نان ایرانی

نان (به انگلیسی: Naan, Nan, Noon) یک گونه خوردنی ورآمده است که در اجاق پخته می‌شود و بیشتر در باختر و جنوب آسیا و آفریقا مصرف (گسارش) می‌شود.[1][2][3]

نان
وعدهمعمولاً به همراه سوپ و کاری سرو می‌شود.
خاستگاهشبه‌قاره هند
منطقه یا ناحیههند, افغانستان, ایران, عراق, کردستان و پاکستان
دمای سروHot, room temperature
ترکیبات اصلیآرد گندم (e.g. atta, maida), آب, yeast, cooking fat (e.g. butter, روغن کرمانشاهی), ماست, شیر (خوراکی) (optional)

ریشه‌شناسی

واژه نان در زبان انگلیسی نخستین بار در سال ۱۸۱۰ و در سفرنامه آقای ویلیام توک دیده شده‌است[4]. [5]

نگارخانه
  • نان ساجی کردی

منابع
  1. Qmin by Anil Ashokan, Greg Elms
  2. The Science of Cooking, Peter Barham, Springer: 2001.
  3. The Bread Lover's Bread Machine Cookbook by Beth Hensperger
  4. Russia, or a Complete Historical Account of all the Nations which compose that Empire, London, p. 168: "The most common dishes are onoschi, or vermicelli; plav, or boiled rice; nan, pancakes, and the meats which the law permits." (referring to the eating habits of the central Turks).
  5. See for instance Manfred Mayrhofer, Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen, Heidelberg 1996, vol. 2, p. 6, with further references.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.