فنوباربیتال

فنوباربیتال (به انگلیسی: Phenobarbital) دارویی از نوع باربیتوراتها است.[1]فنوباربیتال در سال 1912 کشف شد و قدیمی ترین داروی ضد تشنج است که هنوز هم معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد.[2]

فنوباربیتال
سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
5-ethyl-5-phenylpyrimidine-2,4,6(1H,3H,5H)-trione
داده‌های بالینی
نام تجاری Luminal
AHFS/دانشنامه دراگز monograph
مدلاین پلاس a682007
رده بارداری D(US)
تجویز Oral, rectal, parenteral (intramuscular and intravenous)
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی >۹۵٪
پیوند پروتئینی 20 to ۴۵٪
متابولیسم Hepatic (mostly CYP2C19)
نیمه‌عمر 53 to 118 hours
دفع Renal and fecal
شناسه
شماره سی‌ای‌اس 50-06-6 Y
کد ATC N05CA24 N03AA02 (WHO)‎
پاب‌کم CID 4763
IUPHAR ligand ۲۸۰۴
بانک‌دارو DB01174
کم‌اسپایدر 4599 Y
UNII YQE403BP4D Y
KEGG D00506 Y
ChEBI CHEBI:۸۰۶۹ Y
ChEMBL CHEMBL40 Y
داده‌های شیمی
فرمول C12H12N2O۳ 
وزن مولکولی 232.235 g/mol
SMILES eMolecules & PubChem
 Y(what is this?)  (verify)

این دارو توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) برای درمان انواع خاصی از صرع در کشورهای در حال توسعه توصیه می‌شود. [3] در کشورهای پیشرفته، این دارو معمولاً برای درمان تشنج در کودکان خردسال استفاده می‌شود، [4] در حالی که سایر داروها معمولاً در کودکان بزرگتر و بزرگسالان استفاده می‌شوند. [5] ممکن است به صورت وریدی استفاده شود، به عضله تزریق شود یا از طریق دهان مصرف شود. [6] از فرم تزریقی ممکن است برای درمان حمله تشنجی طول کشیده استفاده شود. [6] از فنوباربیتال گاهی اوقات برای درمان مشکلات خواب، اضطراب و ترک دارو و یا در جراحی استفاده می‌شود. [6] معمولاً در صورت استفاده از داخل وریدی در عرض ۵ دقیقه و در صورت استفاده از طریق دهان، در عرض نیم ساعت شروع به اثر می‌کند. [6] اثرات آن بین چهار ساعت تا دو روز ادامه دارد. [6]

موارد مصرف

فنوباربیتال درمان انواع مختلف صرع به خصوص در کودکان استفاده می‌شود.[7] فنوباربیتال اولین انتخاب برای درمان تشنج نوزادان است . [8] [9] [10] این نگرانی ها که تشنج نوزادان به خودی خود می تواند مضر باشد باعث می شود که بیشتر پزشکان با آنها رفتار تهاجمی داشته باشند. اگرچه هیچ مدرک موثقی از این رویکرد پشتیبانی نمی کند. [11] فنوباربیتال در درمان بی‌خوابی و اضطراب نیز مصرف می‌شود. از فنوباربیتال در درمان انواع تشنج ها استفاده می شود ، به جز تشنج ابسنس. [12] [13] در کنترل تشنج کمتر از فنی توئین موثر نیست ، با این وجود فنوباربیتال به خوبی تحمل نمی شود. [14] فنوباربیتال ممکن است یک مزیت بالینی نسبت به کاربامازپین برای درمان تشنج های پارشیل داشته باشد . از فنوباربیتال بعلت خاصیت آرام بخشی و ضد تشنج گاهی برای سم زدایی الکل و سم زدایی بنزودیازپین استفاده می شود. بنزودیازپینها کلردیازپوکساید (Librium) و اگزازپام (Serax) تا حد زیادی جایگزین فنوباربیتال برای سم زدایی شده اند. [15]خواص فنوباربیتال می تواند به طور موثری لرزش و تشنج مرتبط با ترک ناگهانی از بنزودیازپین ها را کاهش دهد.از فنوباربیتال به عنوان یک درمان ثانویه برای درمان نوزادان مبتلا به سندرم ترک مواد استفاده می شود ، وضعیتی که در ان علائم ترک در اثر قرار گرفتن در معرض داروهای افیونی در رحم مادر پس از تولد ایجاد می شود.

مکانیسم اثر

این دارو با اثر بر نورون‌ها تحریک پذیری آن‌ها را کاهش می‌دهد. باربیتورات‌ها با اتصال به گیرنده GABA و افزایش فعالیت گیرنده‌ها همانند بنزودیازپین‌ها موجب تسهیل ورود یون کلر می‌شوند. باربیتورات‌ها بر گیرنده AMPA نیز اثرات مهاری دارند.


عوارض جانبی

شایعترین عارضه جانبی ناشی از مصرف فنوباربیتال خواب آلودگی و خستگی است، افسردگی، افزایش فعالیت در کودکان (هایپراکتیویته)، اشکال در توجه، گیجی، مشکلات حافظه، کاهش میل جنسی در مردان، لکنت زبان، ناراحتی معده، کم خونی، کمبود اسید فولیک، راش (جوش)، تب، کاهش سطح کلسیم و ضعف مغز استخوان. فنوباربیتال امکان دارد باعث سندرم استیون جانسون یا تن شود نگرانی در مورد سو استفاده و ترک به دنبال استفاده طولانی مدت وجود دارد. [6] همچنین ممکن است خطر خودکشی را افزایش دهد. [6] این دسته از دسته بارداری های B یا D (بسته به نحوه مصرف) در ایالات متحده و دسته D در استرالیا است ، به این معنی که در صورت مصرف توسط زنان باردار ممکن است آسیب برای جنین ایجاد کند. [6] [16] اگر در دوران شیردهی استفاده شود ، ممکن است باعث خواب آلودگی در کودک شود. [17] در افرادی که عملکرد کبدی یا کلیوی ضعیف دارند و همچنین افراد مسن دوز کمتری توصیه می شود.

بیش مصرفی

فنوباربیتال باعث سرکوب سیستم های بدن ، عمدتاً سیستم عصبی مرکزی و محیطی می شود . بنابراین ، ویژگی اصلی مصرف بیش از حد فنوباربیتال "کند" شدن عملکردهای بدن است ، از جمله کاهش سطح هوشیاری (حتی کما ) ، برادی کاردی ، برادیپنه ، هیپوترمی و افت فشار خون (در مصرف بیش از حد زیاد). مصرف بیش از حد نیز ممکن است منجر به ادم ریوی و نارسایی حاد کلیه در اثر شوک شود و منجر به مرگ شود. درمان مصرف بیش از حد فنوباربیتال است حمایتی و به طور عمده به صورت ونتیلاسیون از طریق لوله کذاری در راه های هوایی، اصلاح ضربان قلب و افت فشار خون (با مایعات داخل وریدی و وازوپرسورها ، در صورت لزوم)، و حذف فنوباربیتال از بدن در دوزهای بیش از حد زیاد با مصرف زغال فعال با چند دوز ،اصلی ترین پایه درمان است زیرا دارو تحت گردش خون مجدد آنتروهپاتیک قرار می گیرد. قلیایی شدن ادرار (با بی کربنات سدیم حاصل می شود) دفع کلیوی را افزایش می دهد. همودیالیز در دفع فنوباربیتال از بدن موثر است و ممکن است نیمه عمر آن را تا 90٪ کاهش دهد. [18] پادزهر خاصی برای مسمومیت با باربیتورات در دسترس نیست. [19]

جستارهای وابسته

صرع

منابع
  1. "Prescribing medicines in pregnancy database". Australian Government. 3 March 2014. Archived from the original on 8 April 2014. Retrieved 22 April 2014.
  2. Empty citation (help)
  3. Ilangaratne, NB; Mannakkara, NN; Bell, GS; Sander, JW (Dec 1, 2012). "Phenobarbital: missing in action". Bulletin of the World Health Organization. 90 (12): 871–871A. doi:10.2471/BLT.12.113183. PMC 3524964. PMID 23284189.
  4. Brodie, MJ; Kwan, P (December 2012). "Current position of phenobarbital in epilepsy and its future". Epilepsia. 53 Suppl 8: 40–6. doi:10.1111/epi.12027. PMID 23205961.
  5. "The epilepsies: the diagnosis and management of the epilepsies in adults and children in primary and secondary care NICE guidelines [CG137]". National Institute for Health and Care Excellence. January 2012. Missing or empty |url= (help)
  7. «مرور نشریات - Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology - مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران». ijpcp.iums.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۱۵.
  8. Empty citation (help)
  9. Empty citation (help)
  10. Raj D Sheth (2005-03-30). "Neonatal Seizures". eMedicine. WebMD. Archived from the original on 2006-07-09. Retrieved 2006-09-06.
  11. Booth D, Evans DJ (2004). Booth D, ed. "Anticonvulsants for neonates with seizures". Cochrane Database of Systematic Reviews (3): CD004218. doi:10.1002/14651858.CD004218.pub2. PMID 15495087. Retrieved 2006-09-06.
  12. NICE (2005-10-27). "CG20 Epilepsy in adults and children: NICE guideline". NHS. Archived from the original on 2006-10-09. Retrieved 2006-09-06.
  13. British National Formulary 51
  14. Nolan, Sarah J.; Tudur Smith, Catrin; Pulman, Jennifer; Marson, Anthony G. (2013-01-31). "Phenobarbitone versus phenytoin monotherapy for partial onset seizures and generalised onset tonic-clonic seizures". The Cochrane Database of Systematic Reviews (1): CD002217. doi:10.1002/14651858.CD002217.pub2. ISSN 1469-493X. PMID 23440786.
  15. Gold, Mark S.; Miller, Norman S. (July 1998). "Management of Withdrawal Syndromes and Relapse Prevention in Drug and Alcohol Abuse". American Family Physician. 58 (1): 139–46. PMID 9672434. Archived from the original on 2010-12-28. Retrieved 2011-03-31.
  16. "Prescribing medicines in pregnancy database". Australian Government. 3 March 2014. Archived from the original on 8 April 2014. Retrieved 22 April 2014.
  17. "Phenobarbital use while Breastfeeding". 2013. Archived from the original on 8 September 2015. Retrieved 14 August 2015.
  18. Rania Habal (2006-01-27). "Barbiturate Toxicity". eMedicine. WebMD. Archived from the original on 2008-07-20. Retrieved 2006-09-14.
  19. "Barbiturate intoxication and overdose". MedLine Plus. Archived from the original on 1 October 2008. Retrieved 15 July 2008.
  • فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.