میرزا محمد داوری
داوری شیرازی یا میرزا محمد داوری (زاده ۱۲۳۸ شیراز - درگذشته ۱۲۸۳ شیراز) از خوشنویسان و شاعران قرن سیزدهم هجری بود.[1][2] او در حکمت، انواع شعر، ادبیات، نقاشی، و خطوط نستعلیق و شکسته ماهر و استاد بود. و «داوری» تخلص می‌کرد.[2]
داوری شیرازی فرزند سوم میرزا کوچک وصال شیرازی است در ۱۲۳۸ در شیراز متولد و در ۱۲۸۴ وفات کرده‌است. دیوان داوری شیرازی از آن اوست.[3]
او چهارمین فرزند وصال بود که در سال ۱۲۳۸ در شیراز متولد شد. داوری به سال ۱۲۸۳ در شیراز درگذشت و در جوار پدر در بقعه شاه چراغ به‌خاک سپرده شد.[2]
افزون بر پدر، پنج برادر او نیز از خوشنویسان و شاعران صاحب‌نام سده سیزدهم هجری هستند. میرزا محمد داوری در خوشنویسی خط نستعلیق و شکسته صاحب‌نام شده‌است.[4]
جستارهای وابسته
پانویس
- عنایت‌الله شکیباپور، ص ۵۵
- پیدایش و سیر تحول هنر خط
- پایگاه شهر زیبای فرهنگ و هنر ایران شیراز
- فضایلی ص۳۵۹
منابع
- پیدایش و سیر تحول هنر خط، انتشارت یساولی، چاپ دوم ۱۳۶۰ ص ۱۷۱
- فضایلی، حبیب‌الله. اطلس خط. انتشارات مشعل اصفهان. چاپ دوم، اصفهان۱۳۶۲ش.
- پایگاه شهر زیبای فرهنگ و هنر ایران شیراز
- عنایت الله شکیباپور (۱۳۴۸)، اطلاعات عمومی، کتابفروشی اشراقی، ص. ۵۵ و ۵۴
| خطها |
|  | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| خوشنویسان | ||||||
| جستارهای وابسته | ||||||
مقالههای خوشنویسی اسلامی | ||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.