ولسوالی لعل و سرجنگل

ولسوالی لعل و سرجنگل یک منطقه تماما شیعه نشین[3] در ولایت غور محسوب می شود. در برخی از کتابها اینگونه آمده که مردم غور، اولین افرادی بودند که در افغانستان به آیین اسلام مشرف شدند و چون فتح غور، در زمان خلافت حضرت علی علیه السلام صورت گرفت، اسلام آوردن مردم غور، با شیعه شدن آنها به طور همزمان صورت پذیرفته است[4]

طالبان همواره به این ولسوالی حمله می کنند که هر بار با مقاومت مردم محل مواجه گشته است.

همچنین طالبان بار ها با فرستادن نامه و بعضا اعلامیه تهدید آمیز، خواهان تسلیم شدن مردم به این گروه شده‌اند.لعل و سرجنگل از ولسوالی‌های امن و آرام ولایت غور است و طی سال‌ها طالبان نتوانسته به این ولسوالی نفوذ کنند این ولسوالی برای گروه طالبان بسیار مهم است چرا که نقطه وصل ولایت غور به ولایت‌های مرکزی کشور است[5]

ولسوالی لعل وسری جنگل یکی از ولسوالی‌های محروم افغانستان به‌شمار می‌رود تا هنوز جاده های آسفالته در این ولسوالی وجود نداشته اکثریت مردم آن به کشاورزی و دامداری اشتغال دارند حاصلات مهم کشاورزی آن جو، گندم، نخود، لوبیا، کچالو، زردک، شلغم وغیره… می‌باشند

علیرغم وجود ظرفیت انسانی کلان در ولسوالی لعل و سرجنگل، این ولسوالی از محروم ترین مناطق غور و افغانستان به حساب می اید.

بر اساس آمار اعلام شده از سوی ادارات محلی در غور، در تمام ولسوالی لعل و سرجنگل،بیش از سی و پنج هزار شاگرد در آن، در حال تحصیل هستند. از این میان، حدود ۱۵ هزار نفر از شاگردان مکاتب، از قشر بانوان می باشند که در نوع خود، کم نظیر است.از مجموع مکاتب فعال در ولسوالی لعل و سرجنگل، فقط ۲۸ مکتب دارای تعمیر بوده و بقیه مکاتب، کلاسهای خود را در کنار خانه های مخروبه یا زیر چادر برگزار می کنند. این تعداد شاگرد در حالی است که در برخی از ولسوالی های دیگر ولایت غور، مکاتب به دلیل فعالیت گروههای تروریستی، غیر فعال هستند[6]

مردم این ولسوالی عموماً از قوم هزاره می‌باشد که به زبان فارسی وگویش(هزارگی)صحبت می‌کند.

دارای آب وهوای سرد در فصل خزان و بسیار سرد در زمستان و آب وهوای معتدل در فصل تابستان را دارا می‌باشد در فصل زمستان برف آن تا ارتفاع بیش از یک متر می‌رسد، نداشتن کلینیک‌های صحی وآب وهوای برفی در فصل زمستان وقطع راهای مواصلاتی در این فصل مشکلات مردم را چند برابر می‌کند.

یکی از مشکلات مهم مردم در ولسوالی لعل و سرجنگل، زمستان های طاقت فرسا و بهار های سیل آسا می باشد[7]

کوه های برف گرفته لعل و سرجنگل

رودخانه هریرود در لعل و سرجنگل

در برخی نقاط این ولسوالی به گونه ای است که در زمستان درختان از سردی می ترکند – در تابستان حاصلات به ثمر نمی رسند و در نیمه خزان حاصلات جو و گندم خرمن می شوند. از نیمه شب که همه خرمن های گندم یخ می یندند کوپیده می شوند ، یعنی خرمن ها خشک نمی شوند – بلکه یخ کوب می شوند. رنج و زحمت مردان و زنان در فصل کار تابستان دیدن میخواهد.بنا به گفته مردم محلی در سالهای اخیر هوای برخی مناطق این ولسوالی مقداری گرمتر از دهه های گذشته شده است[8]

از ارتفاعات تقریبا ۴۰۰۰ متری لعل و سرجنگل در ولایت غور سرچشمه می گیرد. واژه هرَی از زبان ایرانی باستان هَرَیو آمده که به معنی «پُرشتاب» است[9]

دو شاخه‌ی آغازین هریرود که در ناحیه‌ی شینیه‌ی ولسوالی دولت‌یار ولایت غور یک‌جا می‌شود، یکی از «لعل» و دیگری از «سرجنگل» می‌آید. آب «لعل» از دره‌ی طولانی «کِشرَو» می‌گذرد و آب «سرجنگل» دشت دولت‌یار را پوشش می‌دهد. هریرود که از سرچشمه تا مرز ایران ۵۶۰ کیلومتر طول دارد، از فیروزکوه مرکز ولایت غور، منارجام، بندسلما، چشت شریف و دشت‌های پهناور هرات عبور می‌کند،خشک‌سالی‌های پی‌درپی و تغییرات اقلیمی اخیر، هریرود را متأثر کرده است[10]

• مراد علی مراد
• رقیه نایل
• جعفرمهدوی

• ولسوالی‌های افغانستان
• ولایت غور