وندوی
بَندوی(تلفظ بُندوی هم استفاده میشود) یا وندوی یا بَندویه، برادر گستهم (بسطام، بیستام، ویستاهم) و دایی خسرو پرویز بود.
بندوی از سرداران ایرانی در دوران ساسانیان بود که بعد از هزیمت خسرو پرویز به آذربایجان، توسط هرمز چهارم پدر خسرو، به بند کشیده شد اما پس از طغیان بهرام چوبین از زندان گریخت و با یاری گستهم در تیسفون شورشی برانگیخت که در آن کاخ هرمز چهارم را به آتش کشیدند و شاه را از تخت فرود آوردند و کور ساختند و چندی بعد هلاکش کردند. اما دیری نگذشت که خسرو بر بندوی خشم گرفت و به فرمان او در مستی، دست و پایش را بریدند و هلاک شد.[1] گستهم برادر بندوی بعد از کشتن برادرش علیه خسرو پرویز شورید و در نهایت کشته شد[2]
جستارهای وابسته
منابع
- شریفی، ص ۳۰۷
- کریستن سن، ص 279 تا 280
- شریفی، محمد. فرهنگ ادبیات فارسی. تهران: انتشارات فرهنگ نشر نو، ۱۳۸۷ ص ۳۰۷
| بخشها |
| ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| نسخههای سرشناس |
| ||||||||||
 رده  درگاه  کتاب  الگو | |||||||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.