بوراب
بوراب در شاهنامه نام یک آهنگر رومی است که برای اسبان قیصر، نعل می‌ساخت.
روزی فردی ایرانی که خود را فرخزاد می‌نامید، نزد بوراب آمد و بوراب در دکان آهنگری خویش، او را به کار پذیرفت. غافل از آنکه این فرد، کسی به جُز گشتاسپ شهریار ایران نیست و فرخزاد، نامی است که گشتاسپ در روم بر خود نهاده‌است.
هنگامی که فرخزاد (گشتاسپ) در دکان آهنگری بوراب، پُتک در دست گرفت و مشغول به کار شد، با نخستین ضربهٔ پُتک که بر سندان کوبید، سندان در هم شکست! بوراب از مشاهدهٔ این صحنه، هراسان گشت و فرخزاد را از خویش راند.
فردوسی در بیت زیر، از بوراب، چنین یاد کرده‌است:
| یکی نامور بود بوراب نام | پسندیده آهنگری شادکام[1] |
جستارهای وابسته
پانویس
- پارسی نگاشتهٔ شاهنامهٔ فردوسی، صفحه: ۶۴۰
منابع
- شاهنامهٔ فردوسی
- پارسی نگاشتهٔ شاهنامه، نگارش: فرانک دوانلو، انتشارات آهنگ قلم، چاپ سوم، ۱۳۸۷ (با اندکی تغییر)
| بخشها |
| ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| نسخههای سرشناس |
| ||||||||||
 رده  درگاه  کتاب  الگو | |||||||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.