سوءمصرف

سوءمصرف ماده (به انگلیسی: Substance abuse) به استفاده افراطی و اعتیادگونه از داروها ، سایکواکتیوها و مواد مخدر به صورتی که در آن مصرف‌کننده ماده را به مقدار یا روشی که برای خودش یا دیگران مضر است مصرف می‌کند، گفته می‌شود. تعاریف متفاوتی برای سوء مصرف مواد مخدر در بهداشت عمومی، پزشکی و زمینه‌های عدالت و کیفری استفاده می‌شود. در برخی مواقع وقتی که فرد تحت تأثیر مواد مخدر است جرائم یا رفتارهای ضد اجتماعی از او سر می‌زند و امکان دارد که برای او تغییرات شخصیتی بلند مدت هم رخ دهد.[1]

علاوه بر امکان آسیب‌های فیزیکی، اجتماعی و روانی، استفاده از بعضی مواد ممکن است به مجازات‌های کیفری منجر شود، اگرچه این بحث بستگی به قوانین قضایی آن محل دارد.

مواد مخدر بیشتر با این واژه‌ها شناخته می‌شوند: الکل، باربیتورات ها، بنزودیازپین ها، حشیش، کوکائین، متاکوالون، تریاک و آمفتامین‌های جایگزین. علت دقیق سوء مصرف مواد مشخص نیست که می‌تواند یکی از این دو تئوری باشد: یا یک حالت ژنتیکی است که از دیگران یادگرفته می‌شود یا یک عادت است که اگر اعتیاد فراتر برود خود را به شکل یک بیماری مزمن ناتوان‌کننده آشکار می‌سازد.[2]

در سال ۲۰۱۳ اختلالات مصرف مواد باعث مرگ ۱۲۷٬۰۰۰ نفر شد با مقایسه با سال ۱۹۹۰ که این آمار ۵۱٬۰۰۰ نفر بود. اختلال مصرف کوکائین باعث مرگ ۴۳۰۰ نفر و اختلال مصرف آمفتامین باعث مرگ ۳۸۰۰ نفر و همین‌طور اختلال مصرف الکل باعث مرگ ۱۳۹٬۰۰۰ نفر دیگر شد.[3]