شیرزیل
شیرزیل، در شاهنامه نام یکی از سرداران ایرانی است که برای یاری رساندن به خسروپرویز به آذرآبادگان رفت.
خسروپرویز در این هنگام، راهی روم بود و به جز شیرزیل، سرداران و مرزداران دیگری همچون بادان یا همان باذان نیز به او پیوستند.
همچنین شیرزیل یکی از چهارده دلاوری بود که با برگزیدگان سپاه بهرام چوبین نبرد نمودند.
حکیم فردوسی در فرازی از شاهنامه از وی چنین یاد می‌کند:
| چو بادانِ پیروز و چون شیرزیل | که با داد بودند و با زور پیل[1] |
پانویس
- پارسی نگاشتهٔ شاهنامهٔ فردوسی، صفحات: ۶۳۱ و ۷۱۱
منابع
- شاهنامهٔ فردوسی
- پارسی نگاشتهٔ شاهنامه، نگارش: فرانک دوانلو، انتشارات آهنگ قلم، چاپ سوم، ۱۳۸۷ (با اندکی تغییر)
| بخش‌ها |
| ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| نسخه‌های سرشناس |
| ||||||||||
 رده  درگاه  کتاب  الگو | |||||||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.