وابستگی به بنزودیازپین‌ها
وابستگی به بنزودیازپین‌ها یا اعتیاد به بنزودیازپین‌ها، بر اساس تعریف دی‌اس‌ام ۴ وقتی ایجاد می‌شود که سه حالت یا بیشتر از موارد زیر در فرد ایجاد می‌شود: مقاومت، سندرم علایم ترک، تهیه و مصرف مکرر و مداوم دارو، ادامه مصرف دارو علی‌رغم بروز عوارض، الگوهای سازگارانه نادرست. [1] تداوم استفاده بنزودیازپین‌ها در حالت وابستگی بیشتر ناشی از احساس ناخوشایند علایم ترک است تا احساس خوشایند ناشی از مصرف دارو.
| وابستگی به بنزودیازپین‌ها | |
|---|---|
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| تخصص | روان‌پزشکی |
| آی‌سی‌دی-۱۰ | F13.۲ |
| آی‌سی‌دی-9-CM | 304.1 |
| دادگان بیماری‌ها | 29548 |
| مدلاین پلاس | 003578 |
| ئی‌مدیسین | Bztox/813255 |
منابع
- de Wit, Harriet (1991). "Testing the abuse liability of anxiolytic and hypnotic drugs in humans". Drug and Alcohol Dependence. 28 (1): 83–111. doi:10.1016/0376-8716(91)90054-3. PMID 1679388. Retrieved 21 December 2012. Unknown parameter
|coauthors=ignored (|author=suggested) (help); Unknown parameter|month=ignored (help)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.