زبان بهیلی
زبان بهیلی یکی از زبان‌های هندوآریایی وابسته به شاخهٔ باختری آن است که در غرب مرکزی هند و نیز در بخش احمدآباد در شرق این کشور گویشورانی دارد. این زبان از شاخهٔ زبان‌های بهیل است و با زبان‌های گجراتی و راجستانی در پیونداست. برای نگارش آن از گونه‌ای از خط دیواناگری بهره‌می‌برند.
| بهیلی | |
|---|---|
| भीली | |
| زبان بومی در | هندوستان |
| منطقه | مادایا پرادش، گجرات، راجستان، مهاراشترا |
شمار گویشوران | ۱.۵ میلیون (بدون تاریخ)[1] |
هندواروپایی
| |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | در زمان‌های گوناگون: bhb – Bhili (Bhagoria, Bhilboli, Patelia) gas – Adiwasi Garasia gra – Rajput Garasia (Dungri) |
منابع
Wikipedia contributors، "Bhili language،" Wikipedia، The Free Encyclopedia، http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Bhili_language&oldid=509195871 (accessed October 27، 2012).
| زبان‌های رسمی |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| زبان‌های غیررسمی عمده |
| ||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.