اوستاشناسی

اوستاشناسی دانش بررسی، واکاوی و خوانش متن‌های کهن اوستا یا متنهای وابسته و تفسیر آن‌ها و همچنین شناخت زبان اوستایی ست. این دانش در دوره نوین از سال ۱۷۵۸ (میلادی) که اروپاییان با اوستا انجام شدند آغاز شد.

تاریخچه

یک فرانسوی به نام انکتیل دوپرون در سال ۱۷۵۸ در هندوستان اوستا را نزد یک موبد پارسی به نام دستور داراب آموخت، وی در بازگشت به فرانسه به برگردان اوستا به فرانسوی پرداخت و در ۱۷۷۱ اوستای خود را به چاپ رساند. هم‌میهن دیگر او بورنوف در سال ۱۸۸۳ یسنا را به فرانسوی برگرداند و نشر نمود. از این تاریخ بود که اوستاشناسی پایه علمی گرفت چرا که بورنوف برای برگردان و فهم واژگان دست به روشی تازه زد، او برای دانستن معنای واژگان به سانسکریت که بسیار به اوستایی نزدیک است روی آورد و از همین راه دستور زبان اوستایی را نیز یافت.

منابع

    • ابراهیم پورداوود؛ آناهیتا
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.