اردشیر سوم (ساسانی)

اردشیر سوم (به پارسی میانه: ) پادشاه ساسانی (پیرامون ۶۲۸ تا ۶۳۰ میلادی) فرزند شیرویه (قباد دوم) و مادری رومی بود که به سلطنت نشست. با حکومت ۶ ماهه اردشیر سوم، خاندان ۴ قرنه ساسانی وارد سراشیبی فروپاشی شده بود. خاندان سلطنتی به سبب کشتارهای کینه توزانه و کشمکش‌های درباری، چنان اولاد ذکور خود را از دست داده بود که جز کودکی ۷ ساله، کسی برای نشستن بر تخت شاهی ساسانیان پیدا نمی‌شد. به سبب آشفتگی احوال، در گزارش منابع نیز از وحدت نظر خبری نیست. مسعودی مدت سلطنت اردشیر سوم را ۵ ماه و طبری ۱۸ ماه ذکر می‌کند اما بیشتر منابع بر آن اند که اردشیر سوم به دست فَرُخان شهروُراز (شهربُراز، فردوسی:گراز) سردار معروف خسروپرویز کشته شده‌است.[2]

اردشیر سوم
شاهنشاه ایران و انیران‌
سلطنت	۶۲۸ میلادی - ۶۳۰ میلادی
پیشین	شیرویه (قباد دوم)
جانشین	شهربراز
پدر	شیرویه (قباد دوم)
مادر	اَنزوئی (Anzoi) رومی تبار[1]
دین و مذهب	مزدیسنا

به هنگام تخت‌نشینی اردشیر، مهاذر گشنسپ، خوانسالار دربار، به سبب خردسالی شاه، به قیمومت یا نیابت سلطنت انتخاب شد. شهروراز که مایل به اطاعت از مهاذر گشنسب نبود، فرصت را برای انقراض ساسانیان و به دست گرفتن قدرت مناسب تشخیص داد و با این بهانه که برای انتخاب شاه با او مشورت نشده‌است، با توافق هراکلیوس، قیصر روم که او نیز در انتظار چنین فرصتی بود، به تیسفون حمله کرد. او پیش از حمله حمایت نیوخسرو، رئیس نگهبانان سلطنتی و نامدار گشنسب، سپاهبد نیمروز را جلب کرده بود. در این هنگام مهاذر گشنسب در تیسفون با هشیاری در کنار شاه و در حال سامان دادن امور بود. شهروراز، با استفاده از اختلاف‌های درباری بر او پیروز شد و شاه را در ۲۷ آوریل ۶۳۰ به قتل رساند و با اینکه از تخمه شاهی نبود، خود را شاه خواند. اینکه نویسنده مجمل التواریخ گمان می‌دارد که اردشیر سوم در مستی خفه شده است، به سبب خردسالی اردشیر نمی‌تواند حقیقت داشته باشد.[3]

شهربراز پیمان با هراکلیوس را منعقد کرد، به تیسفون با شش هزار مرد حمله کرد، آنجا را محاصره کرد و از طریق خیانت تیسفون را تصرف کرد، اردبیل، مهرآدور گوشنسب و بسیاری دیگر از اشراف‌زادگان را کشت و تخت شاهی را به چنگ آورد.[4]