.org/wiki/Image:1759_map_Holy_Land_and_12_Tribes.jpg
  11. کتاب پنجاهه‌ها ۲۰:۱۳
  12. پیدایش ۱۵:۱۸
  13. http://en.wikipedia.org/wiki/Image:Greater_Israel_map.jpg
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.