اندریمان

اندریمان[1]، در شاهنامه نام یک دلاور تورانی است که در بازی چوگان به فرمان افراسیاب، یار سیاوش بود. او در نبرد دوازده رخ، فرماندهٔ چپ سپهسالار پیران بود و با گستهم و هجیر نبرد نمود. هجیر، اسب اندریمان را پی کرد و تورانیان او را از میدان نبرد نجات دادند. اندریمان در همان نبرد دوازده رُخ، به دست گرگین میلاد کشته شد. [2]

اندریمان
اطلاعات کلی
ناماندریمان
نام‌های دیگراندیرمان یا اندیدمان
منصبسردار
نژادسکایی
آئیندیویسنا
ملیتتوران
سایر اطلاعات
نبردهاایران و توران
آخرین نبردجنگ دوازده رخ
حریف نبردگرگین
نتیجه نبردکشته شدن اندریمان

اندریمان در بازی چوگان

پیش از مسابقه چوگان بین افراسیاب و سیاوش یارگیری بین آنها صورت می‌گیرد که افراسیاب، اندریمان را به عنوان یار سیاوش انتخاب کرد:

سیاوش بدو گفت فرمان تراستسواران و میدان و چوگان تراست
سپهبد گزین کرد کلباد راچو گرسیوز و جهن و پولاد را
چو پیران و نستیهن جنگجویچو هومان که بردارد از آب گوی
به نزد سیاووش فرستاد یارچو رویین و چون شیدهی نامدار
دگر اندریمان سوار دلیرچو ارجاسپ اسپ افگن نره شیر
سیاوش چنین گفت کای نامجوی ازیشان که یارد شدن پیش‌گویی

اندریمان در جنگ دوازده رخ

در نبرد نُهم، اندریمان با گرگین رزم آزمود که هر دو سالار رزم دیده و جنگ آزموده بودند. پیکار با نیزه آغاز گشت و نیزه‌ها در هم شکست تا نوبت به رزم با تیر و کمان رسید. بارش تیر بر یکدیگر باریدن گرفت و سرانجام گرگین تیری بر سر و ترگ او بزد که کلاهخود بر سرش دوخته شد آنگاه تیر دوم را نشانه رفت از جراحت تیر چشمان اندریمان سرخ گشته لرزید از اسب فرو افتاد. گرگین پیاده شده سر از تن او جدا کرد به فتراک زین بست بالای تپهٔ نشان آمد فریاد پیروز باد شاه پیروزگر (کیخسرو) سر داد:

فرود آمد از باره گرگین چو گردسر اندریمان ز تــن دور کرد
به فتراک بر بست و خود بر نشستنوند سوار نبرده به دست
بر آن تند بالا بر آمد دمانهمیدون به بازو بزه بر کمان
به نیروی یزدان که او بُد پناهبه پیروز بخت جهاندار شاه [3]

جستارهای وابسته

پانویس

  1. «ANDARĪMĀN». ENCYCLOPÆDIA IRANICA. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ مه ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۵ مارس ۲۰۱۶.
  2. پارسی نگاشتهٔ شاهنامهٔ فردوسی، صفحه: ۶۲۷
  3. شاهنامه. جلدپنجم. جنگ دوازده‌رخ، ص ۲۹۳

منابع

  • پارسی نگاشتهٔ شاهنامه، نگارش: فرانک دوانلو، انتشارات آهنگ قلم، چاپ سوم، ۱۳۸۷ (با اندکی تغییر)
  • حسین، الهی قمشه‌ای (۱۳۸۶). شاهنامه فردوسی. ترجمهٔ ناهید فرشادمهر. تهران: نشر محمد. شابک ۹۶۴-۵۵۶۶-۳۵-۵.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.