شورای همکاری خلیج فارس

شورای همکاری خلیج فارس ، نام کوتاه شورای تعاونی خلیج (GCC) (به عربی: مجلس التعاون الخليجي)، بلوک سیاسی-تجاری‌ای شامل کشورهای پیرامون خلیج فارس و کشورهای عرب منطقه است که اعضای آن اهداف تجاری و اجتماعی مشترکی را پیگیری می‌کنند.شورای همکاری خلیج فارس در ۲۵ مهٔ ۱۹۸۱ میلادی و با هدف یکپارچگی اقتصادی و نظامی تشکیل شد که از جمله اهداف کشورهای عضو، رسیدن به واحد پولی مشترک تا سال ۲۰۱۰ بود.[1]

شورای همکاری خلیج فارس
پرچم
آرم
موقعیت شورای همکاری خلیج فارس در نقشه
ستاد ریاض، عربستان سعودی
زبان رسمیزبان عربی
نوعبلوک تجاری
عضویت
حاکمان
عبداللطیف بن رشید الزیانی
 ریاست‌جمهوری
 کویت
بنیان‌گذاری
 As the GCC
۲۵ مه ۱۹۸۱ (۱۹۸۱-۰۵-25)
مساحت
 کل
۲٬۶۷۳٬۱۰۸ کیلومترمربع (۱۰۳۲۰۹۳مایل‌مربع)
 آبها (٪)
۰٫۶٪
جمعیت
 برآورد سال ۲۰۱۸
۵۵٬۸۹۱٬۸۴۴ (25th)
 تراکم
۲۰٫۹۰ /به ازای هر کیلومترمربع (۵۴٫۱ /مایل‌مربع)
تولید ناخالص داخلی (GDP)  برابری قدرت خرید (PPP)برآورد ۲۰۱۹ 
 کل
$3.656 trillion (7th)
 سرانه
$۷۱٬۳۱۷ (7th)
تولید ناخالص داخلی (GPD) (اسمی)برآورد ۲۰۱۹ 
 کل
$1.646 trillion (10th)
 سرانه
$۳۴٬۵۳۲ (25th)
شاخص جینی (2012) 28.7
low
شاخص توسعه انسانی (2018) 0.840
45th
واحد پول
وبگاه رسمیhttp://www.gcc-sg.org
  1. Sum of component states' populations.

در حال حاضر شش کشور زیر عضو این شورای همکاری هستند:

ویژگی‌های جغرافیایی و جمعیتی

شش کشور عضو این شورا هستند، این شش کشور حوزهٔ خلیج فارس دارای بیش از ۳٬۰۰۰ کیلومتر مرز دریایی هستند. شش کشور شورای همکاری خلیج فارس در مجموع ۴۰ درصد منابع نفتی و یک‌چهارم منابع گازی سراسر جهان را به خود اختصاص داده‌اند. این کشورها در مجموع ۵۰ میلیون جمعیت دارند که بیش از نیمی از جمعیت‌شان خارجی‌تبار هستند.[2]

نیروی‌های نظامی مشترک GCC

نیروی زمینی

شورای تعاونی ملل خلیج فارس در سال ۱۹۸۲ نیز یک نیروی زمینی مشترک تأسیس کرد. براساس نشست GCC که در ماه دسامبر سال ۲۰۱۳ برگزار شد، مقرر شد که ساختار فرماندهی مشترکی برای این نیروی زمینی مشترک در نظر گرفته شود.[2]

نیروی دریایی

همچنین قرار است نیروی دریایی مشترک شورای تعاونی ملل خلیج فارس که نامش «گروه امنیتی ۸۱» خواهد بود، در سال ۲۰۱۴ تشکیل شود. هنوز بررسی این طرح ادامه دارد و نمایندگان این کشورها دربارهٔ جزئیات طرح با یکدیگر مذاکره می‌کنند. این نیروی دریایی باید از مناطق آبی عربستان سعودی، بحرین، امارات متحدهٔ عربی، کویت، عمان، و قطر محافظت کند. مقر اصلی نیروی دریایی مشترکی که قرار است تشکیل شود بحرین خواهد بود. بحرین هم‌اینک محل استقرار ناوگان پنجم ایالات متحدهٔ آمریکا است همچنین در دسامبر ۲۰۱۴ اعلام شد که بریتانیا نیز سرگرم تأسیس یک پایگاه دریایی ۲۳ میلیون دلاری و دائمی در بحرین است که میزبان رزم‌ناوها و ناوهای هواپیمابر بریتانیایی خواهد بود. آسوشیتدپرس نوشت: «نیروی دریایی خلیج فارس» قرار است به عنوان عامل بازدارنده‌ای علیه ایران عمل کند.[3][2]

نیروی پلیس ضد تروریستی

کشورهای عضو در مورد تشکیل یک نیروی مشترک پلیس به نام «پلیس تعاونی خلیج فارس» (GCC-POL) نیز توافق کردند، نیرویی که وزیر خارجهٔ قطر آن را «مشابه با پلیس بین‌الملل، اینترپل، اما در محدوده کشورهای عضو این شورا» توصیف کرد. این نیروی پلیس قرار است همکاری کشورهای عرب خلیج فارس علیه تروریسم را بهبود بخشیده، با قاچاق مواد مخدر، پول‌شویی، و جرم‌های سایبری نیز مقابله کند.[4]

جستارهای وابسته

منابع

  1. Khan, Mohsin S. (April 2009), The GCC Monetary Union: Choice of Exchange Rate Regime (PDF), Washington DC, USA: Peterson Institute for International Economics Retrieved on 2009-05-11.
  2. شورای همکاری خلیج فارس نیروی دریایی مشترک تشکیل می‌دهد دویچه‌ولهٔ فارسی
  3. بریتانیا نیز سرگرم تأسیس یک پایگاه دریایی ۲۳ میلیون دلاری و دائمی در بحرین است رادیو فردا
  4. توافق برای تشکیل نیروی دریایی شورای همکاری خلیج فارس رادیو فردا

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.