ولایت پکتیا
پکتیا | |
---|---|
نمای هوایی از ولایت پکتیا | |
موقعیت پکتیا در نقشه افغانستان | |
مختصات (مرکز): ۳۳٫۶°شمالی ۶۹٫۵°شرقی | |
کشور | افغانستان |
مرکز | گردیز |
مدیریت | |
• والی | محمد حلیم فدایی |
مساحت | |
• کل | ۶۴۳۲ کیلومتر مربع (۲۵۰۰ مایل مربع) |
جمعیت (۲۰۱۵) | |
• کل | ۵۵۱٬۹۸۷ |
• تراکم | ۸۶/کیلومتر مربع (۲۲۰/مایل مربع) |
منطقه زمانی | یوتیسی +۴:۳۰ (وقت افغانستان) |
کد ایزو ۳۱۶۶ | AF-PIA |
زبان هاي اصلی | پشتو و فارسی |
ولایت پَکتیا یکی از ۳۴ ولایت افغانستان است.
مرکز این ولایت شهر گردیز است.
پیشینه
هرودوت مورخ یونانی از مردم باستانی «پکتیس» و «پکتویس» یاد کرده و سرزمین آنها را پکتیکا ذکر کردهاست. بطلمیوس هم نام این مردم را «پکتین» (Pactyan) نوشتهاست. پکتیا از شهرهای باستانی نامیده میشود و کشف خزانه میرزکه در پکتیا که هزاران کیلو ظروف و زیورهای طلا، نقره و جواهرات کشف شده است که آثار تمدن مردم پکتی ین را نشان میدهد.
در سال ۴٨٠ پیش از میلاد قسمتی از سپاه پارس و پادشاه خشایارشاه از مردم پکتیا بوده اند.
در حمله نهایی به لئونیداس پادشاه اسپارت ، هزار مرد پکتیایی حضور داشته و بواسطه کوهستانی بودن منطقه و مهارت مردان پکتیایی ضربات مهلکی بر بدنه ارتش اسپارت زدند.
مشاهیر
ولایت پکتیا زادگاه شخصیتهای مشهور افغانستان نظیر داکتر نجیب رئیس جمهور پیشین، ببرک خان ځدراڼ، پاچاخان ځدراڼ، مورخ عبدالحی گردیزی، سرمحقق علی منگل، غلام محمد زرملوال، سید محمد علیشاه موسوی گردیزی، حیات گردیزی، استاد گلزمان، احسان الله درمل، رحیم الله زرمتی، علم گل سحر میباشد.[1]
تقسیمات اداری
- مرکز ولایت: شهر گردیز
- احمدآباد
- جاجی
- جانیخیل
- چاوک
- چَمکَنی
- دَند پَتان
- زَدران (پشتو: ځدران)
- زُرمت
- سیدکَرَم
- شَواک
- علیخیل
- گرده ثیری
- گردیز
- لجه احمدخیل
- لجه منگل
- میرزکه
جستارهای وابسته
نگارخانه
|
منابع
ویکیسفر یک راهنمای سفر برای ولایت پکتیا دارد. |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ولایت پکتیا موجود است. |
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Paktia Province». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۰ مارس ۲۰۱۵.
- «Paktya - Program for Culture and Conflict Studies at NPS».