اختلال اضطراب منتشر

اختلال اضطراب منتشر (اختلال اضطراب فراگیر) (Generalized Anxiety Disorder GAD)، نوعی اختلال اضطرابی است که به صورت نگرانی بیش از اندازه و نامعقول در مورد اتفاقات و فعالیت‌های روزمره تعریف می‌شود. اختلال اضطراب منتشر بر خلاف حمله پانیک سیر مزمن‌تری دارد و می‌تواند برای ماه‌ها در فرد وجود داشته باشد.

اختلال اضطراب منتشر
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
تخصصروان‌پزشکی، روان‌شناسی
آی‌سی‌دی-۱۰F41.1
آی‌سی‌دی-9-CM300.02
مدلاین پلاس000917

بهترین درمان برای این بیماران ترکیبی از روان درمانی و دارودرمانی در کنار اقدامات حمایتی است.[1] بهترین درمان دارویی[2] به عنوان درمان خط اول در این بیماران داروهای مهارکننده اختصاصی بازجذب سروتونین (Selective Serotonin Reuptake Inhibitors SSRIs) هستند. در این دسته دارویی، داروهای مناسب برای درمان این اختلال، اس‌سیتالوپرام (escitalopram)[3] و پاروکستین (paroxetine)[4] هستند. کارایی این داروها حدود ۸۰٪ است. داروهای خط دوم درمانی عبارتند از: داروهای مهارکننده بازجذب نوراپی‌نفرین و سروتونین (Serotonin–Norepinephrine Reuptake Inhibitors SNRIs) با کارایی حدود ۴۰٪ و پره‌گابالین (pregabalin) با کارایی حدود ۳۵٪. داروهای ضد افسردگی سه‌حلقه‌ای مثل ایمی‌پرامین، نورتریپتیلین، کلومیپرامین و امی‌تریپتیلین به دلیل عوارض بالاتر و احتمال کشندگی در دوزهای بالا، به عنوان خط اول درمانی کاربردی ندارند.[5]

همه‌گیرشناسی

شیوع اختلالات اضطرابی به‌طور کلی در زنان دو برابر مردان است. شیوع ۱۲ ماهه اختلال اضطراب منتشر در نوجوانان و بالغین جامعه عمومی آمریکا به ترتیب ۰/۹ درصد و ۲/۹ درصد و شیوع ۱۲ ماهه آن در سایر کشورها ۰/۴ درصد تا ۳/۶ درصد است. خطر ابتلای طول عمر بیماری ۰/۹ درصد برآورد شده‌است. شیوع این تشخیص در اواسط عمر به حداکثر خود می‌رسد و در سال‌های بعدی عمر به تدریج کاهش می‌یابد. افرادی که از تبار اروپایی هستند نسبت به کسانی که از تبارهای دیگر هستند بیشتر دچار اضطراب منتشر می‌شوند (مثلاً آسیایی، آفریقایی، بومی‌های آمریکایی و جزایر اقیانوس آرام). به علاوه ساکنین کشورهای پیشرفته بیشتر از مردم کشورهای توسعه نیافته ممکن است در طول عمر خود از علایمی که ملاک‌های تشخیصی اختلال اضطراب منتشر را برآورده می‌سازند شکایت کنند. میانگین سنی بروز این اختلال ۳۰ سالگی است با این وجود آن بسیار متفاوت است. در مجموع سن متوسط شروع اختلال دیرتر از سایر اختلالات اضطرابی است. اضطراب و نگرانی بیش از حد از همان اوایل زندگی مشاهده می‌شود و به صورت مزاج مضطرب تظاهر می‌کند. این اختلال به ندرت قبل از بلوغ آغاز می‌شود. علایم بیماری تقریباً در تمام عمر به صورت مزمن همراه با فراز و نشیب‌هایی ادامه دارد و بین اشکال سندرمی و تحت سندرمی نوسان می‌کند. فروکش کامل به ندرت رخ می‌دهد. تظاهر بالینی اختلال اضطراب منتشر تقریباً در تمام عمر یکسان است. تفاوت اصلی که در رده‌های مختلف بین بیماران دیده می‌شود مربوط به محتوای نگرانی فرد است. کودکان و نوجوانان معمولاً بیشتر راجع به مدرسه و امور ورزشی نگران هستند در حالیکه سالمندان بیشتر دغدغه سلامتی خانواده و سلامت جسمی خودشان را دارند؛ بنابراین به نظر می‌رسد محتوای نگرانی‌های فرد متناسب با سن وی باشد. شدت علایم در بالغین جوان تر بیشتر از بالغین مسن تر است.

تشخیص

معیارهای تشخیصی اختلال اضطراب فراگیر، در راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی[6] توسط انجمن روان‌پزشکی آمریکا منتشر شده‌است.

منابع

  1. Benjamin James Sadock, Virginia Alcott Sadock, Pedro Ruiz. Kaplan and Sadock's Synopsis of Psychiatry Behavioral Sciences Clinical Psychiatry, 11E. 2015. Lippincott Williams & Wilkins, Wolters Kluwer. P: 410
  2. Baldwin, DS; Allgulander, C; Bandelow, B; Ferre, F; Pallanti, S (Oct 2012). "An international survey of reported prescribing practice in the treatment of patients with generalised anxiety disorder.". The World Journal of Biological Psychiatry. 13 (7): 510–6. doi:10.3109/15622975.2011.624548. PMID 22059936.
  3. Bech P, Lönn SL, Overø KF (2010). "Relapse prevention and residual symptoms: a closer analysis of placebo-controlled continuation studies with escitalopram in major depressive disorder, generalized anxiety disorder, social anxiety disorder, and obsessive-compulsive disorder". J Clin Psychiatry. 71 (2): 121–9. doi:10.4088/JCP.08m04749blu. PMID 19961809.
  4. Wagstaff, Antona J. ; Cheer, Susan M. ; Matheson, Anna J. ; Ormrod, Douglas; Goa, Karen L. (2002-01-01). "Paroxetine: an update of its use in psychiatric disorders in adults". Drugs. 62 (4): 655–703. doi:10.2165/00003495-200262040-00010. ISSN 0012-6667. PMID 11893234.
  5. Benjamin James Sadock, Virginia Alcott Sadock, Kaplan Sadock Pocket Handbook of Clinical Psychiatry 5th Edition. 2010. Lippincott Williams & Wilkins. P: 214
  6. Association, American Psychiatric (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders: DSM-5 (5th ed.). Washington, D.C.: American Psychiatric Association. p. 222. ISBN 978-0-89042-554-1.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.