اختلال نشخوار
اختلال نُشخوار (rumination disorder یا Merycism) اختلالی است که وجه مشخص آن نشخوار ارادی و مکرر غذاهای خورده‌شده همراه با برون‌ریزی یا بلع مجدد اما بدون حالت تهوع است.[1] اختلال نشخوار اکثراً در بچه‌های سه ماهه تا یک ساله و افراد عقب‌مانده ذهنی دیده می‌شود و شیوع آن در دو جنس برابر است. گاهی حتی مشاهده شده است کودکان بزرگتر با تحریک حلق خود با انگشت، سبب استفراغ یا بازگرداندن غذا شده و دوباره شروع به جویدن آن می‌کنند. امروزه این اختلال در افراد بالغ مختلف نیز مشاهده شده اما بررسی‌های کافی در این مورد انجام نشده است.[2]
| اختلال نشخوار | |
|---|---|
 | |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| تخصص | روان‌پزشکی |
| آی‌سی‌دی-۱۰ | P92.1, F98.2 |
| آی‌سی‌دی-9-CM | 307.53 |
| دادگان بیماری‌ها | 34255 |
| مدلاین پلاس | 001539 |
| ئی‌مدیسین | article/916297 |
| سمپ | D019959 |
در یک تجربه نشان داده شد که اگر به کودک اجازه داده شود هر چقدر دلش می‌خواهد غذا بخورد، میزان نشخوار کردن کم می‌شود.[3]
منابع
- واژه‌های مصوّب فرهنگستان تا پایان سال ۱۳۸۹ (مجموع هشت دفتر فرهنگ واژه‌های مصوّب فرهنگستان)
- راسخون. بازدید: سپتامبر ۲۰۱۳.
- همان منبع.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.