جزیره لارک

جزیره لارَک یکی از جزیره‌های ایران در خلیج فارس و جزئی از استان هرمزگان است.

جزیره لارک
جغرافیا
مکانخلیج فارس
مساحت۴۸٫۷ کیلومتر مربع (۱۸٫۸ مایل مربع)
طول۱۱ کیلومتر (۶٫۸ مایل)
عرض۷ کیلومتر (۴٫۳ مایل)
بیشترین ارتفاع۱۳۸ متر (۴۵۳ پا)
کشور
استانهرمزگان
شهرستانقشم
بخششهاب
اطلاعات جمعیتی
گروه‌های قومیعرب قحطانی
اطلاعات بیشتر
زبان عربی فارسی گویش کُمزاری

جزیره لارک با ۷/۴۸ کیلومتر مربع مساحت، در فاصله ۱۸ مایل دریایی از مرکز استان شهر بندرعباس و ۶ مایل دریایی از شهر قشم و در جنوب خاوری این شهر، در تنگه هرمز قرار دارد این جزیره از کوه‌های آتشفشانی مخروطی شکل تشکیل شده‌است.

بلندترین نقطه آن ۱۳۸ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و بزرگ‌ترین قطر آن ۶/۱۰ کیلومتر است. در این جزیره فعالیت کشاورزی وجود ندارد و تنها فعالیت اقتصادی اکثر اهالی جزیره لارک صید و غواصی است. آب آشامیدنی مردم این جزیره بیشتر از طریق بندرعباس به آن حمل می‌شود و هم چنین آب برکهها و چاه‌های ان مورد استفاده قرار می‌گیرد.[1]

جمعیت موجود در این جزیره در حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ خانوار برآورد شده‌است. گویش بومی مردم لارک نام کُمزاری است. این گویش یکی از گویش‌های ایرانی جنوب غربی و هم ریشه با فارسی می‌باشد که در شبه جزیره مُسَندَم (روستای کُمزار) عمان رایج است. مردم جزیره از دو قبیله ظهوریین و قبیله شحوح معروف به شحی که نسب شان به قیط بن حارث بن مالک بن فهم می‌رسد تشکیل شده‌اند.[2]

قدمت حیات اجتماعی در جزیره

نئارک می‌گوید بعد از چند روز کشتیرانی به جزیره خالی از سکنه رسیدند که موسوم به ارقانا بود. جمعی عقیده دارند این جزیره هرمز است و جمعی آن را لارک می‌دانند. او می‌گوید بعد از جزیره کیش به جزیره دیگر رسیدیم (که جمعی آن را لارک می‌دانند) این جزیره خالی از سکنه بود. ۱ بدین ترتیب استنباط می‌شود که این جزیره در زمان مقدونیان دارای زندگی اجتماعی نبوده‌است. سدید گزارش می‌دهد، قلعه‌ای محکم در جزیره لارک موجود است که می‌گویند بانی‌اش نادر شاه است. اکنون در آن قلعه دویست خانوار ساکن و ماهیگیر هستند و معدودی نخل دارند و آب چاه شیرین و گوارا و برکه آب بارش نیز دارند. جزیره لارک دو آبادی دارد که یکی از آن‌ها تیاب است که یک صد تن جمعیت دارد و گویش مخصوصی دارند که (گویش کمزاری) است. دوم کوه بالا که آن نزدیک به یک‌صد تن جمعیت دارد و به گویش کمزاری سخن می‌گویند. گویش کمزاری یکی از گویش‌های زبان لری می‌باشد. در این جزیره زراعت نمی‌شود ولی برای ماهیگیری مناسب است و به حد وفور ماهی صید می‌شود و همه روز به بندرعباس و جزایر دیگر حمل می‌شود. مردم جزیره از قبیله ظهوری و شحوح هستند[3]

منابع

  1. زنده دل، دستیاران، حسن. (مجموعه کتابهای راهنمای جامع ایرانگردی استان هرمزگان) ج۱. چاپ و انتشار سال ۱۹۹۸ میلادی.
  2. خبرگزاری اجتماعی و فرهنگی میراث آریا: میراث فرهنگی، خبر: ۲۱ مهر ۱۳۸۷، مهم‌ترین زبان منطقه خلیج فارس رو به نابودی است بایگانی‌شده در ۲ آوریل ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine. بازدید: اکتبر ۲۰۰۸.
  3. کتاب جزیره تاریخی لارک - تألیف یوسف یزدانی نژاد و محمدرضا محمدخانی (امینی) - انتشارات تعالی اندیشه - تهران - ۱۳۹۳

جستارهای وابسته

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.