دریاچه فرزدان
فرزدان دریاچه ای است که نام آن در اوستا، ضمن اشاره به جنگ گشتاسب با دو تن از دشمنانش، ذکر شده. گشتاسب برای پیروزی خود در جنگ، در برابر این دریاچه دعا خوانده‌است و به‌نظر می‌آید که این دریاچه مقدس بوده و دعا در برابر آن مستجاب می‌شده‌است.[1]
موقعیت جغرافیایی آن در ناحیهٔ بلخ تصور می‌شود و ظاهراً از شعب جنوبیِ رود جیحون بوده‌است، و درنهایت تبدیل به دریاچه ای در زرنگ می شده‌است.[2]
در نوشتاری با عنوان «شگفتی و برجستگی سیستان» که ظاهراً در عهدِ ساسانی و به زبان پارسی میانه (پهلوی) نوشته شده‌است، از این دریاچه یادشده‌است. [3]
جستارهای وابسته
پانویس
- مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات پارسی، صفحه 356
- قرشی، امان الله (۱۳۸۹). آب و کوه در اساطیر هند و ایرانی. هرمس. صص. ۲۲۳. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۶۶۴۱-۸۲-۲.
- دریایی، تورج (پاییز 1375). «شگفتی و برجستگی سیستان متنی به زبان پهلوی». ایران شناسی. تاریخ وارد شده در
|سال=، عدم تطابق|سال= / |تاریخ=را بررسی کنید (کمک)
منابع
- مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات پارسی، نوشته محمد معین
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.