شاهنامه داوری
شاهنامه داوری نسخهای نفیس از شاهنامه فردوسی، حماسه ملی ایرانزمین است. این شاهنامه مربوط به دوره قاجاریه و از جمله واپسین دستنوشتههای نگارهدار شاهنامهٔ فردوسی است. خوشنویس این دستنویس میرزا محمد داوری، نقاش و خوشنویس دوره قاجار است. این شاهنامه در یک هزار و ۲۳۲ صفحه در ابعاد ۴۲ و ۴ دهم در ۲۸ و ۳ دهم سانتیمتر آماده شدهاست. آمادهکردن آن مدت پنج سال به طول انجامیده است. تذهیب و آرایش صفحهها، توسط دو تذهیبکار سرشناس آن دوره به نامهای میرزایوسف و میرزا حسن مذهبباشی انجام شدهاست. تصویر سازی نیز توسط لطفعلی شیرازی و محمد داوری انجام شده است. این شاهنامه هماکنون در موزه رضا عباسی در تهران نگهداری میشود. شاهنامه داوری چهار جلد دارد. جلد اول ۲۱ مجلس جلد دوم ۲۵ مجلس، جلد سوم ۱۶ مجلس و جلد چهارم و آخرین جلد این شاهنامه که از زمره پرکارترین نسخ خطی است شش مجلس تصویر دارند.[1]
منابع
- «نمایش نفیس ترین شاهنامه دوره قاجار». تبیان. دریافتشده در ۱۰ مارس ۲۰۱۶.
پیوند به بیرون
- مهرنوش عسگری طاری. «مشابهت نگاره های شاهنامه داوری با تعزیه». دریافتشده در ۱۰ مارس ۲۰۱۶.
- عباس اقبال آشتیانی. ««شاهنامه داوری»». دریافتشده در ۱۰ مارس ۲۰۱۶.
- «بررسی تحلیلی نگاره های شاهنامه داوری». بایگانیشده از اصلی در ۱۰ مارس ۲۰۱۶. دریافتشده در ۱۰ مارس ۲۰۱۶.