بالوی

بالوی در شاهنامه نام یکی از نامداران ِ ایرانی است، که همراه با خسروپرویز به روم گریخت.

برجسته‌ترین کار ِ بالوی در شاهنامه، رساندن پیامی از جانب پادشاه ایران به قیصر روم می‌باشد.

بعد از آنکه خسروپرویز دوباره به تاج و تخت ایران دست یافت، به پاس خدمات و پایمردی‌های بالوی، فرمانروایی شهر چاچ را به وی واگذار کرد.

حکیم فردوسی در بیتی از شاهنامهٔ جاودانهٔ خویش، از بالوی و برخی دیگر از نامداران ِ ایرانی چنین سخن گفته‌است:

بفرمود گستهم و بالوی راهمان اندیان ِ جهان جوی را [1]

جستارهای وابسته

پانویس

  1. پارسی نگاشتهٔ شاهنامهٔ فردوسی، صفحه: ۶۳۳

منابع

  • شاهنامهٔ فردوسی
  • پارسی نگاشتهٔ شاهنامه، نگارش: فرانک دوانلو، انتشارات آهنگ قلم، چاپ سوم، ۱۳۸۷ (با اندکی تغییر)


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.