فهرست جایها در شاهنامه
این فهرست جایها در شاهنامه است که توسط شاعران نام آنها ذکر شدهاست.
ایران
- آمل[1]
- کابل[2]
- زابلستان[3]
- بلخ[4]
- اصطخر[5]
- تیسفون[6]
- تمیشه[1]
- سیستان[7]
- نیمروز[8]
- هرات
- بُست[9]
- قندوز
- غزنی
- بامیان[10]
- قندهار[11]
- گرگساران[12]
- مرو[13]
- زیبد[14]
- قرچگان[15]
- تالقان[16]
- فاریاب[16]
- بخارا[17]
- کشمیر[18]
- اندرآب[16]
- پنجهیر[10]
- ترمذ[19]
- ولایت ختلان[20]
- بدخشان[21]
- گوزگانان[22]
- آذرآبادگان[23]
- پارس[5]
- اهواز[11]
- ری[24]
- دامغان[25]
- مولیان[21]
- ولایت سغد[26]
- مای[2]
- مرغ[2]
- ارمان[27]
- آلانان[28]
- قنوج[9]
- بغداد[29]
- بیتالمقدس/دز هوخت کنگ[30]
- تاتار
- تور[31]
- ختن[32]
- دنبر/دنبل[33]
- دهستان[34]
- رودابد[31]
- ساری[35]
- سپنجاب/سپیجاب[36]
- سگسار[37]
- شیر[31]
- شیرخوان[38]
- طراز[39]
- توس[40]
- کرمان
- گرزبان[41]
- گرگان[34]
- گوراب/گورابد/گورابه[42]
- ماوراءالنهر[43]
- اردبیل[44]
- اصفهان[45]
- خراسان
- خزرها[46]
- سمرقند[47]
- شام[48]
- استان گیلان[49]
- مکران[50]
- نیشابور[51]
- گرگانج[52]
- جهرم[53]
- حلب[54]
- عراق[55]
- استان گیلان[56]
- راماردشیر[57]
- گندیشاپور[58]
دیگر
جستارهای وابسته
- فهرست شخصیتهای اسطورهای شاهنامه
- ادبیات فارسی
- اساطیر ایران
منابع
- از آمل گذر سوی تمیشه کرد / نشست اندر آن نامور بیشه کرد
- سوی کشور هندوان کرد رای / سوی کابل و دنبر و مرغ و مای
- یکایک سوی زابلستان شوید / از ایدر به نزدیک دستان شوید
- آنجا به بلخ اندر آمد سپاه / جهان شد ز تاراج و کشتن سیاه
- همی رفت شادان به اصطخر پارس / که اصطخر بد بر زمین فخر پارس
- کنون از مداین سخن نو کنم / صفتهای ایوان خسرو کنم
- سوی سیستان رفت باید کنون / به کار آوری زور و بند و فسون
- پس آگاهی آمد سوی نیمروز / به نزدیک سالار گیتی فروز
- ز قَنُّوج تا مرز کاولستان / همان تا در بُست و زاولستان
- دگر پنجهیر و در بامیان / سر مرز ایران و جای کیان
- که باشد که پیوند سام سوار / نخواهد ز اهواز تا قندهار
- چو نزدیکی گرگساران رسید / یکایک ز دورش سپهبد بدید
- بدینسان بیامد به نزدیک مرو / نپرد بدان گونه پران تذرو
- سپهدار ایران به زیبد رسید / از اندیشه کردن دلش بردمید
- شه غرچگان بود برسان شیر / کجا ژنده پیل آوریدی بزیر
- دگر طالقان شهر تا فاریاب / همیدون در بلخ تا اندرآب
- تیزی روانش مدارا گزید / دلش رای رزم بخارا گزید
- ستارهشناسان و کنداوران / ز کشمیر و کابل گزیده سران
- ز سومان و ترمذ و ویسه گرد / سپاهی برآمد ز هر سوی گرد
- سپاهی بیامد بدین سان ز چین / ز سقلاب و ختلان و توران زمین
- دگر مولیان تا در بدخشان / همینست ازین پادشاهی نشان
- دگر گوزگانان فرخنده جای / نهادست نامش جهان کدخدای
- همی تاز تا آذر آبادگان / به جای بزرگان و آزادگان
- نخست از ری آمد سپاه اندکی / که شد با سپاه سکندر یکی
- برفتند ترکان ز پیش مغان / کشیدند لشکر سوی دامغان
- همیدون برو تا در سغد نیز / نجوید کسی پادشاهی به چیز
- کسانی که از شهر ارمان شدند / به کینه سُوی زاولستان شدند
- کشیدند لَشکر به دشت نبرد / الانان و دریا پسِ پشت کرد
- دگر منزل آن شاه آزادمرد / لب دِجله و شهر بغداد کرد
- به خشکی رسیدند سر کینه جوی / به بیتالمقدس نِهادند روی
که بر پهلَوانی زبان راندند / همی «کَنگْ دِزْ هوخْتَ»ش خواندند - ز رودابد و شیر تا مرز تور / ازآن بخش گیتی بنزدیک و دور
- روارو چُنین تا به چین و ختن / سپردند شاهی بدان انجمن
- همه کاول و دنبر و مای و هند / ز دریای چین تا به دریای سند
- دهستان و گرگان همه زیر نعل / بکوبید و زِ خون کنید آب لعل
- ز دریای گیلان چُن ابر سیاه / دُمادُم به ساری رسیده سپاه
- یکی لَشکری ساخت افراسیاب / ز دشت سپیجاب تا رود آب
- نه سگسار ماند نه مازندران / زَمین را بشوید به گرز گران
- همی راند زین گونه تا شیرخوان / جهان را چُن این بشنوی پیر خوان
- شدند اندر ایوان بتان طراز / نشستند با ماه و گفتند راز
- چو از دشت بنشست آوای کوس / بفرمود تا پیش او رفت طوس
- بشد قارن و موبد و مرزبان / سپاهی ز بامین و ز گرزبان
- به گورابه اندرنهادند روی / همه راه شادان و با گفتگوی
- ز خرگاه تا ماورالنّهر بر / که جیحون میانجیست اندرگذر
- دو فرزند ما را کنون با دو خیل / بباید شدن تا در اردبیل
- بدو گفت: از ایدر برو بالصفهان / همه راه تازان بنزد مِهان
- همه باژ کشور سراسر بخواه / بگستر به مرز خزر در سپاه
- بخارا و سغد و سمرقند و چاج / سپنجاب و آن کشور و تخت عاج
- یکی با گهر مرد با گنج و نام / درفشی برافراخت از مصر و شام
- هم از پَهْلَوِ پارس و کوج و بلوج / ز گیلان جنگی و دشت سَروج
- از ایران بشد تا به توران و چین / گذر کرد از آن پس به مکران زمین
- به مرو و نشابور و بلخ و هری / فرستاد بر هر سوی لشکری
- به رزم اندرون شیده برگشت ازوی / سوی شهر گرگانج بنهاد روی
- جهاندار به جهرم رسید / که آنجا بدی گنجها را کلید
- تو زایدر برو تا حلب چارهجوی / سپه را جز از جنگ چیزی مگوی
- سپه برگرفت از عراق و براند / به رومی همی نام یزدان بخواند!
- ز گیل و ز دیلم بیامد سپاه / همی گرد لشکر برآمد به ماه!
- چو رام اردشیرست شهری دگر / کزو بر سوی پارس کردم گذر
- کجا گند شاپور خواندی وُرا / جزین نام نامی نراندی وُرا
- یکی مرد بود اندران روزگار / ز دشت سُواران نیزهگزار
- گر از دشت قحطان سگ مارگیر / شود مغ ببایدش کشتن به تیر
- که گر پادشا دیده خواهد ز من / وُگر دشت گردان و تخت یمن
- چو ایران و دشت یلان و یمن / به ایرج دهد، روم و خاور به من
- بیاورد ضحاک را چون نوند / به کوه دماوند کردش ببند
- ببردش دمان تا به البرز کوه / که بودش بدانجا کنام و گروه
- وزانجا به جیحون نهادند روی / خلیده دل و با غم و گفتگوی
- بیامد چنان تا لب هیرمند / همه دل پر از باد و لب پر ز پند
- همه مرزها کرد بیتار و پود / همی رفت پیروز تا کاسهرود
- به اروند رود اندرآورد روی / چُنان چون بود شاه دیهیم جوی
اگر پهلَوانی ندانی زبان / به تازی تو اروند را دِجله خوان - وزین مرز تا پیش دریای چین / همی نام بردند شهر و زمین
- همی رو چنین تا سر مرز هند / وزانجا گذر کن به دریای سند
- بد آن آب را نام گلزریون / بدی در بهاران چو دریای خون .
- غمی گشت چون بارگی را نیافت / سراسیمه سوی سمنگان شتافت
- سیاوخشگرد نهادند نام / جهانی از آن شارستان شادکام
- به مرز کروشان زمین هرچه بود / ز برگ درخت، وز کشت و درود
- همه نامداران ماچین و چین / نشسته به مرز کروشان زمین
- یکی نامداری ز مازندران / به گردن برآورده گرز گران
- به پیش اندرون شهر هاماوران / به هر کشوری در سپاهی گران
- که رستم به مصر و به بربر چه کرد / بران شهریاران به روز نبرد
- چو آمد به نزدیک شهر هروم / سرافراز با نامداران روم
- خردمند و روشندل و پاکتن / بیامد بر سرو شاه یمن
- چو پیران بیامد ز هند و ز چین / سخن رفت زان شهر با آفرین
- زنی بود در اندلس شهریار / خردمند و با لشکری بیشمار
- سکندر سپه سوی بابل کشید / ز گرد سپه شد هوا ناپدید
- سپاهی ز رومی و از قادسی، / ز بحرین و از کُرد و از پارسی
- مرآن خانه را داشتندی چنان / که مر مکه را تازیان این زمان
- و زآن جایگه شاد لشکر براند / به جدّه درآمد فراوان نماند
- به بالای سروست با زور پیل / به بخشش بکردار دریای نیل
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.