ماه‌پایه

ماه پایه از طبقه‌های بهشت در دین زرتشت است که پایین تر از گروتمان قرار دارد.در ماه پایه روان‌هایی قرار دارند که دستورهای گفتار نیک را انجام داده‌اند و هرچند همه دستورهای دینی را عملی نکرده‌اند اما کارهای نیک بیشمار انجام داده‌اند و هنگام ورود فروغشان به روشنایی ماه می‌گردد.[1]

منابع

  1. هینلز, جان.شناخت اساطیر ایران.ترجمه ژاله آموزگار و احمد تفضلی.نشرچشمه.تهران.صفحه99

جستارهای وابسته

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.